قدرت پنهان رسانه‌هاي شخصي
جلال سميعي
۱- كافي است عبارت «فيلم دخترهاي اصفهاني» را در گوگل جست‌وجو كنيد؛ خود ويديو كه به عنوان فيلم قبل از خودكشي دو دختر نوجوان منتشر شده است، به همراه تفسيرها و بازنمايي‌هاي متنوع، چند روز است كه تمام رسانه‌هاي رسمي و غيررسمي را تحت تاثير قرار داده‌اند.
۲- تجارب رسانه‌اي در مسير كنش و واكنش با اجتماع و مخاطبان، نقاط عطف مهمي دارند؛ براي مثال، تغيير سطح انتشار محتوا و پيام در رسانه‌هاي عمومي، مي‌تواند مرزهاي كاركرد رسانه را براي اجتماع جابه‌جا كند. انتشار فيلم دو دختر نوجوان، پيش از اقدام به خودكشي، كه نه تاييد شد و نه رد، يكي از همين نقاط عطف رسانه‌اي در جامعه ايران بود.
۳- داشتن رسانه‌هاي شخصي، نتيجه نفوذ اينترنت هستند؛ اگر تا پيش از اين هر مخاطب براي ديده شدن بايد به نشريات يا راديو و تلويزيون متوسل مي‌شد اكنون هر كاربر با داشتن يك صفحه اينستاگرام مي‌تواند تريبون شخصي خودش را داشته باشد؛ اينترنت مهم‌ترين جايزه را كه همين رسانه شخصي است، به آدم‌ها داده است.
۴- انتشار فيلم صحبت‌هاي پيش از خودكشي دخترها، تجربه مخاطبان ايراني از رسانه را وارد دنيايي تازه كرد؛ تفسيرها و بحث‌هاي بي‌شماري كه درباره اين فيلم همچنان منتشر مي‌شود، نشان مي‌دهد كه ديگر محدوديت و خط قرمز چنداني براي انتشار نيست؛ مخاطبان با كنجكاوي چنين محتوايي را مي‌بينند و براي اطرافيان خود بازنشر مي‌كنند؛ از همين رو، مخاطبان حتي براي جا نماندن از رقابت، ممكن است به فكر توليد و انتشار محتواي مشابه هم بيفتند.
۵- يازده سال پيش، كه خانواده‌اي ايراني حاضر شدند فيلم خصوصي منتسب به يك بازيگر ايراني را ببينند، جامعه ايران باز هم دچار يك دگرديسي اخلاقي و تجربه رسانه‌اي عجيب شد؛ مسير پيچيده رسانه‌ها و جامعه، تاثيرگذاري متقابلي بر يكديگر دارند. رسانه يك موجود زنده است و مي‌تواند غريزه ذاتي رقابت و نياز ديده شدن را در هر سطحي پاسخ بدهد. جامعه با تحولات رسانه‌اي پوست مي‌اندازد و در اين گراف پيچيده از روابط قدرت ميان عناصر اجتماعي، رسانه هميشه و بيش از پيش، قدرتمند شده است. شما كجاي اين زورآزمايي هميشگي قرار داريد؟