5/4ميليون دلار براي بازيكنان خارجي!

فوتبال ايران در ليگ شانزدهم 47بازيكن خارجي را در باشگاه‌ها ديد. جز صباباتري، همه باشگاه‌ها از بازيكن خارجي در ليست‌شان استفاده كردند. سال‌هاست نظارتي روي ورود بازيكنان خارجي در فوتبال ايران نمي‌شود و اين بستر براي برخي سودجويان تبديل به محل درآمدي چشمگير شده است. كم نبودند بازيكناني كه حتي سابقه بازي فوتبال نداشتند و به ليگ برتر ايران فروخته شدند. هرچند هواداران فوتبال ايران انتظار ندارند بازيكنان بزرگ بازنشسته همانند ليگ اعراب به كشور بيايند اما پذيرفته نيست بازيكنان «بي‌كيفيت» به فوتبال ايران بيايند. جمع ارقام قراردادهاي بازيكنان خارجي با باشگاه‌ها نزديك به 20ميليارد تومان است كه به رقمي بالغ بر 5/4ميليون دلار مي‌رسد. اين پول حتي بيشتر از بودجه استقلال و پرسپوليس است. بزرگ‌ترين مشكل فوتبال شايد همين‌جا باشد. عدم‌نظارت بر باشگاه‌ها و هزينه‌هاي بي‌حساب و كتاب مديراني كه گويا به‌جايي پاسخگو نيستند. مديران فوتبال ايران مثل بسياري از بخش‌هاي ديگر فوتبال، با برنامه و شاخصه انتخاب نمي‌شوند. بيشتر مديران هزينه هستند تا مديران آينده و توسعه‌اي. بيشتر به امروز فكر مي‌كنند تا فرداي باشگاه و هواداران. براي همين سعي مي‌كنند كوتاه‌ترين راه را انتخاب كنند. حوصله برنامه‌ريزي ندارند و براي همين مربياني مي‌آورند كه «مشهور» هستند. حوصله تحقيق ندارند براي همين با «دلال‌هاي معروف» دوست مي‌شوند. وجاهت عمومي ندارند براي همين با پول به صدر «رسانه‌ها» مي‌روند. هواداري ندارند و اگر هم داشته‌باشند با «ليدرها» وارد معامله مي‌شوند. اينگونه هيچ‌چيز سرجايش نيست و براي همين راه براي ورود كالاي بي‌كيفيت مهيا مي‌شود. بازيكنان خارجي يكي از همين خروجي‌هاست. درحقيقت پولي كه مي‌شد براي ساختن بازيكنان تازه هزينه شود، حيف‌وميل مي‌شود. صداي هيچ‌كس هم درنمي‌آيد. مديران فوتبال ايران، مديران حفظ وضع موجود هستند و نه تحول.