چرا با سوريه
تباني كرديم؟!
علي عالي
صفحات مجازي پر شده از تباني ايران با سوريه. افراد از منظر تحليل‌هاي شخصي، بدون داشتن اطلاعات درست، اظهارنظر ملي مي‌كنند. برخي جلوتر رفته‌اند و اعلام كردند كي‌روش تباني نكرد اما برخي بازيكنان و اعضاي فدراسيون در آن دست داشتند. توييت‌ها و كپشن‌ها پُر است از ماجراهاي دايي‌جان ناپلئون. كار به جايي رسيد كه حشمت‌الله فلاحت‌پيشه، نماينده مجلس و عضو كميسيون امنيت از وزير ورزش و جوانان در مورد احتمال تباني در بازي ايران- سوريه توضيح خواست! به باور اين نماينده نتيجه به دست آمده در بازي با سوريه به هيچ‌وجه در شأن تيم ملي نبود و اين نتيجه با شخصيت حرفه‌اي تيم اول آسيا همخوان نيست. بله آقاي نماينده و مردم ايران؛ ما تباني كرديم. سال‌هاست تباني مي‌كنيم و به روي خودمان نمي‌آوريم. مثل همان پليسي كه به بانوان ايراني گفت پرچم سوريه را بر دوش بگذاريد و بدون دغدغه وارد استاديوم خاطره‌انگيز آزادي شويد. مثل من و هواداراني كه نيامدند تا پاسخ زحمت‌هاي ملي‌پوشان در اين 10بازي را در روز آخر بدهند. مثل نماينده زن مجلس كه بي‌توجه به زنان ايراني پشت درهاي آزادي مانده، وارد جايگاه ويژه مسوولان شد و بازي را از نزديك ديد. ما سال‌ها پيش تباني كرديم كه روي كاغذ، باشگاه‌ها و فوتبال‌مان را حرفه‌اي و تجاري اعلام كرديم و حالا ميلياردها تومان بدهكاريم و باشگاه‌هاي‌مان در آستانه حذف از آسيا هستند. ما تباني كرديم كه باشگاهي به‌نام نفت، با ميلياردها بدهي و ساختاري غيرشفاف، در ليگ فوتبال ايران مشغول به فعاليت است. ما ديروز هم تباني كرديم. آنجا كه به حضور بانوان سوري در استاديوم اعتراض كرديم و يادمان نماند اين حق همه زنان دنياست كه به ورزشگاه بروند. تباني‌هاي ما سال‌هاست رو شده است. براي همين به همه‌چيز مشكوكيم. وقتي با همه توان مي‌خواهيم سوريه را در تهران شكست دهيم و نمي‌توانيم، راحت‌ترين كار انگ زدن است. چقدر جذاب است و مي‌پسندند و بارها به اشتراك گذاشته مي‌شود اگر بنويسيم «تباني محرز فوتبال ايران با سوريه.» يادمان مي‌رود گذشته تيمي را كه بي‌دغدغه به جام‌جهاني رفت و خيلي‌ها آنقدر خيال‌شان راحت است كه بازي‌هاي تيم‌ملي را نمي‌بينند. يادمان مي‌رود قدر بدانيم. يادمان مي‌رود جوگير نشويم. اين خودشيفتگي در اظهارنظر ويران‌كننده است و براي همين اجازه نمي‌دهد سيستم درست كنيم، ساختار درست كنيم، تقسيم كار كنيم، از هم بياموزيم و همكاري كنيم. به خودمان بياييم.