ادامه از صفحه اول
تفاوت جزيي 70درصدي!
2- وقتي كه تفاوت در نتايج تهران را جزيي بدانيم، معلوم نيست كه تفاوت غيرجزيي را چه مي‌دانيم؟ آيا 70 درصد راي بيشتر تفاوت جزيي است؟ در دنيا با 2 تا 3 درصد تفاوت راي برنده يا بازنده مي‌شوند و مسووليت مي‌پذيرند، در اينجا هنوز 70 درصد تفاوت را جزيي مي‌دانيم؟ ظاهرا در كشورداري هم به همين نحو قضاوت كرده‌ايم كه امروز اختلاس‌هاي چند هزار ميلياردي هم برايمان عادي مي‌نمايد. بگذريم. به‌علاوه فراموش نكنيم بسياري از كساني كه راي نداده‌اند را در اين تفاوت حساب منظور نكرده‌ايم چون بعيد است حتي يك درصد از كساني كه راي نداده‌اند را بتوان در سبد اصولگرايان منظور داشت و قاطبه آنان در جناح مخالف اصولگرايان هستند.
3- اصلاح‌طلبان در انتخابات 7 اسفند در يك رقابت برابر نبوده‌اند كه اصولا شكست يا پيروزي واقعي آنان معلوم شود. وقتي تا چند رده از نيروهايشان رد صلاحيت شوند، اصولا شكست براي‌شان بي‌معنا مي‌شود، هر موفقيتي يك پيروزي بزرگ خواهد بود. بنابراين برداشت عموم اين است كه اصولگرايان و ليست آقاي حداد عادل شكست فاحشي خورده و نه فقط اينكه بر پيروزي اصلاح‌طلبان تاكيد كنند.
4- درباره دخالت در انتخابات، بهتر بود كه آقاي حداد عادل به صورت شفاف و با بيان مصداق سخن مي‌گفتند، چراكه در اين موارد معترض اصلي هميشه اصلاح‌طلبان بوده و هستند. اگر چنين مشكلي بوده به راحتي مي‌توان از طريق نهاد نظارتي يا حتي قوه قضاييه پيگيري كرد، حداقل ادعاهاي اصولگرايان در اينگونه موارد به خوبي رسيدگي مي‌شود. پس طرح مسائل كلي و بدون مصداق در شان آقايان اصولگرا نيست. ولي مهم‌تر از همه اينكه چه خوب بود همين اظهار نظرات را در نقد رفتار برخي از مقامات نهاد نظارتي هنگامي كه در ستاد يك نامزد انتخابات رياست‌جمهوري حضور مي‌يافتند و براي او سخنراني مي‌كردند، بيان مي‌كردند.
اگر الان كسي نمي‌داند كه كدام مقام دولتي در انتخابات اخير گرايش ادعايي آقاي حداد را داشته و آن را ابراز كرده، در گذشته همه مي‌دانستيم كه چه كساني از نهادهاي نظارتي در ستاد انتخاباتي آقاي احمدي‌نژاد فعال بودند. هنوز هم دير نشده، مي‌توان نسبت به آن رفتار اعتراض و انتقاد كرد البته اگر منصف باشيم.
مكانيزم انتخاب رياست مجلس دهم
در حال حاضر نمي‌توان روي تركيب آرا حساب كرد. بايد يك يا دو راي‌گيري اصلي اتفاق بيفتد تا مشخص شود. تا الان حدود 70 نماينده هستند كه در هيچ يك از دو ليست نبودند و اينكه گرايش واقعي آنها به كداميك از دو ليست نزديك‌تر باشد، مشخص نيست. 68 كرسي نيز در حال حاضر بلاتكليف است. هرچه تعداد بيشتر كرسي‌هاي مجلس به اصلاح‌طلبان برسد راي‌دهندگاني كه حامي اصلاح‌طلبان بودند بيشتر خوشحال مي‌شوند.
به هر حال ما با واقعيت‌هاي مجلس سروكار داريم و تركيب آراي واقعي مجلس مهم است. اگر اكثريت مجلس اصولگرا باشند نمي‌توان كاري كرد و اراده‌اي را تحميل كرد. برخي صحبت از تشكيل فراكسيون اميد متشكل از اصلاح‌طلبان و معتدلين اصولگرا و مستقل مي‌كنند. از طرفي كسي نمي‌تواند خيلي دقيق براي نمايندگان تعيين تكليف كند و از طرفي تفاوت و فاصله ميان اصلاح‌طلبان و معتدلين اصولگرا زياد است. از اين رو آنها نمي‌توانند در يك فراكسيون دور هم جمع شوند. به اين خاطر كه فراكسيوني با اختلاف نظرات نمي‌تواند كارآمدي لازم را داشته باشد. چنين فراكسيوني آنقدر وسيع مي‌شود و طيف نظرات از هم فاصله مي‌گيرد كه كارآمدي نخواهد داشت. بهتر است گرايش‌هاي واقعي فراكسيون خودشان را داشته باشند و درون طيف خودشان هماهنگي ايجاد كنند.
از طرفي ائتلاف به وجود آمده ميان نيروهاي اصلاح‌طلب و معتدل يك موهبت است كه مي‌تواند مزيت‌هاي خودش را داشته باشد. از اين رو راه ارتباط و همكاري فراكسيون‌ها در موارد لازم مي‌تواند راهگشا باشد و روساي فراكسيون‌ها در مواردي كه لازم باشد با هم مذاكره كنند.
فراكسيون اصولگرايان معتدل به رهبري علي لاريجاني با فراكسيون اصلاح‌طلبان ارتباط و همراهي داشته باشد. لزومي هم ندارد كه همكاري‌ها صددرصد باشد. مذاكره و تعامل ميان روساي فراكسيون‌ها در پارلمان‌هاي دنيا نيز وجود دارد. اقتدارگرايان مجلس ممكن است در مجلس فراكسيوني داشته باشند. ظاهرا آنها خيز گرفته‌اند كه كل اصولگرايان را در قالب يك فراكسيون تعريف كنند. اين راه هم عملي نخواهد بود. آنقدر تفرق و فاصله بين آنها زياد است كه اين راهكار عملي نخواهد بود. در مجلس سه فراكسيون اصلي محتمل است.
پايان گام دوم در مرحله دوم
تغيير در چارچوب خواسته‌ها و مطالبات مردم را براي تامين آرامش و امنيت كشور و خروج از ركود اقتصادي و تحقق بخشيدن به رونق اقتصادي فراهم كند. تكميل اين موفقيت با حضور گسترده و تاثيرگذار مردم در پرتو يكپارچگي، اجماع، همدلي و گذشت اصلاح‌طلبان و اعتدالگرايان در سراسر كشور حاصل خواهد شد. اينك اين مردم هستند كه با راي خود ادامه اين تلاش سرنوشت‌ساز و تاريخ‍‌ساز را در اين مسير رقم مي‌زنند. اين گام ايران عزيز را در مسير تحكيم جايگاه منطقه‌اي و بين‌المللي آن استوار و پرشكوه پيش خواهد برد.