انتخاب خادم موفقيت براي ورزش ايران است

از عضويت يك ايراني در چنين سمتي نبايد به سادگي گذشت، چرا كه نياز به روابط سياسي زيادي دارد كه رسول خادم به تنهايي آن را انجام داد. خادم با موفقيت در انتخابات هيات رييسه اتحاديه جهاني كشتي و تحقق اين موضوع مهم در واقع از ديپلماسي ورزش دفاع كرد و همچنين روش راهيابي به چنين جايگاهي را يادآوري كرد كه با ديپلماسي و رابطه قوي بين كشورها مي‌توان به چنين موفقيتي رسيد. در جايي كه برخي از كشورها از جمله روسيه و امريكا با حضور او در هيات رييسه اتحاديه جهاني مخالف بودند اما خادم با جلب نظر كشورهاي مستقل توانست حضور خودش را در اتحاديه جهاني قطعي كند.
رييس فدراسيون كشتي براي اين موفقيت بيش از دو سال تلاش شبانه روزي انجام داد و با اعزام نمايندگان به كشورهاي مختلف و حضور نمايندگان بسياري از كشورها در ايران و توجيه آنها براي پذيرش وي در اين پست مهم به اين جايگاه رسيد كه بسيار مهم و ارزشمند است. همه دولتمردان بايد از اين موفقيت به دست آمده با همه وجود دفاع كنند تا نفوذ لازم سياستگذاري در اتحاديه جهاني كشتي وجود داشته باشد.
اين قدرت را هيچ‌يك از اعضاي هيات رييسه اتحاديه جهاني كشتي ندارند كه مقابل ناداوري‌ها كاري كنند اما عضو هيات رييسه مي‌تواند به دليل نزديكي با «نناد لالوويچ» رييس اتحاديه جهاني كشتي ضمن هوشيار كردن وي، مانع بسياري از اينگونه كارها شود. رسول خادم به عنوان يكي از اعضاي هيات رييسه مي‌تواند طرح‌هايي را بدهد كه داوران ضعيف، وابسته و داوراني كه تطميع مي‌شوند در مسابقات حضور نداشته باشند و اينكه انتظار داشته باشيم به عنوان عضو هيات رييسه در همان مسابقه كاري را انجام دهد كار غيردموكراتيك است مانند كاري كه ميخاييل مامياشويلي رييس فدراسيون كشتي روسيه انجام مي‌دهد كه مورد غضب بسياري از كشورها است. او در اين پست مي‌تواند براي مديريت كشتي آسيا يا داوران نامزدهايي را معرفي كند كه شجاع و قابل اتكا باشند.