ادامه از صفحه اول
قانون بينفس و هواي آلوده
ضمانت اجراي قوي پيشبيني نشود، سازوكارهاي مشاركت و نظارت عمومي به رسميت شناخته نشوند و منابع مالي مشخص نشوند، نميتوان انتظار داشت كه معضل آلودگي هوا مهار شود.
اگر اين قانون هواي پاك ذرهاي امكان اجرا داشت در 8 سال سپري شده بعد از ابلاغ آن بايد حداقل اندكي در كيفيت سوخت توليدي و توزيعي در كشور ما يا خودروهاي توليد و عرضه شده در ايران تغيير ايجاد ميشد. اگر اين اتفاق نيفتاده يعني اينكه اين قانون بلااثر و بلاوجه است. كما اينكه طبق آخرين گزارشهاي گفته شده تاكنون تنها 30 درصد از احكام اين قانون عملياتي شدهاند. اين يعني با همين سرعت اجراي صد درصد قانون تا حدود 20 سال ديگر زمان نياز دارد. آيا براي بلاوجه بودن يك قانون شاهدي بيش از اين نياز است؟ آلودگي هوا دشمني نيست كه با قانونهاي مبهم و بيقدرت از ميان برود. براي نفسكشيدن شهرها، قبل از هر چيز بايد قانوني نوشته شود كه خود بتواند نفس بكشد.
جوانان در دوراهي سنت و مدرنيته 2. گفتوگو و حمايت خانوادگي:
خانوادهها بايد فضايي ايجاد كنند كه جوانان بتوانند درباره انتخابها و تضادهاي فرهنگي با آنها صحبت كنند، بدون اينكه احساس فشار و قضاوت كنند .
3. آموزش مهارتهاي انتخاب آگاهانه:
توانايي تحليل محتواي رسانهاي و فرهنگي، به جوانان كمك ميكند تا از فرهنگ جهاني بهره ببرند بدون اينكه ارزشها و هويت خود را از دست بدهند.
4. الگوهاي موفق:
تجربه كشورهاي مختلف نشان ميدهد كه ميتوان تعادلي ميان فرهنگ محلي و فرهنگ جهاني برقرار و هويت جوانان را تقويت كرد.
در نهايت، جوانان امروز در نقطهاي حساس و مهم از زندگي خود قرار دارند.
حمايت خانواده، جامعه و آموزش مناسب ميتواند به آنها كمك كند تا هويتي پويا، سالم و متعادل بسازند و فشارهاي ناشي از تعارض سنت و مدرنيته را به فرصتي براي رشد و خودشناسي تبديل كنند.