دنياي اين روزهاي شهرام ناظري
به دنبال تعريف دوباره ريشه‌ها
نازنين متين‌نيا / خبر مي‌رسد؛ كنسرت «ناگفته‌ها»ي شهرام ناظري در رشت تمديد نمي‌شود. مخاطبان اين خواننده سنتي و حرفه‌اي بيش از اندازه ظرفيت پيش‌بيني شده، بوده اما درخواست تمديد براي رسيدن فرصت به اين مخاطبان پذيرفته نشده. كنسرت همين پنجشنبه در رشت برگزار مي‌شود تا تور شهرستان‌ها آغاز شود و به جز اين خبر عدم تمديد، فعلا خبر ديگري درباره كنسرت نيست. شهرام ناظري هم چندان در جريان «چون و چراي» عدم پذيرش اين درخواست نيست. با لحني آرام و خونسرد، پاسخ مي‌دهد كه براي دانستن بيشتر جزييات خبر بايد با پسرش تماس گرفت و از حافظ ناظري پرسيد. اما سوال بعدي، دنياي اين روزهاي هنرمندي است كه با اين‌همه مخاطب، اجازه چند سانس بيشتر برگزاري كنسرت ندارد. در پاسخ به اين سوال، ناظري بازهم خونسرد و آرام است و مي‌گويد: «اين اتفاق بسيار عادي است. كسي كه در ايران كنسرت برگزار مي‌كند بايد به اين اتفاق‌ها عادت كند. بالاخره يك‌سري كنسرت برگزار مي‌شود، يك‌سري نمي‌شود، يك‌سري تمديد مي‌شود و يك‌سري هم نه. عادي است ديگر.» عادت به تجربه چنين اتفاقي تمام پاسخ ناظري به اين اتفاق است، تجربه ساليان دراز به او ثابت كرده كه چنين اتفاق‌هايي قابل پيش‌بيني است و بيش از اندازه هم نبايد سراغ چراها و پيدا كردن پاسخ‌هاي از پيش تعيين شده رفت. اما وقتي بحث به نشانه همين استقبال به سمت جوانان مي‌رود و اينكه برخلاف اين هنرمند كاركشته به چنين موضوعاتي عادت ندارند و عده‌اي همين «نشدن‌ها» را دليل اصلي دوري جوانان از موسيقي اصيل و سنتي ايران مي‌دانند، شهرام ناظري با لحني محكم و جدي‌تر پاسخ مي‌دهد: «مشكل موسيقي ما اينها نيست. مشكل ارتباط موسيقي ايراني با جوان‌ها هم همين‌طور. اينها مشكلاتي هستند كه بايد ريشه‌اي حل شوند. كنسرت، آلبوم و اتفاق‌هاي ديگر در درجه چندم هستند. در قدم اول مشكلات ريشه‌اي موسيقي بايد حل شود.» مشكلات ريشه‌اي، مقوله‌هايي است كه ناظري فعلا نمي‌خواهد درگير آنها شود، اما به آنها اشاره مي‌كند و توضيح مي‌دهد: « بايد براي ارتباط با جوانان برنامه‌ريزي درست و اصولي تعريف كرد. بايد خط‌مشي‌ها را دوباره بازبيني كرد و تغيير داد تا اين ارتباط برقرار شود. مشكلات ديگر هم همين‌طور. اين خط‌مشي‌هاست كه بايد تغيير كنند.» ناظري معتقد است كه خط‌مشي‌ها درست تعريف نشده‌اند و اصلا خط‌مشي درباره اين مشكلات وجود ندارد، براي همين است كه جوانان براساس سليقه خاص خود و آنچه دنياي امروز در امكان آنها قرار مي‌دهد به سمت موسيقي‌هاي مختلف مي‌روند و اين نگراني‌ها و بهانه‌هايي مثل كنسرت برگزار شده و برگزارنشده، چاره مشكلات نيست: «مشكلات بوده و هست. اين ريشه مشكلات است كه بايد مورد هدف قرار بگيرد و به شكل كارشناسي و دقيق و منظم حل شود.» حرف آخر، بي‌حوصلگي هنرمند است درباره اين صحبت‌ها و اينكه حرف زدن دردي را دوا نمي‌كند: «حرف زدن دردي را دوا نمي‌كند، بايد دقيق بررسي كرد. اگر نه مثل همه اين سال‌هايي كه گذشت، عادت مي‌كنيم و مي‌گذريم.»