#زباله_نريزيم

 پرتاب زباله از خودرو در خيابان‌ها و معابر، ‌جريمه 30 هزار توماني به همراه دارد. اين خبري است كه رييس پليس راهور پايتخت آن را اعلام كرده است، خبري كه چهار سال پيش هم توسط رييس پليس وقت تهران اعلام شده بود، ‌اما رنگ اجرا به خود نگرفت. سردار سيد تيمور حسيني در اين خصوص اعلام كرده است: مطابق قانون اگر ماموران پليس راهنمايي و رانندگي خودرويي را مشاهده كنند كه از داخل آن زباله‌‌اي به بيرون ريخته مي‌شود، آنان حق جريمه و اعمال قانون اين خودرو را دارند. سردار سيد تيمور حسيني با اشاره به اينكه اين قانون، ‌طرح جديدي نيست و مدت‌هاست در پايتخت اجرا مي‌شود، ‌از تعداد كم سرنشينان يا رانندگاني كه اقدام به پرتاب زباله از خودرو مي‌كنند، خبر داده است و از فرهنگ درستي كه در اين زمينه وجود دارد. اما اگر رييس پليس، فيلتر سيگار را هم جزو زباله به حساب آورد، اين جريمه شامل تعداد زيادي از رانندگان خواهد شد، ‌رانندگاني كه زيرسيگاري خودروهاي‌شان، از روز خريد تا ابد بلااستفاده مي‌ماند.  سردار حسيني درباره مبلغ جريمه اين خودروها به ايسنا گفت: مبلغ جريمه در شهر تهران 300 هزار ريال است و هر كجا كه ماموران ما با چنين موردي روبه‌رو شوند حتما نسبت به اعمال قانون متخلفان اقدام خواهند كرد. حسيني با بيان اينكه پليس، حفاظت از محيط‌ زيست و حفظ چهره آراسته شهر را وظيفه خود مي‌داند، خاطرنشان كرد: همان‌طور كه خودروهاي آلاينده، دودزا و فاقد معاينه فني جريمه شده و خودروهايي كه فاقد تاييديه محيط زيست باشند نيز شماره‌گذاري نخواهند شد، خودروهايي كه سرنشينانش با ريختن زباله به سطح خيابان و معابر آن را آلوده كنند نيز جريمه خواهند شد.
جريمه، ‌نيازمند نظارت دقيق پليس
محمد درويش، ‌مديركل دفتر آموزش و مشاركت‌هاي مردمي سازمان حفاظت محيط زيست، ‌با اشاره به مثبت بودن اين قانون و جريمه، ‌به اعتماد گفت: اين اقدام، قطعا اقدام خوبي است. ما سال‌هاست درخواست كرديم اين اتفاق بيفتد، ‌در قديم جريمه پرتاب زباله هفت هزار تومان بود، حالا كه شده سي هزار تومان، ‌قطعا تاثير بهتري دارد. اما نگراني ما اين است كه اينكه در فرآيند پرتاب زباله از خودرو، حتما بايد توسط پليس ديده شود‌ و توسط شهروندان قابل گزارش دادن نيست، اين مساله را سخت مي‌كند.  او در ادامه با اشاره به جا افتادن قضيه بستن كمربند گفت: در مورد كمربند، بستنش ثابت است و مشخص، اما پرتاب زباله در يك لحظه اتفاق مي‌افتد و اصولا جايي رخ مي‌دهد كه پليس حضور ندارد و اين، مكانيسم نظارتي را سخت مي‌كند، ‌مگر اينكه دوربين‌ها اين تخلف را ثبت كنند و راهنمايي و رانندگي اعلام كند از طريق دوربين‌ها كنترل و اعمال جريمه مي‌شود. شامل شدن سيگار در ميان زباله‌هايي كه قرار است موجب جريمه رانندگان شوند، ‌از ديگر مباحثي است كه درويش به آن اشاره مي‌كند. او با تاكيد بر مضرات فيلتر سيگار به عنوان زباله رها شده در طبيعت گفت: تنها آرسنيك سيگار سالانه هفت ميليارد متر مكعب آب را از بين مي‌برد، اين معادل آب جمعيت شهري هفت برابر تهران است. اگر اين مساله را قانوني كنيم، ته‌سيگار به عنوان مخرب‌ترين زباله، بايد سنگين‌ترين جريمه را داشته باشد. شايد پرت كردن يك كيسه ميوه وجهه شهر را زشت‌تر كند، اما يك فيلتر سيگار به مراتب خطرناك‌تر از يك كيسه ميوه است.
#زباله_نريزيم
كمپيني به اين نام البته نه با تاكيد بر خودرو‌ها، در توييتر ساخته شده است، كمپيني شبيه همه كمپين‌هاي مردمي ديگر كه شروعي مردمي داشت و حالا كه پليس با يادآوري مجدد قانون جريمه پرتاب زباله از خودروها، سعي در كمتر كردن اين معضل دارد، ‌انگار به نوعي با اين كمپين همراه شده است. با جست‌وجوي هشتگ #زباله_نريزيم در توييتر، مي‌توان به پست‌ها و تصاوير زيادي در اين خصوص رسيد، ‌تصاويري كه كاربران با انتشار آنها، ‌پيوستن خود را به كمپين اعلام كرده‌اند و درصدد جلب‌توجه ديگر كاربران برآمده‌اند. بعضي از آنها ‌نوشته‌اند: «هر تن زباله رها شده در طبيعت مي‌تواند 600 ليتر شيرابه بسيار سمي توليد كند.» ديگري نوشته است: «مواد پلاستيكي به جا مانده در سواحل، زندگي 90 درصد پرندگان دريايي را تهديد مي‌كند.» ديگري به بحث جمع كردن زباله‌ها اشاره كرده و نوشته است: روزي «يك آشغال از زمين برداشتن، هدفش خيلي بزرگ‌تر از آشغال نريختنه.» درويش با اشاره به ايده كمپين زباله نريزيم، ‌تاكيد كرد: ايده ايجاد كمپين هم كار خوبي است. اميدوارم به جايي برسد كه به جاي آشغال نريختن، بر توليد نكردن زباله تمركز كند. سرانه توليد زباله در كشور ما، ‌روزانه 700گرم است و اين 200 گرم بيشتر از دنياست. بايد به سمت اصلاح اين فرهنگ غلط برويم، با آموزش، ساخت كليپ‌هاي موثر و وضع مقررات بازدارنده. به عنوان مثال، كافي است توليدكنندگان آب معدني و نوشابه‌ها، موظف شوند قوطي‌ها و بطري‌ها را بعد از مصرف پس بگيرند، مثل قديم كه شيشه نوشابه را پس مي‌دادند و قيمتي از آن كم مي‌شد. با اين كار هم زباله كمتري توليد مي‌شود، هم قابل بازيافت مي‌شوند.  توليد نكردن زباله، بحث مهم‌تري است كه درويش با تاكيد بر آن معتقد است: شايد مردم زباله‌هاي‌شان را بيرون از ماشين پرت نكنند، اما در نهايت آنها وارد محل‌هايي مي‌شوند كه بهداشتي نيست و توليد شيرابه مي‌كند، مثل انبوه زباله‌ها در شمال كشور. ما زباله‌سوزهاي استاندارد نداريم، نمي‌توانيم از زباله انرژي به دست بياوريم، همچنان ما كهريزك‌ها را داريم كه منابع ما را از بين مي‌برد. سالانه هزار ميليارد تومان داريم خرج جمع‌آوري زباله مي‌كنيم كه اين هزينه مي‌تواند به هزار مدرسه طبيعت تبديل شود. در شهري مثل توكيو هر دو هفته يك‌بار زباله‌هايش را جمع مي‌كنند، در حالي كه در شهرهاي ما گاهي اوقات تا چند بار در روز هم زباله‌ها بايد جمع‌آوري شوند. پيش از اين در سال 91، سردار حسين رحيمي رييس پليس راهور تهران از جريمه 30 هزار توماني پرتاب زباله از خودرو خبر داده بود و شش ماه بعد هم از هزار راننده‌اي خبر داد كه به خاطر پرتاب زباله به بيرون جريمه شدند. قرار دادن حداقل جريمه براي آلوده‌كنندگان محيط زيست، ‌معابر شهري و مكان‌هاي عمومي، ‌كمترين كاري است كه پليس به شرط نظارت دقيق مي‌تواند قدمي جهت حفاظت بردارد، ‌قدمي كه در كشورهاي ديگر با جريمه‌هايي سنگين‌تر، ‌بازدارندگي بيشتري را براي شهروندان به همراه دارد.