بيا بريم پاراگلايدر
مريم آقايي / روزانه نيم ساعت ورزش كردن براي بدن مفيد است. اين را همه مي‌دانند. اما اينكه چه ورزشي كنيم كه هم دوست داشته باشيم و هم سلامتي‌مان را تامين كنيم، براي خيلي‌ها دغدغه است. مي‌خواهيم كمك تان كنيم تا ورزش مورد علاقه‌تان را انتخاب كنيد و به دنبالش برويد.
پاراگلايدر: مگر مي‌شود اسمش را نشنيده باشيد؟ اصلا خيلي‌ها اين كاره هستند و توضيحات ما براي‌شان مثل خاطره است. اما مي‌گوييم براي آنها كه نمي‌دانند. اگر روزي تصميم گرفتيد پاراگلايدر را امتحان كنيد از جيب پر خود و خانواده‌تان مطمئن باشيد. چراكه فقط هزينه كلاس‌هاي آموزشي‌اش در سطوح ابتدايي بدون نياز به تجهيزات حدودا 5/8 ميليون تومان است. مرحله بعدي خريد تجهيزات و بال است كه براي‌تان بين 14 تا 15 ميليون تومان آب مي‌خورد. بعد از آن هم بايد به تور برويد كه حداقل هزينه براي اين تورها در كشورهاي همسايه مثل تركيه و امارات سه ميليون تومان است.
جت‌اسكي: گزينه بعدي جت اسكي است. گزينه‌يي براي علاقه‌مندان به ورزش‌هاي آبي. ورزشي تابستاني و صد البته هيجان انگيز. براي ورود به اين عرصه ابتدا بايد بين 45 تا 120 ميليون صرف خريد جت اسكي كنيد و بعد آن را به انبارهاي مجاور درياچه فشافويه تهران منتقل كنيد و سالانه دو ميليون هزينه نگهداري بپردازيد. بعد هم به دنبال خريد تجهيزات و لباس‌هاي مربوط به اين ورزش باشيد كه بسته به سليقه و نظرتان بين 10 تا 20 ميليون تومان هزينه دارد. هزينه آموزش اين ورزش اما مبلغ زيادي نيست، چيزي حدود 350 تا 400 هزار تومان.
آفرود: اتومبيلراني خارج از جاده پيشنهاد ما به شماست. ورزشي كه در تهران و چند شهر بزرگ ديگر برگزار مي‌شود. ورزشكاران! با خودروهاي دو ديفرانسيل خود به طبيعت‌گردي در مسيرهاي دشوار كوهستاني و جنگلي مي‌پردازند يا با هم رقابت مي‌كنند. اين ورزش چيزي بيش از جيب پرپول نياز دارد، چراكه هزينه يك پرچم تزييني چيزي حدود 100 هزار تومان است. در صورت بروز خسارت به لاستيك‌ها و سپر ماشين، هزينه آن براي لاستيك‌ها بين يك تا سه ميليون و براي سپر پنج ميليون برآورد مي‌شود. اگر بدون اتومبيل در تور شركت مي‌كنيد، به جز شناسنامه و كارت ملي، حتما وثيقه ملك يا چك و سفته به همراه داشته باشيد، چون تنها در اين صورت است كه خودروي 350 ميليوني را در اختيارتان مي‌گذارند.
اسكي: با اينكه اسكي ديگر حال نمي‌دهد و همه با تجهيزات چيني و تقلبي پاي‌شان به پيست‌ها باز شده، اما بد نيست بدانيد همين تجهيزات تقلبي حدود يك ميليون هزينه دارند. آموزش اسكي هم حدود سه تا چهار ميليون است. به جز ماشين مناسب هم براي ورود به پيست بايد 50 هزار تومان از جيب مبارك خرج كنيد. در مورد اسكي هر چه بگوييم، زيادي است. همه استادند.
اسب‌سواري: گل سرسبد پيشنهادهاي‌مان همين سواركاري است. ورزشي كه در سرتاسر دنيا ورزشي اعياني به حساب مي‌آيد چه برسد در تهران! قيمت اسب در ايران به 200 تا 300 ميليون تومان مي‌رسد. حتي ركورد اسب 800 ميليوني تاجر تهراني نيز ثبت شده است. باشگاه‌ها به متقاضيان ورود به اين ميدان توصيه مي‌كنند كه با اسب كمتر از 20 ميليون، وارد نشوند بهتر است. آنها اسب‌هاي ارزان‌قيمت را مناسب آموزش نمي‌بينند. از همه اينها كه بگذريم، ورزش‌هايي هستند كه با يك توپ پلاستيكي بنفش ارزان‌قيمت هم كار طرفدارانش را راه مي‌اندازند. يا نهايتا با چند ده هزار تومان كه صرف خريد لباس تكواندو و كاراته مي‌شود، حل مي‌شود. اصلا تا به حال فكر كرده‌ايد چرا فوتباليست‌ها بيشتر از پاراگلايدر‌ها هستند؟ چرا اغلب كاراته كارها از جنوب شهر و مناطق محروم هستند؟ چرا آنقدر كه در كشتي و تكواندو مهارت داريم، در اسب سواري و آفرود نداريم؟ دليلش واضح است. چون تمام ورزش‌هاي بالا نياز به هزينه هنگفت دارد. درصدي از مردم حتي اسم اين ورزش‌ها را هم نشنيده‌اند. اما همين درصد تكواندو و كاراته و كشتي و فوتبال را از حفظ بلدند. ورزش‌هايي كه قهرمانانش از نقاط محروم برخاسته و جهاني شده‌اند، اما در ميان ورزش‌هاي بالا، كدام يك قهرماني در حد ملي داشته؟ ديگر چه برسد به جهاني.