نوبت تامل و تحول و شجاعت تصميم
جعفر گلابي
جنگ ۱۲ روزه اسراييل عليه ايران با ورود اقشار مختلف مردم و نمايش انسجام ملي در دفاع از كيان كشور و رشادت كم نظير نيروهاي مسلح و ايستادگي حاكميت خطرات بزرگ و فاجعه‌باري را از سر كشور دفع كرد.به اندازه بزرگي حادثه و اهداف دشمنان بايد به تامل روي بياوريم و ديگر اجازه ندهيم كه ايران در چنين موقعيتي قرار بگيرد.هنر بزرگ‌تر از مقاومت و صلابت در مقابل متجاوز اين است كه خطرها و آسيب‌ها را از پيش بشناسيم و چاره كار را پيش از وقوع تمهيد كنيم.هيچ كشوري با هر ميزان از قدرت نبايد بتواند به خود اجازه دهد جان يك ايراني را بستاند و خانه‌اي كوچك در دوردست‌ها را خراب كند.اگر اين حكم ساده و منطقي و انساني و سياستمدارانه و عاقلانه و دورانديشانه مبناي همه تصميمات كلان شود قطعا امنيت همه‌جانبه كشور حاصل شدني است.اساسا ما به تدبير پيش از حدوث خطر نياز مبرم داريم.چرا بايد يك روز صدام طمع به خاك‌مان كند و يك روز داعش تا نزديكي‌هاي مرزمان بيايد و يك روز تجزيه‌طلبان خيال خام كنند و يك روز اسراييل و امريكا گستاخانه به مرزهايمان تجاوز كنند و خيانت‌پيشگان سوداي حكومت بر ايران را در سر بپرورانند؟ آيا راهي براي رسيدن به يك امنيت پايدار و برطرف كردن وجودي همه تهديدها نيست؟ مسلما تقويت بنيه دفاعي يكي از اهرم‌هاي مهم بازدارنده است ولي عوامل ريشه‌اي‌تر هم وجود دارند كه حالا وقت تمركز بر آنهاست ضمن آنكه بدون حمايت مردمي از نيروهاي مسلح انگيزه سلحشوري آنان كم مي‌شود.مهم‌ترين عامل رفع تهديدها مردمند. وقتي مردم بخواهند از كشور خود دفاع كنند و آثار پررنگ اين حالت مردم آشكار باشد تقريبا بقيه عوامل هم حاصل شده بايد فرض شوند.چرا اسراييل و امريكا با همه منابع اطلاعاتي كه دارند، خيال كردند كه ايرانيان آگاهي يا اراده دفاع از ميهن خود را ندارند؟ چگونه مي‌شود اين برداشت غلط را براي هميشه از ذهن همه بيگانگان زدود؟ حالا كه ايرانيان به عكس همه معادلات رايج ايستادند و دلاوري كردند وآگاهي نشان دادند بايد به تحير فرو رفت و اين مردم را طلا گرفت. بايد از تعارف و شعار عبور كرد و در برابر عظمت ملت ايران عملا خاضع شد. حالا بايد ببينيم كه مسووليت‌شناسي مردم عملا چه پاسخي دريافت مي‌كند؟
آيا خطاكاران و سهل‌انگاران و منفعت‌پرستان و ترجيح‌دهندگان منافع شخصي و گروهي بر منافع و امنيت ملي عذرخواهي مي‌كنند و جا را براي شايستگان خالي خواهند كرد؟آيا افراطيون موافق و مخالف حكومت دست از تندروي‌هاي امنيت‌سوز خواهند شست؟ آيا خرد جمعي بر تصميم‌هاي فردي غلبه خواهد كرد؟ مردم و نيروهاي مسلح فرصتي بزرگ پديد آوردند تا همه به خود آييم و مصالح ملي را در صدر همه اولويت‌ها قرار دهيم. اگر قدر اين فرصت را ندانيم واقعا بايد به خدا پناه برد و عاقبت را تيره و تار دانست.فوري‌ترين نياز كشور پشتيباني و حمايت همه‌جانبه از نيروهاي مسلح و تمركز قاطع آنان بر دفاع از زمين و آسمان و درياهاي كشور است .هر كس به هر بهانه‌اي از اين پشتيباني اعراض كند بر تماميت ارضي تاكيد ندارد و اهداف ديگري را دنبال مي‌كند. امروز حمايت از فرزندان ملت در نيروهاي مسلح معياري براي ايران‌دوستي است.اگر ذائقه‌ها تلخ نمي‌شد بايد به مردم مي‌گفتيم كه چه كساني زورشان آمد يك دست‌مريزاد لفظي به نيروهاي مسلح بگويند، رويشان را برگرداندند و از كنار حماسه‌سازي مردم و فرزندان ملت عبور كردند.بر خيانت عوامل اسراييل در شبكه‌هاي ماهواره‌اي چشم فرو بستند تا ميدان براي بازي آنها تنگ نشود.اميد مي‌رود تكان ۱۲ روز تجاوز و جنايت همه را به خود آورد، همدلي‌ها اوج گيرند و تحولي در كشور پديد آيد كه ديگر هرگز شاهد تلنگر بيگانه‌اي به ايران عزيز نباشيم.شناسايي و جلوگيري از نفوذ عوامل اسراييل در همه سطوح نياز حياتي ديگري است كه بايد توسط مسوولان نظام قاطعانه و شجاعانه انجام شود حتي اگر نياز به جراحي باشد.