روزبه دلاور|در تصميمي كه ابهامات زيادي را در فوتبال ايران برانگيخته، اميد روانخواه سرمربي فصل گذشته هوادار كه تيمش هفتهها پيش از پايان ليگ برتر به دسته پايينتر سقوط كرده بود حالا به عنوان سكاندار تيم ملي اميد ايران انتخاب شد. اين انتصاب شوكه كننده، سوالات جدي را درباره معيارها و پشت پرده تصميمگيريهاي فدراسيون فوتبال مطرح ميكند. چگونه مسوولان فوتبال ايران روي مربياي قمار كردهاند كه كارنامه او در آخرين تجربه باشگاهياش، يك سقوط زودهنگام و تمامعيار بوده است؟ اين انتخاب در آستانه مسووليت خطير تيم اميد براي صعود به المپيك، علامت سوال بزرگي را ايجاد كرده است. تيم المپيك ما بيش از نيم قرن است به بازيهاي المپيك صعود نكرده و پشت تفكراتي كه تصميمات اينچنيني ميگيرند كاملا مشخص است كه نتيجه و آبروي فوتبال اين مملکت برايشان در اولويت نيست! در همين خصوص، با اسماعيل حلالي، بازيكن سالهاي نه چندان دور تيم ملي كه چند سالي است در فوتبال پايه به عنوان مربي فعاليت ميكند گفتوگويي ترتيب داديم كه چكيدهاي از آن را در زير ميخوانيد.
درباره انتخاب اميد روانخواه به عنوان سرمربي تيم ملي اميد چه نظري داريد؟
نميدانم! ايشان دوست و همكار ما است اما در كل انتصابهايي كه انجام ميشود، نميدانم روي چه حساب و ادلهاي است. اگر ميدانستم خيلي خوب بود! الان را فقط نميگويم، بلكه از 40 - 30 سال قبل اينكه انتصابهاي تيمهاي ملي ما به چه صورت است براي من جاي سوال بوده كه اگر جوابش را ميدانستم، خوشحال ميشدم! من هم مثل شما اميدوارم آقاي روانخواه موفق باشد اما اگر چگونگي اين انتصابها را ميدانستم، بهتر ميشد.
كارنامه و تجربه روانخواه در حدي بوده كه اين مسووليت را برعهده بگيرد؟
به لحاظ فني كارش را ميپسندم! اما فني يك بخش است، بخش ديگر اينكه در تيمهاي ديگري كه بوده چه امتيازاتي گرفته؟ تفكر و نوع بازي كه نتيجهاي نيست كه به درد نونهال و نوجوان ميخورد و من دوستش دارم اما هرچه رده سني بالاتر برود، نتيجه هم بخشي از كار ما ميشود. الان در اروپا ببينيد، مثلا انريكه در پاريس سه تا جام آورده كه عيارش ميشود، همان. الان مثلا الهلال ۲۰۰ ميليون دلار به يك سرمربي بزرگ ميدهد، چرا؟ براي نتايجي كه كسب كرده است.
آخرين تجربه روانخواه در هوادار بود كه با اين تيم آخر شد و سقوط كرد!
خب از لحاظ نتيجه كه قطعا كارنامه خوبي نداشته؛ این درست كه اواسط فصل هدايت اين تيم را برعهده گرفت اما نتايجش خوب نبوده اما نوع فوتبال و تفكر فوتبالي او را ميپسندم. حالا چقدر بتواند كمك كند، آينده مشخص ميشود!
تصور نميكنيد بازيكنان ممكن است با سرمربياي كه كارنامه بازيگري درخشاني ندارد، ارتباط كمتري برقرار كنند؟
والله من از نزديك با اين مربي زندگي نكردم تا بدانم به لحاظ روحي رواني تا چقدر ارتباط ميگيرد. ايشان سنش خيلي پايينتر است و حتي مقابل هم بازي نكرديم و شناخت آنچناني ندارم كه بدانم ميتواند با بچهها ارتباط برقرار كند يا نه. اما در كل، نزديك بودن سن ميتواند كمك كند. مثلا اگر يك مربي ۸۰ ساله را به عنوان سرمربي اميد انتخاب كنيم شايد روحيات اين بچهها را نشناسد. نزديكي سن شايد بتواند به رونخواه كمك كند حالا نميدانم چقدر ارتباطش قوي است! خداي نكرده هدفم پايين آوردن همكارانم نيست، بلكه اميدوارم از روي برنامهريزي باشد!
اما بحث ملي در ميان است و نظر شما را به عنوان كارشناس به اشتراك ميگذاريم.
ميدانم كه چه ميگوييد اما من كه نميدانم آن طرف چه خبر است. حتي نميدانم آخرين بار، كي به فدراسيون فوتبال رفتم! شايد از استراتژي درست باشد، نميدانم! خدا كند انتخاب با برنامه باشد تا ما بيراهه نرويم چون ۵۰ سال است كه به بيراهه ميرويم و تمام انتصابهاي فدراسيون به خصوص در سطح پايه، هميشه به يك جايي وصل بوده! از وقتي يادم هست اين طور است و خدا كند سر آقاي روانخواه اين طور نباشد، من نميدانم! الان هم فقط ميتوانيم آرزوي موفقيت كنيم چون كاري از ما برنميايد.
مربي ديگري در همين ليگ ما شايستهتر از روانخواه نبود؟
مثلا مجتبي حسيني در آلومينيوم اراك كه هم پول خوب به او ميدهند و التماسش را هم ميكنند. اما وقتي بخواهد مربي تيم اميد شود به او ميگويند يك ميليارد قراردادت! با اين همه توقعي كه مردم دارند خب معلوم است كه طرف نميآيد. چطور ممكن است سرمربي بزرگسالان مثلا دو ميليون دلار بگيرد و سرمربي اميدها مثلا 500 ميليون تومان؟ مربي نوجوانان ما 300 ميليون تومان گرفته بود. با اين وضعيت، مربيان خوب ما نميآيند. تارتار و حسيني مربيان خوبي هستند كه با 800 ميليون و يك ميليارد كه نميآيند چون همين الان در باشگاههاي خودشان ۱۵ تا ۳۰ ميليارد پول ميگيرند، وقتي اينها نميآيند مربي ميآيد كه تجربه براي خودش كسب كند!
اما اين وسط تيم اميد ما قرباني ميشود!
همين طور است. در سطح ملي و باشگاهي ما همين است. در پايهها پول خوب نميدهند و مربي ميآورند كه جايگاه خودشان را ارتقا بدهند. واقعا نبايد اين كار را ميكردند، من نميتوانم راجع به همكارم چيزي بگويم اما خودشان كه ميدانند. وقتي عقبه خوبي نداريم و 50 سال است المپيك نرفتيم بايد طور ديگري عمل ميشد. يك وقتي همه چيز گل و بلبل است، يك جوان را ميآوريم و ميگوييم بنواز! اما وقتي عقبه خراب است بايد بهترين انتخاب را داشته باشيم تا گذشته را هم جبران كنيم.
با توجه به گردش مالي بالا در فدراسيون نميتوانند مربي بهتري براي اميدها انتخاب كنند؟
مثل آب خوردن ميتوانند اما جاي ديگر صرف ميكنند. چطور توانستند ۴ ميليون دلار پول ويلموتس را بدهند؟ پس ميتوانند اما انجام نميدهند. براي باشگاهها هم فوتبال پايه اهميتي ندارد نه فقط تيم ملي.
با اين وضعيت، اميدي به همكاري باشگاهها با تيم اميد هست؟
قطعا انجام نميدهند. يكي را بگذاريم خودش عظمتي داشته باشد و خودش قسمت كار را انجام بدهد اما الان باشگاهها رو در رو ميايستند.
آينده فوتبال اميدها از نظر شما؟
تيم ملي كشورمان را دوست دارم و اميدوارم موفق باشد اما با اين وضعيت تيم ملي بزرگسالان ما هم در روزمرّگي گير افتاده است. باشگاههاي ما همين وضعيت را دارند كه آلارمي است به ما چون مسير را اشتباه ميرويم.