صداقت شرط لازم سياست ورزي

مهم‌ترين شاخصه عرصه سياست‌ورزي و شرط تعيين‌كننده براي ورود به عرصه سياست صداقت است. رفتار مبتني بر صداقت نه‌تنها موجبات اعتماد جامعه به سياستمداران را فراهم مي‌كند، بلكه در صورت لزوم همين صداقت باعث مي‌شود تا سياستمدار بتواند براي كسب حمايت و حضور جامعه‌اي كه او نمايندگي مي‌كند، ارتباط منطقي برقرار كند. به جرات مي‌توان گفت يك سياستمدار در دوره‌اي وارد ورطه نابودي مي‌شود كه از اين اصل مهم يعني صداقت فاصله بگيرد و اگر جامعه احساس كند سياستمدار با او به صداقت رفتار نمي‌كند و مسير صداقت را فراموش كرده است، بي‌ترديد آن سياستمدار به اضمحلال خواهد رفت. به همين دليل بايد تلاش شود تا اين شاخصه در جامعه ما تبديل به يك شاخصه كليدي و بدون خدشه شود تا امكان حضور افراد توانمند و كارآمد در عرصه جامعه و اداره كشور فراهم شود و نتيجه‌بخش باشد. با اين نگاه نه تنها رييس‌جمهور بلكه هر شخصيت حقيقي و حقوقي وقتي مي‌خواهد با افكار عمومي مواجه شود، بايد بداند كه اگر از اين خط قرمز عبور كند، پايان خودش در عرصه سياست را رقم زده است و بايد براي هميشه خانه‌نشين شود. بايد بگويم متاسفانه در جامعه ايران در اين حوزه كم‌كاري شده است و از اين لحظه به بعد هم هر قدر در اين زمينه كار كنيم باز كم است چرا كه در اين بخش جامعه ما به‌شدت از سوي سياستمداراني كه راستي پيشه نكردند و با عدم صداقت هم جامعه را به ورطه نابودي كشاندند و هم كشور را به عقب راندند، آسيب ديده است. از همين روست كه مي‌توان گفت هيچ زياني به اندازه دروغ و عدم صداقت جامعه را تهديد نمي‌كند. اين امري است كه از دوران باستان در تاريخ جامعه ما وجود داشته است و در سنگ‌نبشته‌هاي باستاني ايران هم اين مساله به وضوح به چشم مي‌خورد كه دروغ و خشكسالي از ايران دور باشد. با اين حساب مي‌توان گفت يكي از مشكلاتي كه جامعه ايراني به ويژه در دهه اخير با آن روبه‌رو بوده است، عدم صداقت سياست‌مداراني است كه در عرصه سياسي و اجتماعي متصدي پست‌هاي كليدي و موثري بودند و همين عدم صداقت‌شان باعث شد نه‌تنها آثار مخربي را براي جامعه به جاي بگذارند، بلكه زيان زيادي هم به كشور تحميل كردند. بنابراين اين حق جامعه ايران است تا در گزارشي كه رييس‌جمهور هر صد روز يك بار مي‌دهد از همه جوانب و هر آنچه در گذشته اتفاق افتاده مطلع شود. هيچ‌كس حق ندارد جامعه را به بهانه‌هاي متفاوت و برخي مصلحت‌سنجي‌ها نامحرم بداند و حقايقي را كه در گذشته بر اين كشور رفته است، از مردم پنهان كند. من بر اين باور هستم كه رييس‌جمهور، دولت، نهادهاي نظارتي و نهادهاي قضايي حداقل وظيفه‌اي كه دارند آگاهي‌رساني در حوزه مسائل عمومي است.