استقبال از مناظره‌هاي داغ
علي شكوهي
سيدمصطفي تاج‌زاده در كانال خود نوشت: «من حاضر به انجام مناظره با آقای احمدی‌نژاد درباره عملکرد او در هشت سال ریاست جمهوری‌اش و مقایسه آن با عملکرد دولت‌های آقایان موسوی و خاتمی هستم» و پذيرفت تا درباره حوادث سال 78 و 88 با حميد رسايي هم مناظره كند. شخصا از برگزاري اين مناظره‌ها استقبال مي‌كنم اما نكاتي را درباره نحوه برگزاري مناظره خوب متذكر مي‌شوم:
1- مناظره بايد بين كساني برگزار شود كه در آن موضوع شأنيت داشته و دست‌كم افرادي مطلع باشند. افراد غيرمرتبط با موضوع و نامتناسب با يكديگر نبايد با هم مناظره كنند.
2- «آزادي بعد از بيان» براي طرفين مناظره تضمين شود تا افراد در بيان حقايق، اقدام به خودسانسوري نكنند .
3- مناظره بايد به صورت سلسله‌اي و مكرر اتفاق بيفتد تا همه مطالب درباره يك ماجرا، بيان و تحليل شود. يك جلسه مناظره يعني بيان كليات و اين در حالي است كه براي رسيدن به حقيقت بايد در جلسات متعدد وارد جزييات و مصاديق شد.
4- نيازي نيست كه مناظره حتما حضوري باشد. هرچند اين روش بهترين است اما مي‌توان مناظرات را به صورت مكتوب و نامه‌نگاري طراحي كرد. اين روش احتمالا مي‌تواند به طرح مستندتر مباحث بينجامد هر چند جذابيت مناظره حضوري را ندارد.
5- ميزبانان جلسات مناظره را بايد رسانه‌ها و انجمن‌هايي قرار داد كه بتوانند شأن بي‌طرفي خود را حفظ كنند. جانبداري ميزبان قطعا مخل برگزاري مناظرات خوب است.
6- هر مناظره نيازمند يك هيات داوري علمي است تا هدايت بحث را بر عهده بگيرد. اين هيات نبايد در محتوا دخالت كند اما بايد براي طرفين تبيين كند كه چگونه وارد مباحث شوند و كدام موضوعات را مطرح كنند و چه زماني براي هر موضوعي كفايت بحث اعلام شود.
7- پوشش رسانه‌اي خوب هم شرط لازم فراگير شدن مباحث است. بايد ضبط صوت تصويري خوبي صورت بگيرد تا امكان انتشار وسيع آن فراهم باشد.