واكنش ظريف به ادعاي لاوروف درباره اسنپ بك
به لاوروف دستور داده بودند
نگذارد برجام نهايي شود
ايرنا/ وزير امور خارجه دولت يازدهم و دوازدهم در پاسخ به برخي ادعاهاي سرگئي لاورف وزير امور خارجه روسيه درباره اسنپبك، تاكيد كرد كه او خلاف ميگويد. «محمدجواد ظريف» عصر پنجشنبه ۲۴ مهرماه ۱۴۰۴ در پنجاه و هشتمين گردهمايي «ياران و دانشآموختگان دانشگاه تبريز و علوم پزشكي درباره مردم و امنيت ملي» كه در سالن اجلاس جامعه مهندسان مشاور ايران برگزار شد، در پاسخ به سوالات متعدد حاضران به برخي ادعاهاي سرگئي لاوروف وزير امور خارجه روسيه واكنش نشان داد و با بيان اينكه نه تنها اسنپبك براي روزهاي آخر مذاكرات نبود بلكه اختصاص به گفتوگوهاي بين بنده و جان كري وزير خارجه امريكا نيز نداشت، افزود: آقاي لاوروف و فرانسويها پيشنهادي در مورد وضعيت قطعنامههاي گذشته شوراي امنيت عليه ايران دادند كه خيلي بد بود و ما تلاش زيادي كرديم تا آن پيشنهاد را كنار بگذاريم. وي ادامه داد: امريكاييها هيچوقت از دبه ضرر نميكنند و هر وقت بتوانند دبه ميكنند. يك روز ديديم آقاي كري كاغذي در دست و پيشنهادي دارد مبني بر اينكه بياييم قطعنامهها را ۶ ماه ۶ماه تعليق كنيم يعني هر شش ماه بايد ميرفتيم به شوراي امنيت و اگرچه بهطور اتوماتيك تمديد ميشد اما با درخواست دو عضو شوراي امنيت ميتوانست به رايگيري گذاشته شود كه اگر اين اتفاق افتاده بود ۶سال پيش برجام تمام شده بود. به كري گفتم اين چه پيشنهادي است كه آوردهاي؟ به عقل و شعور من توهين ميكني؟ گفت نه من به شعور تو توهين نميكنم اين را رفيقت لاوروف داده است. او ميدانست كه من و آقاي لاوروف از سال ۱۹۹۴ رفيق بوديم. ظريف خاطرنشان كرد: در سال ۱۳۹۹ در حالي كه ايران هيچ تعهد برجامي خود را انجام نميداد، امريكا خواست تا اسنپبك را اجرا كند، ۱۳عضو شوراي امنيت نامه زدند كه امريكا نميتواند و در رايگيري، ۱۱ عضو راي ممتنع و روسيه و چين راي منفي دادند. اتفاقا تنها زماني كه روسيه و چين با ايران همراه شدند زمان من بود چون زمان آقاي احمدينژاد روسيه به همه قطعنامههاي فصل هفتي شوراي امنيت راي مثبت داده بود و همين روسيه به دليل حضور ايران در فصل هفت منشور ملل متحد مانع عضويت ايران در سازمان شانگهاي شده بود. آقاي لاوروف اينها را يادش رفته است.
وزيرخارجه پيشين ايران تصريح كرد: در همين كتاب راز سر به مهر اسنادش وجود دارد كه امريكا و پنج قدرت ديگر ميگويند ابزار ما شوراي امنيت است و همين آقاي لاوروف در جلسه تصميمگيري ميگفت من اجازه نميدهم حق وتوي ما را از ما بگيريد. حالا ميگويد ظريف رفته اين كار را كرده، البته من تا الان ملاحظه كردم و چيزي نگفتم. لاوروف ميگويد من با تحريم تسليحاتي ايران مخالف بودم در حالي كه وقتي من داخل جلسه رفتم به من گفت جواد بيش از ۵ سال به تو مجوز نميدهند ميپذيري يا نه؟ گفتم نه. گفت پس چرا وقت ما را ميگيري مگر مجوز از تهران داري؟ با تحكم گفتم به تو هيچ ربطي ندارد. همان شب برجام تمام شد و توافق كرديم در صورتي كه به لاوروف دستور داده بودند نگذارد برجام نهايي شود براي همين رفت روسيه مصاحبه كرد و گفت ما با تحريم تسليحاتي مخالف بوديم و ظريف ما را مجبور كرد بپذيريم. حالا ما همان را در داخل نقل ميكنيم. روسها هم سفر حاج قاسم به مسكو را خبري كردند و هم ارسال پهپادهاي ايراني به روسيه در جنگ اوكراين را فاش كردند در حالي كه بنده با حاج قاسم هم در عراق هم در تركيه مذاكرات كرديم ولي جايي درز نكرد.
رييس تيم مذاكراتي ايران در برجام تاكيد كرد: من همچنان اعتقاد به روابط راهبردي با روسيه و چين دارم اما اينها به خاطر ما كاري نميكنند. روسها عريان سياست خود را بيان ميكنند. روسيه كشور مهمي در همسايگي ماست ولي دو خط قرمزدارد اول اينكه ايران نبايد هيچوقت با دنيا روابط آرام داشته باشد و دوم اينكه نبايد با دنيا به درگيري برسد براي همين روسيه طرفدار توافق موقت ژنو بود چون استخوان لاي زخم نگه ميداشت و مانع درگيري هم ميشد.البته خيليها هم در ايران خط ميدادند كه توافق موقت خوب است اما به محض اينكه مذاكرات جامع را شروع كرديم بازي روسها هم شروع شد. ما در توافق موقت گفته بوديم نياز غنيسازي ما براي بوشهر و ۱۹۰هزار سو است و نطنز را براي همين ميخواهيم. در بهمنماه ۱۳۹۲ در ابتداي مذاكرات جامع روسها گفتند ما كل نياز بوشهر را تا آخر عمر بوشهر تامين ميكنيم يعني يك خط بطلان روي نياز ما كشيدند. ما گفتيم مگر قرار است هميشه نيازمند روسها باشيم و گفتند ما اجازه نميدهيم ايران سوخت توليدي خود را در بوشهر بگذارد و اگر بگذارد ما امنيت هستهاي بوشهر را تاييد نميكنيم چون ميدانستند اگر برجام به سرانجام برسد روابط ايران با دنيا عادي ميشود و روابط عادي ايران با دنيا خط قرمز روسها است. همه اينها در كتاب راز سر به مهر منتشر شده و مستند است.