با طرح گزينه جديد وزارت علوم
رييسجمهور مخاطب بيانيههاي گلايهآميز دانشجويان شد
گروه اجتماعي| از هفته گذشته زمزمههاي انتخاب رييس دانشگاه بوعلي همدان به عنوان گزينه اصلي دولت روحاني براي تصدي وزارت علوم كمكم از حالت شايعه درآمد و تبديل به خبر شد. هرچه احتمال معرفي منصور غلامي قوت گرفت، سروصداي حضور او در ميان كاربران معترض در فضاي مجازي هم بالاتر رفت. كار به جايي رسيد كه پنجشنبه گذشته، هشتگ #دانشگاه_تنهاست هم سر از توييتر درآورد تا دانشجويان دانشگاه همدان از تجربيات خود در دوره رياست او بنويسند و منتقدان ديگر هم با آنها همراه شوند.
انتقاد دانشجويان و منتقدان به اندازهاي رسيد كه غلامي هم در گفتوگو با رسانهها و هم در جلسه كميسيون آموزش مجلس چارهاي جز پاسخگويي به بخشي از اتهامات وارده به خود نداشت. اعتراضاتي كه با وجود پاسخهاي او همچنان با قوت ادامه دارد.
«نقدهايي كه شده با نگاههاي خاصي است و اغلب از همدان شروع شده است. ما شواهد را به دوستان نشان داديم و متوجه شدند كه آنچه گفته ميشود با آنچه در واقعيت اتفاق افتاده است، تفاوت بسياري است.»
روز گذشته غلامي در پاسخ به سوالهاي روزنامه اعتماد به صورت سربسته از جهتدار بودن انتقادات عليه خودش گفت. او كه در زمان وزارت رضا فرجيدانا بر مسند رياست دانشگاه همدان نشست، در اين گفتوگو اعلام كرد: «قطعا من راه فرجي دانا را ادامه ميدهم.»
يك روز پيشتر محمود صادقي، عضو فراكسيون اميد مجلس و كميسيون آموزش مجلس هم در صفحه توييتر خود نوشت كه در جلسه كميسيون تمامي نقدهاي وارد شده به او در فضاي مجازي را مطرح كرده است و از پاسخهاي او قانع شده. اما هيچ كدام از اين پاسخها مانع از ادامه فعاليتهاي نقادانه دانشجويان نشد. روز گذشته دو بيانيه جداگانه از سوي فعالان دانشجويي خطاب به حسن روحاني منتشر شد: فعالان نشريات دانشجويي كشور و تشكلهاي دانشجويي. نامه اول به امضاي بيش از 500 فعال رسانههاي دانشجويي رسيد و دومي امضاي بيش از 140 تشكل را در پاي خود
داشت.
«روندهاي ناصواب براي معرفي وزير تا آنجا پيش رفته است كه در كمال ناباوري، خبر از گزينههايي به گوش ميرسد كه اظهارنظرهاي سياسي آنها در دانشگاه شهرستان مربوطه، همگان را به تعجب واداشته است. در كادر مديريتي دانشگاه و بهطور اخص معاونت فرهنگي افرادي را به كار گماشتهاند كه با سياستهاي كلان دولت همچون رويههاي ديپلماتيك ضديت آشكار داشتهاند.» اين بخشي از بيانيه تشكلهاي
دانشجويي است.
در نامه ديگر فعالان نشريات دانشجويي لب به شكوه گشودهاند: « ما دانشجويان اما همچنان به عهدي كه با ما بسته بوديد اميدوار بوديم تا اينكه خبر منتفي شدن بعضي گزينههاي حداقلي مدنظر براي وزارت علوم و رايزني با چهرههايي كه با انفعال يا حتي همراهي خود با برخي نهادهاي خاص بيرون از دانشگاه، نقشي اساسي در عقبگرد نظام دانشگاهي در سالهاي اخير داشتهاند از سوي برخي منابع رسمي به گوش رسيد.»پس از اظهارنظر تشكلهاي دانشجويي بايد ديد كه مجلس به اين اظهارنظرها چه واكنشي نشان ميدهد. نشانههاي اين واكنش را ميتوان در اظهارنظرهاي نمايندگان جستوجو كرد.