نوبت به سرقت دستگيره‌هاي در اصلي بناي فرهنگي رسيد
ساختمان تئاترشهر را محصور كنيد
بابك احمدي| ظاهرا انتشار اخبار منفي درباره بناي مجموعه تئاترشهر به عادتي بدل شده كه هر چند ماه يك‌بار بايد تكرار شود. همين اسفند سال گذشته بود كه توقف چند خودرو آتش‌نشاني در برابر ساختمان تئاترشهر هراس عجيب و غريبي به دل همه هنرمندان و دوستداران تئاتر انداخت. نگراني هولناكي كه البته بخش عظيم آن از آتش‌سوزي ساختمان پلاسكو و التهاب ناشي از آن در دل جامعه سرچشمه مي‌گرفت. حالا درست چندماه بعد از آن جريان خبر مي‌رسد تكه‌هايي از نماي خارجي پيكر مجموعه نيز سرقت شده است. ساختماني كه حتي به‌كار گرفتن عنوان «تاريخي» برايش تكراري و به قولي كليشه شده و احتمالا بيشتر مسوولان شهري و فرهنگي مطلع هستند كه ساختمان مدور و خاطره‌انگيز چهارراه وليعصر(ع) به عنوان ميراث فرهنگي به ثبت رسيده ولي همچنان مثل يك بناي معمولي با آن برخورد مي‌شود. پيمان شريعتي، مدير مجموعه تئاترشهر در گفت‌وگو با مهر مي‌گويد «متاسفانه طي روزهاي اخير ۴ عدد از دستگيره‌هاي بيروني در سالن اصلي مجموعه تئاتر شهر دزديده شد و براي جلوگيري از بروز مجدد اين اتفاق دستور دادم باقي دستگيره‌ها هم باز شود تا تكليف اين موضوع روشن شود.» اين نخستين‌بار نيست كه خبرهايي از دستبرد به نماي بيروني اين بنا منتشر مي‌شود. رسانه‌ها در طول چهار سال گذشته بارها اخباري مبني بر سرقت كاشي‌ها و سنگ‌هاي نماي اين بنا نوشته و گفته‌اند. همين خبرگزاري در تاريخ 16 خرداد 1390 مي‌نويسد: «كاشيكاري‌هاي نماي بيروني مجموعه تئاتر هم در حال به سرقت رفتن و تخريب است. متاسفانه نبود امنيت لازم در پيرامون مجموعه تئاتر شهر اين نويد را مي‌دهد كه اين مجموعه تئاتري به زودي تهي از نماي بيرون و درون به خاطره‌اي محو در اذهان عمومي تبديل شود.» به همين دليل خبرنگاران بارها از مسوولان درخواست كرده‌اند كه براي حراست از بنا تدبير كنند. هنرمندان و اهالي رسانه سال‌هاي سال است كه شاهد حضور افرادي هستند كه شب‌هنگام در كنار ديوار بنا آتش روشن يا زباله‌هاي شب‌نشيني‌هاي خود را در اطراف اين ساختمان رها مي‌كنند. اين سرقت‌ها زنگ خطر ناامني در پيرامون اين بناي ثبت شده در ميراث ملي را به صدا درآورده؛ زنگ خطري كه از سوي مسوولان شنيده نمي‌شود. مدير مجموعه در همين رابطه مي‌گويد: «متاسفانه اين مشكل را در بحث محيطي تئاترشهر وجود دارد و چند روزي است با كلانتري و پليس پارك صحبت‌هايي كرده‌ايم زيرا بايد شرايطي را براي حفاظت از مجموعه تئاترشهر ايجاد كنيم. تمام اين اتفاقات بيانگر اين مهم است كه بايد بحث محصور كردن محيط پيرامون مجموعه تئاترشهر كه بارها و بارها مطرح شده، جدي گرفته شود و تمام ارگان‌هاي مسوول در اين حوزه براي اين جريان اهميت ويژه‌اي قايل باشند.» شايد بازخواني اظهارات تند مرضيه برومند در تيرماه 1393 خالي از لطف نباشد. جايي كه اين هنرمند به‌شدت از وضعيت پيراموني و محيطي تئاترشهر گلايه كرد و شوراي شهر و وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي را مسوول اتفاق‌هاي ناگواري دانست كه براي مجموعه رخ مي‌دهد. اين هنرمند شرايط تئاتر شهر را غيرفرهنگي و كاملا سياسي دانست. «اطراف تئاتر شهر غم‌انگيز و افسرده‌كننده است. فضاي اطراف اين مجموعه بسيار زشت است و با سطل آشغال‌هاي زشت احاطه شده. تئاتر شهر ميراث فرهنگي ما است اما از هر سو مورد تهاجم قرار گرفته است. اصلا شايد تصميم بگيريم هيچ نمايشي در اين مجموعه اجرا نشود و آن را تحريم كنيم. امروز كه براي حضور در نشست به تئاتر شهر مي‌آمدم، يك نفر اجازه نمي‌داد ماشينم را كنار تئاتر شهر پارك كنم و مي‌گفت اينجا آشپزخانه است و قرار است براي من مواد غذايي برسد! تكليف ما را معلوم كنيد اينجا آشپزخانه است يا تئاتر شهر؟!»حالا نيز پيمان شريعتي به بازديد اعضاي شوراي شهر از مجموعه تئاترشهر اشاره كرده و مي‌گويد: «آن زمان صحبت‌هايي درباره محصور كردن محيط پيرامون تئاتر شهر انجام شد ولي به دليل تغيير و تحولات شهرداري و شوراي شهر اين امر متوقف شده است و چندين بار هم كه پيگيري كرديم به نتيجه عملياتي نرسيديم. لذا در انتظار ايجاد ثبات در شوراي شهر و شهرداري هستيم تا اين امر را پيگيري كنيم. محصور كردن فضاي پيرامون تئاتر شهر بايد اجرايي شود.»