روياي ناتمام

روياي سوري‌ها براي حضور در روسيه به پايان رسيد؛ رويايي كه از همان اول هم دست‌نيافتني به نظر مي‌رسيد اما تا همين ديروز هنوز در دسترس بود.
روز گذشته تيم ملي سوريه در سيدني استراليا مقابل كانگروها به ميدان رفت و درحالي كه يك بر صفر جلو بود، در پايان 2 بر يك باخت تا از حضور در جام‌جهاني 2018 محروم شود. سوري‌ها خيلي زود و در همان دقايق اوليه بازي توسط عمر السوما به گل رسيدند. مهاجم كاربلد سوري‌ها كه در يكسال گذشته حسابي فوتبال ايران را آزار داده، در دقيقه 6 و روي يك ضدحمله حساب شده، تيمش را از حريف پيش انداخت تا ملت سوريه بيشتر از هميشه به حضور در روسيه اميدوار باشند. اما اين اميدواري فقط 7 دقيقه دوام آورد. تيم كيهيل كه ستاره بدون چون و چراي بازي ديروز بود، در دقيقه 13 بازي را به تساوي كشاند. با يك ضربه سر تماشايي. اين گل باعث شد همه چيز مساوي شود؛ 2-2. سوري‌ها تا دقيقه نود هنوز از جام‌جهاني حذف نشده بودند. هنوز اميد داشتند و هنوز براي تيم‌شان دعا مي‌كردند. با اينكه استراليايي‌ها به بازي سوار بودند، اما سوري‌ها خم به ابرو نياوردند. حتي وقتي بازي به وقت‌‌هاي اضافه كشيد و در دقيقه 93 يك يار سوري از بازي اخراج شد هم سوري‌ها به مدد دروازه‌بان بسيار خوب‌شان بازي را يك - يك نگه داشته بودند. اما يك ارسال ديگر روي دروازه سوريه در دقيقه 109 همه چيز را براي آنها تمام كرد. كاپيتان كيهيل باز هم با ضربه سر يك گل تماشايي را به ثمر رساند تا كانگروها كه از پلي‌آف جام‌جهاني مقابل يك كشور خاورميانه‌اي (ايران در سال 1376) دل خوشي نداشتند، اين‌بار پيروز شوند. استراليا حالا بايد به مصاف تيم چهارم رقابت‌هاي انتخابي قاره امريكاي شمالي و مركزي برود. آنها اصلا بازي آساني در پيش نخواهند داشت اما هرچه نباشد هنوز مثل سوري‌ها روياي‌شان برباد نرفته.
سوريه كه از سال 2011 با جنگ داخلي و بعد ظهور داعش دست به گريبان است، تبديل به كشوري چندپاره شده. كشوري با ميليون‌ها پناهجو در اروپا و ساير قاره‌ها. افرادي كه احساسات مختلفي نسبت به كشور و دولت‌شان دارند. درست مثل احساسي كه ديروز به تيم ملي فوتبال‌شان داشتند. عده‌اي معتقد بودند درخشش تيم سوريه در بازي‌هاي انتخابي و بعد حضورش در پلي‌آف، باعث شده تا ملت سوريه بعد از مدت‌ها اختلاف‌ها را كنار بگذارند و متحد شوند. شايد بعد از سال‌ها بود كه قسمت اعظمي از اين كشور يك خواسته داشتند: صعود به جام‌جهاني. با اين همه همين ديروز هم عده‌اي بودند كه علي‌رغم تپيدن دل‌شان براي تيم ملي كشورشان، خيلي هم راضي به حضور در روسيه نبودند. آنها معتقد بودند حضور سوريه در جام‌جهاني با چنين وضعيتي كه در چندسال اخير گريبانش را گرفته، فقط سرپوشي مي‌شود بر ديده نشدن مشكلات كشور در سطح جهان. مشكلاتي كه از نظرآنها زير شور فوتبال‌دوستي ملت مدفون مي‌شد و حواس رسانه‌هاي جهاني را از چيزي كه بر اين كشور مي‌رود پرت مي‌كرد. با اين همه حالا روياي حضور در جام‌جهاني براي سوريه تمام شده. آنها كه برخلاف همه پيش‌بيني‌ها در گروه اول مسابقات آسيا در جايگاه سوم (بالاتر از ازبكستان و قطر) ‌ايستادند در بازي با استراليا هم مردانه تا دقايق پاياني جنگيدند؛ كار را به وقت‌هاي اضافه رساندند و حتي وقتي ده نفره شدند هم سعي كردند كم نياورند. اما استراليا قوي‌تر از اين حرف‌ها بود كه در خانه خودي مقابل آنها تن به شكست دهد. استراليا 2 – سوريه يك؛ روياي بزرگ سوري‌ها برباد رفت.