نافي ضروري حجاب؛ مصوبه مجلس يا يادداشت من؟
مساله جلسات برهنگي است و نه حجاب به معناي شرعي آن. كلا مسوولان از اجباري كردن پوشش زنان مطابق تبصره مذكور عبور كرده‌اند، دنبال مقابله با برهنگي هستند، حالا تندروها دنبال انتقام‌گيري از انتخابات ۱۴۰۳ هستند و براي اين كار حجاب را بر سر نيزه كرده‌اند و فرياد «لا حكم الا لله» سر مي‌دهند. چرا متوجه نيستيد، نظام از شما عبور كرده است كه آقاي پزشكيان را تأييد كرد، چون مي‌دانستند او انتخاب مي‌شود و افكارش را هم مي‌دانستند و دو روز پيش هم در اجلاس خبرگان به وضوح در پاسخ به اظهارات مديريت محترم اجلاس درباره حجاب گفت: «هرگز حاضر نيستم كشور بهم بريزد، از اقداماتي كه دشمن از آن سوءاستفاده كند پرهيز كرده، كاري نمي‌كنم انقلاب زير سوال رود و مردم ضددين شوند» و در جلسات ديگر هم به خوبي توضيح داده است. اگر نمي‌توانيد يا جرأت مقابله با اين تصميم نظام را نداريد، دنبال بازي نگرديد. از سوي ديگر تندروها دنبال آن هستند كه اعتبار و وجاهت نسبي كسب شده دستگاه قضايي از جانب آقاي اژه‌اي را با شلوغ‌كاري‌هاي خود و فشار وارد كردن به قوه قضاييه ناچيز كنند. همچنين در پي بي‌اعتبار كردن نهاد هيات نظارت بر مطبوعات هستند. اگر براي تندروها خواندن يك يادداشت سخت و از آن سخت‌تر فهميدن آن است، پس بدانند كه آن يادداشت گفته است كه: «اگر مي‌توانيد همين قانون مبتني بر شرع موجود را اجرا كنيد؛ و اگر نمي‌توانيد و از آن عدول كرده‌ايد، به اين معناست كه به مبناي عرف مراجعه كرده‌ايد. پس از خود مردم بپرسید كه چه چيزي را جرم مي‌دانند يا نمي‌دانند و روشن است كه اين ربطي به شرعي دانستن و ندانستن يك فعل تا ترك فعل ندارد. همچنان كه دروغ گفتن گناه كبيره هست، ولي جرم نيست. اميدواريم اين حد از ساده‌نويسي نيز قابل فهم براي تندروهايي باشد كه در همه عرصه‌ها شكست خورده‌اند و فعلا به هر چيزي براي پرهيز از غرق شدن آويزان شده‌اند.