جامعه سالم با شنيدن صداهاي متكثر
به ما مي‌آموزند معلوليت را نه نقص، بلكه شكل ديگري از بودن در جهان درك كنيم. در اين آثار، انسان بر هر مفهوم اداري يا پزشكي مقدم است و اين، ارزشمندترين دستاورد آنهاست. در بسياري از اين كتاب‌ها، معلوليت نه محدوديت كه روايتي از نوع ديگري از ادراك است؛ ادراكي گاه شفاف‌تر و انساني‌تر از آنچه چشم بينا يا گوش شنوا درك مي‌كند. اين آثار از رنج‌هاي ناپيدا، موانع اجتماعي و تبعيض‌هاي خاموش سخن مي‌گويند و همزمان از توانايي‌ها، خلاقيت‌ها و اراده‌اي كه هر روز جهان فردي نويسندگانش را دوباره مي‌سازد. آنچه از دل اين نوشته‌ها بيرون مي‌آيد، يك درس اجتماعي مهم است: جامعه تنها زماني سالم است كه همه صداها -حتي آرام‌ترين‌شان- شنيده شوند. مهم‌ترين سرمايه اين جشنواره نيز همين است: اينكه ما از زاويه ديد انسان‌هايي وارد جهان مي‌شويم كه پيش‌تر شايد تجربه‌شان را تصور هم نمي‌كرديم. اين مشاركت در تجربه يكديگر، سنگ بناي خير جمعي است، زيرا خير جمعي هنگامي شكل مي‌گيرد كه درد و شادي يك گروه، به نگراني همه ما تبديل شود. كتاب‌هاي اين حوزه، در حقيقت كتاب‌هايي درباره افراد داراي معلوليت نيستند، بلكه كتاب‌هايي درباره ما هستند: درباره اينكه چگونه مي‌توانيم جامعه‌اي بسازيم كه در آن «ديدن» فقط به معناي ديدن با چشم نباشد، بلكه به معناي شناختن ديگري، پذيرفتن او و فراهم كردن فرصت برابر براي شكوفايي باشد. چنين جامعه‌اي نه براساس ترحم، بلكه بر پايه عدالت و همدلي بنا مي‌شود. ايران سرزمين استعدادهاست و معلولان اين سرزمين نيز در موسيقي، علوم انساني، فناوري و پژوهش آثار درخشاني آفريده‌اند. حمايت از دسترسي آنان به كتاب و دانش، يك سرمايه‌گذاري ملي و انساني است. آينده‌اي كه در آن همه كودكان كم‌توان جسمي بتوانند از نخستين سال‌هاي تحصيل به كتاب‌هاي درسي، داستاني و علمي دسترسي داشته باشند، آينده‌اي انساني‌تر، مردمي‌تر و عادلانه‌تر خواهد بود. نويسندگان، پژوهشگران و همه كساني كه عمر خود را صرف نوشتن و پژوهش در اين حوزه كرده‌اند، واسطه ميان ما و حقيقتي مهم‌اند: اينكه توسعه اجتماعي فقط با ساختن جاده و پل پيش نمي‌رود؛ با ساختن «درك» و «همبستگي» پيش مي‌رود. جامعه‌اي كه دروازه دانش، دسترسي به آگاهي و تفكر آزاد را براي همه باز نكند، بخشي از آينده‌اش را بسته است. مسووليت همه ما اين است كه اين دروازه را براي افراد داراي معلوليت بازتر كنيم. كتابخانه ملي نيز مي‌تواند پيشگام اين حركت باشد؛ حركتي كه از فناوري آغاز مي‌شود اما به عدالت، برابري و كرامت انساني ختم خواهد شد.