سال‌هاي سخت يادگار امام(ره)
در ميان آناني كه شب گذشته به لقب«صاحب عزا» تبديل شدند، شايد سيدحسن خميني هم يكي از صاحب‌عزاترين مردان، بعد از خانواده هاشمي‌رفسنجاني باشد. سيدحسن خميني در تمام سال‌هاي پس از درگذشت پدر و پدربزرگش به ياري همچون آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني دلخوش بود. مردي كه در تمام اين سال‌ها آيت‌الله با او همراه بود و سيدحسن خميني او را «فرزند معنوي امام» دانست. در سال اخير زندگي آيت‌الله هاشمي اما سيدحسن خميني نقش مهمي داشت. از چندين ماه پيش از انتخابات مجلس خبرگان رهبري، آيت‌الله از سيدحسن خميني خواست تا براي اين انتخابات كانديدا شود. انتخاباتي كه آيت‌الله براي تغيير در آن دلخوش بود. با اين همه سد شوراي نگهبان مقابل سيدحسن خميني بود تا او نتواند وارد اين مجلس شود. آيت‌الله هاشمي‌رفسنجاني دو ماه پيش در گفت‌وگويي كه با روزنامه اعتماد داشت در مورد احساسش از رد صلاحيت سيدحسن خميني براي انتخابات خبرگان گفته بود: «يكي از اشكالات انتخاب همين بود. امثال حسن آقا را در روحانيت زياد نداريم كه دانش، بصيرت، اطلاعات و هر چه فكر كنيد براي يك عالِم لازم است، دارد. واقعا حيف شد كه ايشان حضور ندارد. شيوه برخورد با ايشان هم شيوه‌اي نبود كه قابل قبول باشد. الان هم گذشته است و ما نمي‌خواهيم مسائل اختلافي زياد مطرح شود.» او در مورد اينكه آيا پيش بيني چنين رد صلاحيتي را براي سيدحسن خميني مي‌كرده است يا نه نيز گفت: «احتمال هميشه داده مي‌شد و براي همه بود. براي خود من هم احتمال داده مي‌شد. مگر مرا يك بار در رياست‌جمهوري ردصلاحيت نكردند؟ اين احتمال هست، اما نه اينگونه. اين يك بحث ديگر است.» حالا يادگار امام يكي از بزرگ‌ترين پشتوانه‌هايش را در نظام جمهوري اسلامي از دست داده است. سيدحسن خميني يك‌بار ديگر مرگ عزيزي را ديد كه او را با فاصله زماني كوتاه از قم روانه حسينيه جماراني كرد كه حالا ديگر پيكر هاشمي در آن بود.