قسمت دوم گزارش هستهاي نماينده تهران
روايت توكلي از نقض عهد اقليت در بررسي برجام
گروه سياسي| قسمت دوم روايت احمد توكلي از بررسي برجام در مجلس هم منتشر شد. روايتي كه او در آن هر دو طرف ماجرا در بهارستان را به نيش انتقادات خود نواخته است. هم منتقدان و هم موافقان. روايت او البته منتقدان برجام را بيشتر زير ضرب برده است. چه در آنجا كه به همريختن جلسه فراكسيون اصولگرايان توسط برخي اعضاي جبهه پايداري را بازگو ميكند و چه آنوقت كه از موضع بدون انعطاف بذرپاش و زارعي در جلسه با لاريجاني ميگويد. او البته همزمان پنج عضو معترض كميسيون ويژه برجام را هم به باد نقد ميگيرد كه «گزارش مستدل» اين مجموعه را ناديده گرفتند و با «چشم بسته» گزارش ديگري را امضا و منتشر كردند. گزارش توكلي از روند بررسي برجام در بهارستان چيزي كاملا جدا از روايت دو گروه عمده مجلس است. چيزي كه هم با آن روايتها نقاط مشتركي دارد و هم نقاط اختلافي. توكلي كوشيده تا در قسمت دو روايت خود به دو پرسش پاسخ دهد؛ «چرا به طرح مشروط كردن برجام راي دادم؟ و چه اشكالات قانوني بر روند رسيدگي وارد است؟» از جمله اصليترين چيزهايي كه در قسمت دوم گزارش هستهاي توكلي به مردم مشخص شده موضع حداد عادل است. كسي كه در جريان بررسيهاي برجام ترجيح داد تا سكوتي سنگين را در پيش بگيرد. سكوتي كه البته در پشت صحنه رايزنيها جريان نداشت. چنانچه احمد توكلي هم در همان اوايل گزارش خود گفته است: «آقاي لاريجاني در توضيحات خويش ضمن مذاكرات گفت كه مدتي پيش به آقاي دكتر حداد گفتم ما به اين رسيديم كه طرحي براي مشروط كردن برجام در اجرا بياوريم و كلياتي از آن را هم گفتم. آقاي حداد گفت من هم نظرم در همين حدود است. اين دو بزرگوار تفاهم ميكنند دو فراكسيون با همكاري موضوع را پيش ببرند. » او سپس به بازگو كردن اتفاقات جلسه مشترك دو فراكسيون براي طرح دو فوريتي ميپردازد. جلسهاي كه بارها درباره آن سخن به ميان آمده است. قسمت مهم روايت او اما مربوط به لحظات آخر آن جلسات است، جايي كه طرح اوليه تهيه شده بود؛ «آقاي جلالي گفت حالا متن تفاهمشده را امضا كنيم. من، جلالي و آقاي فرهنگي كه اواخر جلسه به جمع پيوسته بود، امضاء كرديم. با كمال تعجب آقاي زارعي و آقاي بذرپاش خودداري كردند. دكتر زارعي گفت تا مطمئن نشوم كه گزارش كميسيون ويژه فردا خوانده ميشود، امضا نميكنم، چون اين آقايان تصميم گرفتهاند گزارش خوانده نشود. آقاي لاريجاني ضمن اينكه تصميم بر جلوگيري از قرائت گزارش كميسيون ويژه را با قسم رد كرد، درباره لزوم ارايه گزارش پيش از تقديم طرح گفت حق با شماست.» توكلي خود اينجا وارد ماجرا ميشود؛ «من كه متعجب بودم به دوستان گفتم بعد از اين همه همكاري اگر در اين امر مهم به عهد خود وفا نكنيد، راه تفاهمهاي لازم بعدي بسته ميشود. انتخابات در پيش است قدري بلندمدتتر فكر كنيد. اضافه كردم حتي اگر اين آقايان براي آنچه شما مدعي هستيد تباني هم كرده باشند باز با تصويب طرح، برجام مشروط شود بهتر است يا طبق تعهد از ۲۶ مهر بدون قيد و شرط اجرايي گردد؟ نصايح موثر نشد و آن دو برادر موكدا گفتند اگر گزارش قبل از طرح بيايد امضا ميكنيم.» اما حاشيهها به جلسه روز بعد فراكسيون اصولگرايان هم ميرسد. آنجا كه قرار بوده اعضا بر سر يك موضع توافق كنند اما اتفاقي باعث به هم خوردن آن ميشود؛ «متاسفانه در جلسه فراكسيون اصولگرايان به طور كاملا غيراصولي با مخالفت آقاي رسايي و چند عضو ديگر جبهه پايداري كار بيثمر ماند. به صحن آمديم. آقاي فرهنگي نسخهاي از متن طرح را برايم آورد و گفت تا قرائت گزارش كميسيون تمام نشده لااقل از دوستاني كه تعهد كرده بودند، امضا بگير. به آقاي حداد مراجعه كردم امضا نكرد و بقيه هم امضا نكردند. همين رفتار ناپسند متاسفانه به واكنشهاي ناپسند متقابل منجر شد.» او بعد از اين روايت نيشتري هم به پنج عضو حامي برجام در كميسيون ويژه ميزند و رفتار آنها را براي دادن بيانيه مستقل زير سوال ميبرد؛ «روز يكشنبه 19/7/94 در مجلس به قصد شوخي رفتم كنار يكي از آن پنج نفر امضاكننده و گفتم چون ميدانم نخوانده امضا كردي؛ ميخواهم از رو متن نامهتان چند فضيلت از فضيلتهاي ۱۶۵تايي را برايت بخوانم و عينا خواندم... بعد تكرار كردم ميدانم كه نخونده امضا كردي. در حالي كه بهشدت ميخنديد، گفت تقريبا همين جور است!» توكلي البته در پايان اين روايت باز هم موضوع عهدشكني فراكسيون اصولگرايان را پيش كشيده و آورده است؛ «ارجاع طرح پس از تصويب فوريت به كميسيون سياست خارجي، گرچه قانوني ولي غيرمعمول، يكي ديگر از نتايج آن عهدشكني ميتواند بوده باشد.»