دريافت تنديس از رييس دولت اصلاحات راه «نفس» را گرفت
برنامه «هفت» شامگاه جمعه 19 آذر درحالي ميزبان نرگس آبيار، كارگردان فيلم «نفس» بود كه اين هنرمند نسبت به رويكردهاي جناحي صاحبان سينما به انتقاد پرداخت و تقدير از عوامل فيلم سينمايي «شيار 143» توسط رييس دولت اصلاحات را دليل بيمهري سينماهاي زيرنظر حوزه هنري به فيلم جديدش عنوان كرد. كيفيت نامناسب نمايش فيلم در سينماها و رعايت نشدن موارد فني مثل نور و صداي مناسب از جمله نكاتي بود كه افخمي به آنها اشاره كرد و در ادامه از مهمان برنامه خواست تا درباره مسائل موجود در چرخه اكران صحبت كند. آبيار با بيان اين جمله كه «كاش مشكلات ما فقط كيفيت پخش در سالنهاي سينما بود. » گفت: «الان يك بيعدالتي عجيب و غريب در سينماها موج ميزند كه به نظرم مشكل بزرگتري است و همه جا اين مشكل را ميبينیم. با وجود تمام پيگيريها شهرداري حتي يك بنر يا تابلو به فيلم نفس اختصاص نداد ولي يكي دو فيلم خاص اين امكان را داشتند.» آبيار در ادامه به گلايه از حوزه هنري انقلاب اسلامي و بيتوجهي اين سازمان به فيلم جديدش پرداخت. اتفاقي برخلاف آنچه در اكران «شيار 143» شاهد بوديم. كارگردان فیلم سينمايي «نفس» بيان كرد: «حوزه هنري كه ادعاي كار فرهنگي دارد و از نمايش فيلم «لانتوري» به خاطر نامناسب بودن فيلم سرباز ميزند، الان فيلم روحوضي نمايش ميدهد و از سالن دادن به ما خودداري ميكند. ما از ابتدا با 23 سالن شروع كرديم و الان 16 سالن داريم. در حالي كه «نفس» همواره با سالن پر و ظرفيت خوب اكران شده اما وضعيت سانسدهي و سالندهي ما بسيار بد است و سانسهاي شبانه ما را ميگيرند و ساعت 11 صبح ميدهند!» آنچه به گفته آبيار پيش آمده در شرايطي رخ داده كه «حوزه هنري با شركت «نورتابان» قرارداد پخش داشته اما به راحتي آب خوردن تمام سالنهايش را به اكران «سلام بمبئي» اختصاص داده است.»
بهروز افخمي نيز به طرح پرسشي درباره چرايي ماجرا پرداخت و عنوان كرد: «حوزه هنري اصولا نبايد با شما مشكلي داشته باشد، چرا چنين اتفاقي افتاد؟» مجري كارشناس برنامه هفت درباره دلايل گرفتن سالنهاي فيلم «نفس» درحالي كه با استقبال تماشاگران مواجه است پرسيد و آبيار در پاسخ گفت: «من نميدانم اما از وقتي «رييسجمهور دولت اصلاحات» با اهداي تنديس از عوامل فيلم «شيار 143» تقدير كرد ماجرا آغاز شد. اين برخورد جناحي اصلا درست نيست.» آبيار بيان كرد: «قصد توهين به فيلمهاي ديگر را ندارم، اما انتظار داريم وقتي حوزه هنري به ما قول داده و قرارداد دارد، حمايت كند و پاي قولش بایستد. اما متاسفانه با سينما بحث جناحي ميشود. در حالي كه من از ابتدا گفتم من اساسا آدم جناحي نيستم. من ميگويم بايد ميان همگي صلح باشد. من ميان هر دو طيف اصولگرا و اصلاحطلب كه ميروم، ميبينم آدمهاي خوبي هستند اما بعد ميبينيم برخوردها طور ديگري است. وقتي فيلم من روي پرده سينما نيست درباره چه چيزي از فيلم حرف بزنم و تبليغ كنم؟ اين بيعدالتي در اكران چرا بايد رخ دهد؟» سازمان صداوسيما كه به نظر ميرسد در برابر پخش تيزر آثار هنري از شبكههاي ماهوارهاي نيروي واكنش سريع تشكيل داده و به سرعت صاحبان فيلمها و نمايشها را مورد انتقاد قرار ميدهد نيز از گلايههاي كارگردان سينمايي «نفس» در امان نماند. «تلويزيون كه از تهيهكننده و پخشكننده، انواع و اقسام تعهدها را براي پخش نشدن تيزرهايشان در شبكههاي ماهوارهاي ميگيرد، تعداد تيزري كه به ما داده با يك فيلم اكران شده در گروه «هنر و تجربه» برابري ميكند. تنها 175 نوبت. اين شرايط عادلانه نيست و به اين ترتيب اساسا سينمايي نيست كه من براي پركردن آن تبليغ كنم. شما در تلويزيون شاهد تبليغ انواع كالاها مانند چيپس و پفك هستيد اما فيلم «نفس» از اين امكانات بهرهمند نيست.»