محمدعلي فلاحتي نژاد، قهرمان وزنه برداري جهان از دنيا رفت
غروب تراژيك قهرمان
وحيد جعفري
فرشته مرگ كه برسد، حضورش سنگين‌تر از هر وزنه‌اي خواهد بود و ديگر هيچ قهرماني حتي بهترين وزنه‌برداران هم نمي‌توانند او را مهار كنند. وقتش كه برسد بايد رفت، من و شما و ديگري ندارد. منتظر نمي‌ماند، توجهي ندارد كه روزي قهرمان بودي و حالا گوشه بيمارستان افتاده‌اي، كار را يك سره مي‌كند، حتي اگر اول چل‌چلي‌ات باشد.
انگار همين ديروز بود كه در يك رقابت با حريف داخلي، البته نه در ايران، بلكه در رقابت‌هاي جهاني كانادا روي سكوي اول قرار گرفتي تا صياد نخستين مدال طلا براي وزنه‌برداري ايران باشي! در همان مسابقات بود كه به عنوان بهترين وزنه‌بردار مسابقات انتخاب شدي.
علاقه‌مندان به وزنه‌برداري مسابقات جهاني 2003 ونكور كانادا را با دو تصوير در ذهن دارند؛ يكي شكستن آرنج دست محمدحسين برخواه و دومي شادابي و موفقيت محمد علي فلاحتي‌نژاد كه توانست با مهار وزنه انتخابي خود در اين رقابت‌ها، طلاي مسابقات را به سينه بزند.
فلاحتي‌نژاد ركورددار آسيا، ملي‌پوش دسته 77 كيلوگرم تيم وزنه‌برداري بزرگسالان كشورمان درهفتاد و سومين دوره از رقابت‌هاي قهرماني جهان در ونكور كانادا بود. او با بلند كردن وزنه 155 كيلوگرم در حركت يك‌ضرب و مهار وزنه 5/202 كيلوگرم در حركت دو ضرب و مجموع 5/357 كيلوگرم توانست صاحب دو گردن آويز طلا شده و برسكوي اول اين رقابت‌ها نيز قرار گيرد.
محمدحسين برخواه، ديگر ملي‌پوش دسته 77 كيلوگرم كشورمان در دومين حركت يك ضرب خود از ناحيه آرنج دست آسيب ديد و در حالي كه با بلند كردن وزنه 165 كيلوگرم مي‌توانست مدال طلاي اين وزن را تصاحب كند، ناباورانه از كسب مدال وعنوان اولي اين دوره از مسابقات باز ماند.
فلاحتي‌نژاد پس از اين موفقيت اعلام كرد كه اين دو مدال طلا را به مردم عزيز تقديم مي‌كنم و اميدوارم كه پيروزي ملي‌پوشان‌مان ادامه داشته باشد. خيلي خوشحالم كه بعد از حدود 9 ماه تمرينات شبانه‌روزي توانستم نتيجه زحمات خود و مربيان تيم ايران را بگيرم.
لازم به يادآوري است، درهنگام توزيع مدال‌هاي اين وزن در حالي كه تمام ايرانيان و حاضرين در سالن منتظر پخش سرود ملي كشورمان بودند، سرود كشور ارمنستان پخش شد كه مورد اعتراض فلاحتي‌نژاد و كاروان اعزامي كشورمان قرار گرفت و اين مراسم با 10 دقيقه تاخير مجددا با پخش سرود ملي كشورمان برگزار شد.
حالا ديگر محمدعلي فلاحتي‌نژاد، قهرمان سابق وزنه‌برداري جهان در بين ما نيست.
او كه سابقه سرمربيگري در تيم ملي عراق را در كارنامه داشت، تير ماه بود كه به دليل عارضه كليوي در بيمارستان بستري شد. او پس از چند روز به بخش منتقل شد؛ اما دوباره به دليل وخامت حالش به ICU منتقل شد و يكي از پرستاران بخش ICU بيمارستان اميد اعلام كرد: «بيمار فعلا با دستگاه تنفس مي‌كند و كساني هم كه در اين شرايط قراردارند سطح هوشياري پاييني دارند. درواقع حال‌شان نه خوب است و نه بد. آنها ممكن است گاهي اوقات هوشيار باشند و گاهي اوقات نه.» اما خب او حالا ديگر اصلا جان ندارد و در سن 41 سالگي ديده از جهان فاني فروبسته است. غروب تراژيك اين قهرمان كه در ميانسالي رخ داد جامعه ورزش ايران را بسيار متاثر كرده است.
كار به وزير نرسيد
چند روز پيش بود كه مسعود سلطاني‌فر، وزير ورزش و جوانان با حضور در بيمارستان در جريان روند درماني وزنه‌بردار كشورمان قرار گرفت و اعلام كرد كه از وزير بهداشت نيز براي روند درمان فلاحتي‌نژاد كمك خواهيم گرفت؛ اما اجل امانش نداد.
سلطاني فر گفت: فلاحتي‌نژاد يكي از قهرمانان ارزنده كشورمان است كه سال‌ها براي ايران افتخار كسب كرده و ما هم خودمان را متعهد مي‌دانيم كه نسبت به شرايط و وضعيت وي و ديگر ورزشكاران و قهرمانان كشور حساس باشيم. متاسفانه بيماري فلاحتي‌نژاد با همه تلاش‌هايي كه تيم پزشكي انجام داده مقداري حاد شده كه البته رو به بهبودي است. در صحبت‌هايي كه با رييس فدراسيون پزشكي- ورزشي داشتم قرار شد با هماهنگي كه با وزير بهداشت، درمان و آموزش پزشكي انجام مي‌دهيم يك تيم پزشكي ديگر براي بررسي‌هاي بيشتر و كامل‌تر روند درمان اين قهرمان كشورمان را زيرنظر بگيرد تا اگر اقدامات ديگري لازم بود هرچه سريع‌تر براي بهبودي فلاحتي‌نژاد انجام دهند.