اين آينه غبار گرفته است
ديبا داودي
بايد آموخت. بايد پذيرفت. نقصها را كمبودها را كم كاريها را شناخت و درصدد رفع آنها برآمد. اينكه روزنامه و راديو، شبكههاي اجتماعي و در و ديوار شهر تكرار كنند «اوضاع كتاب چندان خوب نيست» گرهي را باز و مشكلي را رفع نميكند. بايد در فكر الگوبرداريهاي صحيح، مقايسههاي سازنده و بوميسازي طرحهاي موفق بود و دانست چاره كار دوباره پيمودن مسيري هزارباره امتحان پس داده نيست.
از سال 1995 كه سازمان يونسكو، 23 آوريل را روز جهاني كتاب نامگذاري كرد تا به امروز برنامههايي متفاوت براي برگزاري و ايجاد جذابيت اين مناسبت تدارك ديده است. شايد خالي از لطف نباشد كه بدانيم در انگلستان كمپيني براي بهتر پوشش دادن اين مناسبت تشكيل شده است كه ميكوشد چه براي تبليغات رسانهاي و چه استطاعت مالي مورد نياز برگزاري روز جهاني كتاب قدمهاي مثبتي بردارد.
در گزارشي كه سايت اتحاديه مبارزه با بيسوادي ملي (سازمان خيريهاي مردمنهاد در لندن) منتشر كرد، اذعان شد 25 درصد از كودكان در روزجهاني كتاب سال 2016 براي نخستين بار براي خودشان كتاب خريدند. سال گذشته، پيرو ايدهاي پروردهتر از سالهاي پيشين كودكان 8 تا 11 سال ميتوانستند با سهميهاي يك پوندي كه اين مركز به هر يك از آنها ميداد، كتاب بخرند و مشاركت كودكان نيز درخشان بود. اما جالب است بدانيد ناشران خصوصي در حمايت از طرحي اينچنين اقدام به توليد كتابهايي يك پوندي كردهاند تا با در دسترس قرار دادن آنها احتمال استقبال كودكان از اين طرح را بيشتر كنند و همچنين كودكان بينياز از كمك مالي خانواده نسبت به خريد كتاب اقدام كنند. سال گذشته 789738 عنوان كتاب يك پوندي در دسترس كودكان بود كه اين رقم قرار است در سال 2017 به يك ميليون عنوان برسد و نام نويسندههاي محبوب و بسيار پرفروش ادبيات كودك نيز در فهرست مولفين اين كتابها به چشم ميخورد.
شايد با بررسي الگوهاي موفق كه در سطح جهاني آزموده ميشوند و تلاش براي بوميسازي طرحهايي اينچنين بتوانيم فرهنگ رو به فراموشي مطالعه را دوباره در جامعه زنده كنيم و نور را به آينه عملكردمان برگردانيم.