واكنش معاون زنان رييسجمهور
شهيندخت مولاوردي، معاون رييسجمهور در امور زنان و خانواده هم در كانال تلگرامي خود پيرامون حواشي پيش آمده براي فاطمه معتمدآريا در كاشان نوشت:
«چند روزي از حركت غيرفرهنگي و برخورد توهينآميز و تهاجمي و توام با الفاظ ناشايستي كه در شرع و قانون ما مصداق بارز تهمت و افترا محسوب ميشود با يكي از هنرمندان برجسته و افتخارآفرين كشور كه اين روزها آوازه هنرنمايياش به فراسوي مرزها كشيده شده است در شهر كاشان ميگذرد. معترضين به حضور بانو فاطمه معتمدآريا كه به بهانه نمايش يكي از فيلمهايش و شركت در جلسه نقد و بررسي آن به آن شهر سفر كرده بود به جاي گفتوگو زبان خشونت را برگزيدند و خواستار خروج او از كاشان شدند. با تامل در اين قضيه و رفتارهايي مشابه كه برخي پيشه خود ساختهاند، سوالهاي زيادي ذهن را به خود مشغول ميكند: آيا نسلهاي قبل از ما و نياكانمان چنين رفتاري بر مهمان را روا ميداشتند؟ ما كه در مهماننوازي هنوز شهره خاص و عام در عالم هستيم به كجا چنين شتابان در حركتيم؟ با كدام مجوز شرعي و قانوني چنين بيمحابا يك زن مسلمان ايراني مورد بياحترامي و توهين آن هم تحت لواي دفاع از ارزشهاي ديني قرار ميگيرد؟ حتي عرف جامعه ايراني نيز چنين رفتاري را با زنان برنميتابد. آيا راه بر معترضين براي شركت در جلسه بررسي و نقد فيلم بسته بود و نتوانستند مجالي براي طرح ديدگاههاي خود بيابند يا مصلحت و منفعت و ترجيحشان بر اين بوده و است كه راه فرياد و خشونت را در پيش گيرند؟ آيا همين رفتارهاي دفعي و سلبي (در كنار ساير عوامل) در آينده زمينهساز خروج تعداد بيشتري از هنرمندان جوان از كشور و پيوستن آنها به شبكههاي ماهوارهاي نخواهد بود؟ و دهها سوال بيپاسخ ديگر. پسنديده و مطلوب آن است كه اعمال ما تبلور و آيينه باورها و اعتقاداتمان باشد. بياييم با تأسي به آموزههاي دينيمان با عمل خود مردم را به دين خدا دعوت كنيم نه با زبان و شعار؛ كه «كونوا دُعاة النّاسِ بِغيرِ السِنتِكم.»