اهميت خبرهاي بي‌اهميت
اگر تا همين هفته گذشته سريال محبوب جهان، سريال «بازي تاج و تخت»، فقط مخاطبان ايراني‌اش را درگير كرده بود، اين هفته و با خبرهاي عجيب و غريب درباره اين سريال، مديران سينمايي هم درگير آن شدند. ماجرا از اين قرار است كه يك شركت تماشاي فيلم و سريال آنلاين در تبليغات خود از چهره يكي از قهرمانان اين‌سريال استفاده كرد و در ادامه يك سايت محافظه‌كار به استفاده از اين شخصيت اعتراض كرد. اعتراض‌ها ادامه داشت تا اينكه يك سايت سينمايي هم وارد معركه شد و به معترضان اعلام كرد كه قهرمان اين داستان از خانواده با اصل و نسبي است و اتهام‌هاي مشخص نبودن اصل و نسب اين قهرمان درست نيست. در اين ملغمه خنده‌دار و كمدي خبري پيش آمده، شايعه شد كه قرار است اين سريال از شبكه نمايش خانگي هم پخش شود. با همين شايعه بود كه پاي مديران سينمايي به ماجرا باز شد و روز چهارشنبه، مديركل سازمان نمايش‌خانگي سينماي ايران، اعلام كرد كه نه تنها «بازي تاج و تخت» پخش نمي‌شود كه حتي تبليغات با اين سريال هم ممنوع است. حالا اينكه چرا اين سريال پخش نمي‌شود و چرا تبليغ با چهره قهرمان‌هاي اين سريال ممنوع است، بحث ديگري است. اما مي‌شود كمي دقيق‌تر به موضوع نگاه كرد و پرسيد در روزگاري كه با يك لينك ساده تازه‌ترين فيلم‌ها و سريال‌هاي جهان نه تنها در دسترس مخاطب ايراني كه در دسترس همه مردم جهان قرار مي‌گيرد، اعتراض‌ها و اعلام ممنوعيت‌هاي خبري چه الزامي دارد؟ مديريت سينمايي در چهار سال گذشته رفتاري همسو و همراه با سينماگران داشته، همين ديروز خبر رسيده كه فروش سينماها نسبت به سال گذشته دوبرابر شده و خبرهاي خوبي از اين دست در حوزه سينما بسيار است. در چنين شرايطي چرا مديران سينمايي خود را درگير خبرهايي مي‌كنند كه به شكل مقطعي و براي فضا‌سازي‌هاي نامناسب منتشر مي‌شوند و در امتداد آنها هيچ‌چيز جز يك شوخي خنده‌دار و عجيب نيست و مي‌تواند مخاطب بي‌خبر از همه‌جا را دچار سردرگمي و فقط شنيدن اعلام «ممنوعيت» كند؟
كاش مديران سينمايي اين سوال‌ها را كمي دقيق‌تر بخوانند و در اين بلبشوي خبري، ارزش اخبار واقعي و مهم را بيشتر از آنچه كه فقط جوسازي مي‌كند، درك كنند.