راهي جز خصوصيسازي نيست
عزيزالله محمدي*
1- دولتهاي مختلف در اين سالها روي خصوصي شدن فوتبال تاكيد داشتهاند. مجالس مختلف هم با خصوصي شدن باشگاههايي مثل استقلال و پرسپوليس موافق بودند. چند سال قبل حتي تصويب شد كه اين دو باشگاه در بودجه 94-93 رديفي نداشته باشند و خصوصي شوند. سازمان خصوصيسازي هم با اينكه قيمتي بالا و غيرمعقول براي اين دو باشگاه تصويب كرد اما پاي كار آمد و مراحل قانوني را انجام داد. مشترياني هم پيدا شدند اما گفتند اهليت ندارند. بعد حتي حرف اين شد كه اين 2 باشگاه به سايپا و ايرانخودرو واگذار شوند اما همان مجلسي كه راي به خصوصي شدن سرخابيها داده بود، قانوني تصويب كردند تا از اين اتفاق جلوگيري شود. اگر فوتبال ما در اين سالها خصوصي شده بود، اين مشكلها را نداشتيم. البته خصوصيسازي هم بايد با حساب و كتاب باشد. دولت بايد نظارت كند تا باشگاهها به سرنوشت چند مورد ديگر كه خصوصي شدهاند، دچار نشوند. الان خيلي از باشگاههايي كه خصوصي شدهاند از وضعيت گله دارند و شايد آرزو كنند كهاي كاش همان دولتي ميماندند. با اين همه به نظرم اقدام دولت بد نيست. گرچه دير است اما غيرقانوني نيست و اشكالي ندارد. طبق قوانين حرفهاي فوتبال دولت ميتواند تا 49درصد بودجه فوتبال را تامين كند. آسيا هم هنوز قوانين فيرپلي مالي كه در اروپا اجرا ميشود را تصويب نكرده. قوانيني كه ميگويد هزينههاي فوتبال بايد از درآمد خود فوتبال خرج شود.
2 – سال گذشته از ايران تنها 6 باشگاه پروانه حرفهاي گرفتند. اما آنقدر از باشگاههاي ايراني نزد فيفا و AFC شكايت شد كه حالا كنفدراسيون فوتبال آسيا روي ايران حساس شده. به نظرم ممكن است اين گشادهدستي در دادن پروانه حرفهاي به باشگاهها براي ما گران تمام شود. عربستان و امارات پيشدستي كردند و خودشان باشگاههاي متخلف را محروم كردند. اما اگر ما به باشگاههاي بدهكار كمك كنيم تا در ليگ قهرمانان حضور داشته باشند اما بدهيشان را صاف نكنيم، قطعا به مشكل ميخوريم. شايد حتي فدراسيون و تيم مليمان ضربه بخورد. فدراسيون ما قرار بود نگذارد باشگاههاي بدهكار با بازيكنان جديد قرارداد امضا كنند اما كمي كه از فصل نقل و انتقالات گذشت، از موضعش پايين آمد. استقلال، تراكتور و پرسپوليس هركدام طعم محروميت از فصل نقل و انتقالات را چشيدهاند و شايد اينبار جريمههاي بيشتري از جمله سقوط به دسته پايينتر در انتظارشان باشد.
* رييس پيشين سازمان ليگ فوتبال