در صورت نرسيدن به توافق نهايي، مي‌توان توافق دومي را امضا كرد
حسين موسويان، ديپلمات پيشين هستهاي ايران در ميزگرد هستهاي دانشگاه هاروارد امريكا كه با حضور گري سيمور، مشاور سابق سلاح‌هاي كشتار جمعي رييس‌جمهور امريكا برگزار شد در خصوص فرصت‌ها و چالش‌هاي مذاكرات هستهاي ايران سخنراني كرد. سرفصل‌هايي از سخنان وي به شرح زير است:
چنانچه امريكا معاهده ان پي تي را به عنوان چارچوب توافق جامع هستهاي بپذيرد، توافق با ايران قطعي و صددرصد است، اما اگر تامين خواست نتانياهو مد نظر واشنگتن باشد، مذاكرات شكست خواهد خورد.
ما در مذاكرات هستهاي با دو امريكا مواجهيم؛ يك امريكا به نمايندگي اوباما رييس‌جمهور و تيم مذاكره‌كننده‌اش و امريكاي دوم به نمايندگي كنگره و نخست وزير اسراييل.
در ٣٥ سال گذشته امريكا هميشه ايران را به پيوستن به جامعه بين‌المللي دعوت كرده است. با شروع مذاكرات مستقيم و سطح بالاي ايران و امريكا در مورد مساله هستهاي، در حقيقت زمان آزمايش فرا رسيده است.
اين امريكاست كه توافق جامع هستهاي را گروگان خواسته‌هاي فراتر از معاهده ان پي تي كرده است. با اين وجود ايران براي حسن نيت و جلب اعتماد جهاني حاضر است داوطلبانه براي يك دوره اقدامات اعتمادساز فراتر از معاهده ان پي تي، مثل انجام غني‌سازي در سطح پنج درصد و عدم بازفرآوري پلوتونيوم و حتي توليد پلوتونيوم آب سنگين اراك را كاهش دهد.
اگر مذاكره‌كنندگان نتوانند به توافق نهايي دست يابند، براي پيشرفت مذاكرات مي‌توانند توافق دومي را امضا كنند كه شامل برخي تعهدات از طرف ايران در مقابل رفع برخي تحريم‌هاي اساسي به‌طور هميشگي باشد و براي توافق نهايي آخر چند ماه ديگري هم مذاكره كنند.
اگر واشنگتن به اين حسن نيت‌هاي ايران و راه‌هاي معقول پاسخ مثبت نداده و اسير خواست نتانياهو شود، مسوول شكست مذاكرات خواهد بود و چنانچه كنگره تحريم‌ها را افزايش دهد، راه براي خروج ايران از ان پي تي باز خواهد شد.