آينده برنابئو و حسرت رونالدو
اينكه كريستيانو رونالدو فصل آينده كجا بازي مي‌كند هنوز معلوم نيست. اينكه مشكل مالياتي او حل مي‌شود يا نه هم هنوز معلوم نيست. آنچه در كل اين داستان معلوم است اما ناراحتي بهترين گلزن تاريخ رئال مادريد، فاتح سه چمپيونز ليگ با اين تيم و نخستين بازيكني كه از آلفردو دي استفانو به بعد در زمان حضورش در مادريد توپ طلا را برده، از رفتار باشگاه و جو حاكم بر آن است. حتي قبل از وارد شدن اتهام 7/14 ميليون يورو تخلف مالياتي، رونالدو در آستانه فينال چمپيونز ليگ در كارديف در گپي با هم‌تيمي‌هاي سابقش در منچستر يونايتد از دلتنگي‌اش براي زندگي در اولدترافورد حرف زده بود. البته اين نخستين باري نيست كه رونالدو حسرت دوران حضورش در جمع شياطين سرخ را مي‌خورد. او پيش از اين هم به دفعات جو مادريد و منچستر را با هم مقايسه كرده بود و حتي گاهي به كيت‌منِ يونايتد، آلبرت مورگان، زنگ مي‌زد و با او درد دل مي‌كرد. در سال‌هاي اخير، به خصوص بعد از آمدن زين‌الدين زيدان و شروع دوران پرافتخار رئال در اروپا، شرايط براي رونالدو اندكي بهبود پيدا كرده بود. با اين حال هم‌تيمي‌هاي سابق يونايتدي‌اش همچنان شكي در حال و هوا و ذهنيت كلي او نداشتند. نقل قولي كه اين هم‌تيمي‌ها بيش از بقيه به آن اشاره مي‌كنند اين است: يونايتد بهترين باشگاه براي رونالدو است، فقط در منطقه جغرافيايي غلطي قرار دارد. بله، عامل ساده‌اي به نام آب و هوا. وگرنه هيچكدام ديگر از ابعاد باشگاه در حمايت از فوق‌ستاره‌شان با هم قابل مقايسه نيست، به خصوص عشقي كه تماشاگران اولدترافورد هميشه نسبت به رونالدو داشته‌اند. به نظر اين بازيكنان سابق يونايتد اگر باشگاه مي‌توانست خودش را به حوالي مديترانه منتقل كند رونالدو در يك چشم به هم زدن به آنها مي‌پيوست. رونالدو بارها توسط هواداران خودي در برنابئو هو شده و هرگز اين زخم را فراموش نخواهد كرد. او به صورت رسانه‌اي از كمبود حمايت باشگاه از ستاره‌هايش حرف زده و بدون اينكه نامي از زيدان ببرد، حسرت روزهايي را خورده كه سر الكس فرگوسن با هوك‌هاي راست و چپش تمام دشمنان عيني و فرضي را از پا در مي‌آورد و از پسر طلايي‌اش محافظت مي‌كرد. در اين ميان بد نيست به ياد بياوريم كه رئال مادريد با تمام شكوهي كه دارد سابقه نه چندان قابل قبولي در رفتار با ستاره‌هايش، به خصوص در سال‌هاي پاياني بازي‌شان داشته. نمونه‌هايي مثل دي استفانو، ستاره‌اي كه واقعا خودش بزرگي را به رئال بخشيد و در سال‌هاي نزديك‌تر رائول، فرناندو مورينتس، ايكر كاسياس، فرناندو هيرو، كلود ماكله‌له، ويسنته دل بوسكه و خوسه آنتونيو كاماچو در جايگاه مربي... اين فهرست بيش از اينها هم ادامه دارد. پس اگر (و اين اگري بزرگ است) دوران طلايي رونالدو در مادريد چنين پايان تلخي داشته باشد، او خودش را از اين منظر تنها نخواهد ديد. در اسپانيا خرد جمعي همچنان بر اين است كه رونالدو و رئال راهي براي حل مشكلات‌شان پيدا مي‌كنند و ستاره پرتغالي باشگاه را ترك نخواهد كرد. اما مطبوعات انگليس حالا پر است از اخبار و ادعاهايي كه رونالدو دوست دارد به يونايتد بازگردد. اگر قرار باشد چنين اتفاق بزرگي رخ دهد اين اد وودوارد است كه بايد راه آن را هموار كند و در اين راه او با سه مشكل بزرگ مواجه است: سبك بازي يونايتد كه قطعا فرصت كمتري براي درخشش رونالدو نسبت به مادريد فراهم مي‌كند، خراب شدن رابطه رونالدو با ژوزه مورينيو در سال‌هاي اخير و به خصوص در مقطع پاياني فصل آخر مربيگري مورينيو در رئال و البته آب و هواي لنكشر كه به‌شدت با خلق و خوي رونالدو ناهمخواني دارد.
و در نهايت توصيه‌اي به باشگاه يونايتد، اد وودوارد، مالكين امريكايي‌اش، اسپانسرِ روي لباس‌شان كه شورولت است و برند لباس‌شان كه آديداس است و عاشق اين هستند كه رونالدو را كه اسپانسر كفش‌هايش نايكي است را به اولدترافورد ببرند: به جاي اينكه پول‌تان را خرج خريد رونالدو و پرداخت حقوق او كنيد، دستگاهي بسازيد به سبك ضد قهرمان‌هاي فيلم‌هاي قديمي جيمز باند كه آب و هواي اولدترافورد را هميشه آفتابي كند و رونالدو خودش يك بار ديگر راهي منچستر مي‌شود.