اين‌گونه جنگيديم
ايران را مستعمره حزب بعث كنند. 50 روز قبل از شروع جنگ عراق با امريكا در اردن نقشه نابودي ايران را كشيدند.
چون از فكر امام كه امنيت براي تمام دنيا بود مي‌ترسيدند، آنها توليد‌كننده سلاح بودند و براي فروش سلاح‌شان بايد كشورها را تحريك مي‌كردند و جنگ به راه مي‌انداختند. صدام 8 سال در ايران جنگيد، نه تنها نتوانست يك وجب خاك ايران را تصرف كند، بلكه توانستيم با قدرت تمام او را از ايران بيرون كنيم و اين ثمره ريختن خون پاك جواناني است كه ما با نام شهيد مي‌شناسيم‌شان؛ خون شهيدان همت، خرازي، باكري و شهداي ديگر بود كه توانست مانع اين تجاوز شود. آنها از جان خود گذشتند و گفتند ما خودمان را براي حفظ مملكت و دين‌مان قرباني مي‌كنيم، قربه الي‌الله، آنها پرواز كردند، اما مملكت حفظ شد.
وقتي زندگي و رفتار هر كدام از اين شهدا را مطالعه مي‌كنيم، مي‌بينيم كه چقدر پيام براي امروز ما دارند. يكي از رفتارهايي كه امروز ديده مي‌شود و نبايد باشد، دعواي بي‌منطق و خارج از دستورات دين ما، در مسائل سياسي است. در زمان جنگ احمد متوسليان را داريم كه فرمانده تيپ محمد رسول‌الله بود. در تيپ 27 رزمنده‌هاي استان تهران و همدان و بعضي از شهرهاي اصفهان حضور داشتند. بعد از عمليات فتح‌المبين منطقه بزرگي در شمال استان خوزستان از دست بعثي‌ها خارج شد و عمليات بعدي براي آزادسازي خرمشهر بود، شهري كه 18 ماه در تصرف نيروهاي عراق بود. در پادگان دوكوهه محسن وزوايي حكمي را براي احمد متوسليان آورد كه در آن حكم محسن رضايي، شهيد وزوايي را به‌عنوان فرمانده تيپ 10 سيدالشهدا استان تهران منصوب كرده بود. با احتساب اين حكم دو تيپ براي استان تهران در نظر گرفته مي‌شد، يكي تيپ 27 محمد رسول‌الله و يكي تيپ 10 سيدالشهدا. نيروهاي اين تيپ بايد از تيپ محمد رسول‌الله كه تحت فرماندهي احمدمتوسليان بود، تامين مي‌شد. احمد متوسليان حكم را كه ديد به محسن وزوايي گفت: «طبق اين حكم من بايد نيروهاي مورد نياز تو را از نيروهاي خودم تامين كنم. من اگر بخواهم نيروي خوب خودم را به تو بدهم، يك تيپ ضعيف خواهم داشت كه نمي‌تواند در عمليات بعدي بدرخشد. اگر هم بخواهم نيروهاي ضعيفم را به تيپ تو منتقل كنم، تيپ تو ضعيف خواهد شد و تو در عمليات ممكن است موفق نشوي و اين در مرام من نيست. چيزي كه براي خودت مي‌پسندي براي ديگران بپسند. نيروهايي كه در فتح‌المبين غرب رودخانه كرخه را آزاد كردند، با تقسيم شدن نيروها به دو گروه نمي‌توانند در عمليات آزادسازي خرمشهر بدرخشند. پس بهتر است كه فعلا تقسيم نيروها را به بعد از عمليات آزادسازي خرمشهر موكول كنيم.» هر دو با هم توافق كردند و از جدا كردن نيروها منصرف شدند. به محسن وزوايي منصب فرماندهي تيپ داده شده بود، اما او اين ذهنيت را دارد كه احمد متوسليان براي فرماندهي تيپ 27 از من لايق‌تر است. براي او مهم نيست كه به منصب بالايي برسد، مهم آزادي خرمشهر است. اگر مردم و مسوولان ما ياد بگيرند كه مهم ساختن مملكت است، براي‌شان فرقي نمي‌كند چه كسي وزير شود و چه كسي نماينده.