بيتا موسوي / نرگس آبيار قبل از «شيار 143» كه در سي و دومين جشنواره فيلم فجر نمايش داده شد، يك فيلم ديگر هم ساخته بود، «اشياء از آنچه كه در آينه مي‌بينيد به شما نزديك‌ترند» اما اين فيلم خيلي با اقبال مواجه نشد. در واقع اين فيلمساز زن با فيلم «شيار 143» ديده شد؛ فيلمي كه توانست در جشنواره فيلم فجر جوايز متعددي دريافت كند و در اكران نيز فروش ميلياردي داشته باشد. دومين ساخته آبيار
بر اساس داستاني از خود او ساخته شده بود، حالا او فيلم سومش به نام «نفس» را هم از روي يكي از داستان‌هاي خودش اقتباس كرده؛ كتابي كه هنوز منتشر نشده است ولي احتمال دارد كه همزمان با نمايش فيلم كتاب هم منتشر شود. اين فيلم كه سومين ساخته بلند سينمايي نرگس آبيار است به تازگي فيلمبرداري‌اش تمام شده و هم‌اكنون مراحل فني را سپري مي‌كند. آبيار اين روزها مشغول مراحل آماده‌سازي فيلم جديدش است تا بتواند در جشنواره فجر امسال كه اتفاقا يكي از دوره‌هايي است كه تعدد آثار در آن وجود دارد، شركت كند. مهران احمدي، پانته‌آ پناهي‌ها، گلاره عباسي، سيامك صفري، شبنم مقدمي، ساقي زينتي، محمدرضا شيرخانلو، سيده ساره نورموسوي، علي خان‌بابايي و جمشيد
هاشم‌پور ايفاگر نقش‌هاي فيلم سينمايي «نفس» هستند. در همين ارتباط با اين كارگردان درباره فيلم تازه‌اش و مراحل توليد آن صحبت كرديم.
شنيده مي‌شود فيلم جديد شما تفاوت‌هايي را با دو اثر قبلي‌تان دارد. گويا يك كودك راوي قصه نفس است؟
بله. در اين فيلم يك دختر شش ساله راوي اصلي قصه است و ما تا 9 سالگي او اين قصه را روايت مي‌كنيم. در واقع «نفس» يك فيلم اجتماعي است كه در آن يك كودك با نگاهي كه به جهان دارد ما را همراهي مي‌كند. قصه فيلم در سال‌هاي 56
تا 60 مي‌گذرد؛ سال‌هايي كه براي ما بسيار سرنوشت‌ساز بوده و ما در حاشيه آن اخبار و اتفاقات را مي‌بينيم. به همين دليل است كه عنوان مي‌شود با فيلم قبلي‌ام «شيار 143» تفاوت دارد چرا كه نفس فيلم دفاع مقدسي محسوب نمي‌شود.
ايده اوليه قصه چگونه شكل گرفت. آيا اين فيلم هم اقتباسي از كتاب‌هاي خودتان است؟
بله. من نفس را بر اساس يكي از رمان‌هاي خودم با همين عنوان ساختم كه البته هنوز چاپ نشده است. تصميم دارم همزمان با جشنواره يا اكران عمومي فيلم آن را منتشر كنم. كتاب حدود 100 صفحه است و سال‌ها پيش آن را نوشته‌ام اما به دلايلي در همان زمان متوقف ماند. زمان ساخت فيلم شيار 143 تهيه‌كنندگان فيلم آقايان پور محمدي و حسيني آن را مطالعه كردند و اصرار داشتند كه از آن يك فيلمنامه بنويسم.
در اين كتاب جنبه‌هاي ادبي روي بخش‌هاي تصويري غلبه دارد. از اين رو كار تبديل آن به فيلمنامه كار بسيار سختي بود. بيشتر علاقه‌مندم كه در متن‌هاي فيلمنامه بر اساس تصوير قصه را جلو ببرم اما توجهم به اين موضوع در فيلمنامه نفس كارم را سخت‌تر كرد. متن اين كار، يك ادبيات شيرين كودكانه‌اي دارد و قطعا مخاطب با اين جهان كودكانه ارتباط خوبي برقرار كرده و همذات‌پنداري مي‌كند. در اين فيلم ما بيشتر نريشن داريم كه توسط شخصيت اصلي فيلم بيان مي‌شود. البته در بخش‌هايي هم از انيميشن استفاده كرديم. در اين فيلم، فضاهاي مختلفي را تجربه كردم از اين جهت براي خودم هم كار تازه‌اي به شمار مي‌رود. من در اين فيلم با كودكان خيلي كار كردم. اين هم از وي‍ژگي‌هاي فيلم بود. تا حالا از نتيجه كار بسيار راضي هستم. اميدوارم بعد از مراحل فني هم همين
حس را داشته باشم.
پس مي‌توان گفت كه نفس مي‌تواند فيلمي براي كودك هم باشد.
اين فيلم براي مخاطب كودك جذاب است اما فيلمي براي كودكان نيست. بيشتر درباره كودكان است. البته در كنار فضاي جدي ما رگه‌هاي طنز هم در فيلم مي‌بينيم.
در اين فيلم هم تلاش كرديد دوربين را به بيرون از تهران ببريد؟
بله. اين فيلم لوكيشن‌هاي زيادي دارد. بخش‌هايي از فيلم در شهر يزد، هشتگرد، منطقه خوجير در اطراف تهران و... فيلمبرداري شده است. اين موضوعي كه شما عنوان كرديد ناخودآگاه در فيلمنامه برايم اتفاق مي‌افتد. خيلي علاقه ندارم دوربينم در يك‌جا توقف كند.
شما در اين فيلم به مقطع تاريخي اشاره كرديد كه بسيار پراهميت است. آيا در بستر قصه ما شاهد اتفاقات سياسي كه در آن زمان رخ داده هستيم؟
همان طور كه عنوان كردم، يك كودك راوي اين فيلم است. اين راوي بدون هيچ قضاوت، نگاه بي‌واسطه‌اي به اين مقطع تاريخي دارد. مخاطب نيز در نفس با همين نگاه روبه‌رو است و هيچ قضاوتي نمي‌كند. بيشتر سعي كردم همان چيزي را كه در جريان بوده روايت كنم و دخل و تصرفي در آن نداشته باشم.
آيا به موفقيت فيلم در جشنواره فجر اميدواريد.
امسال جشنواره شلوغي داريم چراكه بيشتر فيلمسازان با آثارشان حضور دارند. اميدوارم فيلم‌هاي همه همكارانم به خوبي ديده شود و با مخاطب ارتباط برقرار كند. درباره فيلم خودم هم نمي‌توانم قضاوتي داشته باشم. اميدوارم مورد توجه قرار بگيرد.