روابط ايالات متحده و ايران در دوران جنگ سرد
پس از سقوط شاه، انگشت اتهام جمهوريخواهان و دموكرات‌ها در امريكا به سوي همديگر نشانه رفته بود كه «چه كسي ايران را از دست داد؟»
جمهوريخواهان، كارتر را مسوول سقوط شاه مي‌دانستند- چون نخواسته بود شورشيان را قلع و قمع كند- و دموكرات‌ها نيز نيكسون و كسينجر را محكوم مي‌كردند.
محمدرضا پهلوي در دهه آخر سلطنتش مشاركتي را با نيكسون و كسينجر شكل داد كه نفوذ اتحاد جماهير شوروي را محدود كرد و برتري منطقه‌اي ايران را در خليج فارس به نمايش گذاشت. در پرتو دكترين نيكسون، ايران به شريك ايالات متحده در جنگ سرد تبديل شد؛ شراكتي كه نمونه‌اي ديگر از روند جنگ سرد، نه تنها در روابط بين سياستمداران مسكو و واشنگتن بود بلكه بر روابط متحدين آنها در جهان سوم نيز تاثير نهاد.
«نيكسون، كسينجر و شاه» عنوان كتابي است به قلم رهام الوندي. الوندي، دانشيار دانشكده اقتصاد و علوم سياسي لندن و مدير گروه دانشكده اقتصاد و علوم سياسي لندن در كلمبياست. او داراي تاليفات بسياري درباره تاريخ روابط خارجي ايران است كه پژوهش‌هاي جاري وي بر فعاليت‌هاي حقوق بشر جهاني و ريشه‌هاي انقلاب سال 1357 ايران متمركز است.
الوندي، فارغ‌التحصيل دانشگاه آكسفورد است و بنياد مطالعات ايران جايزه‌اي را به پايان نامه دكتري وي اهدا كرد.
همچنين جايزه يادبود pavry از سوي دانشگاه آكسفورد به وي تعلق گرفت. نويسنده كتاب «نيكسون، كسينجر و شاه» همچنين فارغ‌التحصيل دانشگاه سيدني است؛ جايي كه موفق به دريافت مدال از دانشگاه و همينطور دانشكده فلچر حقوق و ديپلماسي از دانشگاه تافس شد. كتاب «نيكسون، كسينجر و شاه» با ترجمه غلامرضا علي بابايي به تازگي توسط بنگاه ترجمه و نشر «كتاب پارسه» وارد بازار كتاب شده است. اين كتاب مشتمل بر چهار فصل است كه به ترتيب عبارتند از؛ ايالات متحده و ايران در جنگ سرد، دكترين نيكسون در خليج فارس، جنگ پنهان ايران با عراق – سيا و كاركردهاي رها شده از سوي شاه، ايالات متحده و روياهاي هسته‌اي شاه.
لازم به ذكر است «نيكسون، كسينجر و شاه» به زبان اصلي در سال 2014 از سوي روزنامه فايننشيال تايمز به عنوان برترين كتاب تاريخي سال انتخاب شد.