استفاده از ظرفيت رسانه‌ها براي اطلاع‌رساني
غلامرضا كاظمي دينان٭
متاسفانه بيماري ايدز در جامعه ما به عنوان يك بيماري نفرين‌شده تلقي مي‌شود.
در صورتي‌كه همانند ديگر بيماري‌ها اين هم يك اتفاق است و مصيبت نيست. در نتيجه ما مي‌خواهيم برخورد با افراد مبتلا به اين بيماري همان‌گونه باشد كه با افراد مبتلا به ساير بيماري‌ها صورت مي‌گيرد. به همين دليل انجمن روابط عمومي ايران از برپايي اين همايش حمايت كرد و تصميم گرفتيم اين موضوع را مطرح كنيم و از طريق ساخت فيلم‌هاي مستند به مردم آگاهي بدهيم تا باورهاي غلط در ارتباط با اين بيماري برطرف شود. مردم بايد آگاه شوند. تا آگاه نشوند نمي‌دانند چگونه بايد نسبت به اين بيماري برخورد كنند. آيا بايد از يك فرد مبتلا به ايدز دوري كرد يا خير؟ آيا مي‌توان با او دست داد، او را بغل كرد يا بوسيد؟ اينها مسائلي هستند كه به دليل ناآگاهي اغلب فكر مي‌كنند بايد از يك مبتلا به ايدز دوري كنند. اين برخورد باعث مي‌شود بيماري به مبتلايان غلبه كند و سريع‌تر بر اثر بيماري از دنيا بروند. درصورتي‌كه اگر برخورد مثبت صورت بگيرد و باورهاي غلط از بين برود ممكن است سال‌ها بتوانند به زندگي خود ادامه دهند چراكه انرژي مثبت روند بيماري را كند و مانع مرگ زودرس مي‌شود. از همين روي انگيزه برپايي اين همايش شكل گرفت تا جامعه را از طريق مستندهايي كه درباره اين موضوع ساخته مي‌شود، حساس كنيم تا مردم نسبت به آن حساس شوند و بيشتر به آن توجه داشته باشند. به‌نظرم اين همايش آغاز كار و نخستين رسانه براي اين كار سينماي مستند است. اما ما بايد از تمام رسانه‌ها براي آگاهي‌بخشي به مردم استفاده كنيم. حتي شبكه‌هاي اجتماعي چراكه اگر بتوانيم از ظرفيت تمامي رسانه‌ها بهره بگيريم مي‌توانيم اطلاع‌رساني وسيع‌تري انجام دهيم و كل جامعه را آگاه كنيم. رسانه‌هاي مكتوب،
صدا و سيما و فيلم‌هاي سينمايي همگي مي‌توانند در اين مسير موثر باشند. استفاده ابزارهاي رسانه‌اي مختص به يك فرد يا گروه ويژه نيست. همه افراد رسانه‌اي يا روزنامه‌نگار و... بايد بدانند و نسبت به اين بيماري آگاه شوند چراكه اين بيماري در يك‌قدمي همه ما است و ما هم در خطر ابتلا به آن قرار داريم. اما اگر نسبت به عوامل انتقال‌دهنده آن آگاهي داشته باشيم، بي‌شك راه‌هاي انتقال آن كم مي‌شود و مي‌توان از بيماري پيشگيري كرد.
٭رييس انجمن روابط عمومي ايران