رضازاده بايد رييس شود

هنوز بحث داغ ورزش ايران، بحث انتخابات است و ماندن و نماندن حسين رضازاده در وزنه‌برداري! هنوز به درستي معلوم نيست كه آخر اين قصه به كجا ختم خواهد شد اما پرواضح است كه رضازاده نمي‌خواهد از وزنه‌برداري دل بكند و دوست هم ندارد از شوراي شهر كناره‌گيري كند و اين در حالي است كه وزارت ورزش و جوانان به قهرمان اسبق المپيك اولتيماتوم داده‌ كه بايد از بين شورا و فدراسيون يكي را انتخاب كند.
حالا رييس فدراسيون وزنه‌برداري به هر دري مي‌زند تا هر دو كرسي را براي خود نگه دارد؛ از ارتباطاتش استفاده مي‌كند، از چمران رييس شوراي شهر مي‌خواهد كه حمايتش كند، از مقامات بلندپايه مملكت نيز و حالا خبر مي‌رسد كه از «تاماش آيان»، رييس فدراسيون بين‌المللي كشتي هم خواسته كه حمايتش كند؛ آيان هم كه رضازاده را از خود مي‌داند برداشته است طبق گفته خود محمود گودرزي نامه‌اي خطاب به وزير ورزش و جوانان فرستاده كه انتخابات را مهندسي كرده و طوري پيش ببريد كه هر طوري شده هركول ايراني باز رييس فدراسيون شود!
وزير هم نه گذاشته و نه برداشته، اعلام كرده كه نامه‌اي به آيان فرستاده و به او هشدار خواهد داد تا در انتخابات فدراسيون‌هاي داخلي دخالت نكند.
حالا هم اين سوال پيش آمده كه واقعا وزير اين كار را خواهد كرد؟! و اگر اين كار را كرد، چه عواقبي در انتظار وزنه‌برداري ايران خواهد بود؟!
آيان، رضازاده را سمبل وزنه‌برداري ايران و جهان مي‌داند و حاج حسين هم نشان داده كه گوش به حرف رييس فدراسيون بين‌المللي است و همين ارتباط نزديك باعث شده تا رييس بزرگ از رييس فدراسيون وزنه‌برداري ايران حمايت كند و بي‌ترديد با توجه به اين موضوع اگر فردي غير از رضازاده، رييس وزنه‌برداري شود، موجب خشم تاماش خواهد شد و آن وقت است كه رابطه فدراسيون بين‌المللي با ايران شكرآب شده و آيان كه نشان داده اگر با كشوري چپ بيفتد هر كاري از جمله مثبت اعلام شدن دوپينگ ورزشكاران آن كشور مي‌كند تا پيش خود بگويد چه اشتباه كرديم، بيكار ننشسته و عرصه را براي وزنه‌برداري ايران تنگ و تنگ‌تر خواهد كرد.
با توجه به اين موضوع عقلاني نيست وزير محترم ورزش نامه‌اي به آيان بنويسد و خب اخلاقي هم نيست كه اين درخواست تاماش را ناديده گرفته و پاسخ ندهد.
باري، در اين شرايط بايد مصلحت‌انديش بود يا عاقبت‌انديش؟! شايد بهتر باشد وزير، رضازاده را راضي كند تا خود با آيان تماس بگيرد و بگويد كه بي‌خيال اين انتخابات شود؛ كه خب بعيد به نظر مي‌رسد حاج حسين چنين كاري كند! در اين شرايط شايد بهترين كار سكوت باشد و اين امكان را به رضازاده داد تا هر دو كرسي را داشته باشد؛ كه خب اين موضوع علاوه بر اينكه برخلاف قانون است، باعث خواهد شد تا صداي اعتراض ديگراني كه طبق قوانين با آنها برخورد شد، بلند شود كه آن وقت ديگر سنگ روي سنگ بند نخواهد شد.
 چيزي كه مشخص است اينكه كليد حل اين موضوع در دستان خود رضازاده است، او بايد انتخاب كند و شايد انتخاب بهتر براي او زدن قيد شوراي شهر باشد، البته اگر آنهايي كه روي حضور هركول ايراني در شورا حساب باز كرده‌اند اجازه اين كار را به او دهند. حالا بايد منتظر ماند و ديد كه آخر داستان به كجا مي‌رسد؛ البته داستاني كه به نظر مي‌رسد سر دراز دارد.