قصه زباني بين‌المللي است
گيتي خامنه، مجري قديمي برنامه كودك و تلويزيون گفت كه دنياي قصه، عمري به قدمت عمر بشر دارد، قصه‌ها به گونه‌اي پاسخ چرايي‌هاي بشر بوده‌اند و ابزاري براي درك بهتر و گسترده‌تر از زندگي هستند.
او بر اين باور است كه قصه، ريشه در نيازهاي اساسي نوع بشر دارد و از قوه خيال آدمي ارتزاق مي‌كند. آنچه قصه به كودك هديه مي‌دهد، ياري دادن به او، براي بهترين شكل بهره‌گيري از قوه خلاقه‌اش است.
خامنه همچنين يادآور شد: «دنياي قصه به خواننده مي‌باوراند كه آدم‌ها قادر به خلق دنيايي زيباتر از آنچه در عالم واقع موجوديت دارد، هستند كه در‌واقع اين آدم‌ها، آن دسته از انسان‌هايي هستند كه به چيزي فراتر از واقعيت موجود، فكر مي‌كنند.»
او با اشاره به نقش تخيل و پرورش آن در كودكان، گفت: «دنياي قصه‌ها به نوعي بازآفريني يك جهان جديد، با استفاده از زبان هنر است كه توانايي خلق دوباره اين جهان آرماني و جذاب را دارد.»
خامنه پرورش تفكر خلاق در كودكان را مهم‌ترين دغدغه خود نسبت به دنياي كودكان توصيف كرد و گفت كه يافتن معني هستي و زندگي به زبان داستان، يكي از بهترين روش‌هايي است كه به كودك براي پرورش اين خلاقيت كمك مي‌كند.
به باور او يك كودك خلاق، كودكي نيست كه بي‌چون و چرا آنچه را خانواده به او ديكته مي‌كند بپذيرد بلكه اين كودك سوال مي‌كند، ترديد مي‌كند، مخالفت مي‌كند و رويا مي‌بافد.
اين مجري كودك گفت: «قصه و قصه‌گويي به اين جهت كه به احراز هويت كودك كمك مي‌رساند، تاثير ماندگاري بر روحيه كودك دارد، كودك با همراهي و هم‌ذات‌پنداري با قهرمانان قصه‌ها، به نوعي زندگي را در قالب‌هاي متفاوت، تجربه مي‌كند و همراه با قهرمانان داستان‌ها، به چالش‌هاي سازنده و سرنوشت‌سازي دست مي‌زند.»
او ادامه داد: «كودك براي باز كردن گره‌هاي داستان‌ها و قصه‌ها، از قوه خلاقه‌اش كمك مي‌گيرد و شيوه‌هاي مختلف زندگي را مي‌آزمايد.»
به اعتقاد او عمر قصه به درازاي عمر انسان است و يادآور شد: « قصه‌گويان در دوران‌هاي متفاوت از آرزوها و دردها و شادي‌هاي زندگي، گفته‌اند و انسان‌ها از اين قصه‌ها آموخته‌اند.»
اين مجري كودك و نوجوان خاطرنشان كرد: «قصه‌گويان كهن سرزمين ما نيز فراوان گفتني داشته‌اند و به نوعي حامل ميراث فرهنگي اين ديار هستند كه غفلت از بهره‌گيري از اندوخته‌هاي‌شان، غفلتي بزرگ و گاه جبران‌نشدني است.»
او قصه را مانند لبخند، يك زبان بين‌المللي دانست كه همه انسان‌هاي اين كره خاكي با تفاوت‌هايي نه‌چندان عظيم و غيرقابل اغماض، آن را درك مي‌كنند.
به باور او زبان قصه، زبان علم مطبوعي است كه ريشه در نهاد و فطرت بشر دارد، بنابراين با استفاده از اين زبان آشنا مي‌توان به ارايه همه ارزش‌هاي والاي انساني مانند عشق، درك، صلح و دوستي پرداخت.
وي تصريح كرد: «دنياي امروز ما به يك دهكده جهاني بدل شده و كودك ما، به عنوان شهروند اين جهان، به يقين حق دارد دنياي بزرگ پيرامونش را بشناسد لذا حضور قصه‌گوياني از نقاط مختلف دنيا، كودك و نوجوان را با زواياي متفاوتي از اين كره خاكي آشنا مي‌كند و در عين حال بر نقاط مشترك انساني، صرف نظر از تفاوت‌ها، تاكيد مي‌كند.»
مجري برنامه‌هاي كودك و نوجوان شيوه‌هاي قصه‌گويي را به تعداد قصه‌گويان داراي تفاوت دانست و خاطرنشان كرد: «قصه‌گويان به قصه‌ها و خالقان آن وفادار مي‌مانند و مدت‌هاي طولاني، قصه‌ها را مانند روز اول خلق‌شان، بي‌هيچ تغيير و تحولي، بازگو مي‌كنند.»
خامنه كه به بهانه برگزاري جشنواره بين‌المللي قصه‌گويي سخن مي‌گفت برگزاري جشنواره‌هايي از اين دست را مانند همه اتفاق‌هاي ارزشمند، به يقين سخت اميدبخش دانست.
او همچنين گفت: «همه افرادي كه به كودكان عشق مي‌ورزند نبايد از ابزار فوق‌العاده موثر قصه غفلت كنند بلكه به عنوان يكي از راهكارهاي ارزشمند آموزشي و پرورشي، از آن به‌جا و به خوبي استفاده كنند.»