بخشش نشانه رشد رواني ما است

سبك زندگي از نظر روانشناسي به معناي نقشه ذهني هر گونه اقدام با 5 اولويت است. اولويت اول؛ تعيين تكليف خودمان با خودمان در سبك زندگي، دوم؛ تنظيم روابط‌مان با ساير افراد جامعه، به خصوص جنس مخالف، سوم؛ انتخاب شغل بر حسب ويژگي‌هاي شخصيتي، چهارم؛ توسعه علايق اجتماعي، پنجم؛ هدفمندي و معناي زندگي. با اين تعريف، موضوع بخشش جزو لاينفك علايق اجتماعي و هدف و معناي زندگي است. به عبارتي، يكي از مهم‌ترين‌ها از مجموع توانمندي‌هايي كه يك انسان مي‌تواند در راستاي تحقق اهداف خود در زندگي استفاده كند، بخشش است. بخشش يكي از 24 توانمندي‌اي است كه اخيرا در حوزه روانشناسي مثبت، به عنوان مسيري براي پالايش روان و سبك زندگي و به عنوان يك شيوه درماني كاربرد دارد. افرادي اين توان را در خود پرورش دادند كه براي بخشيدن به ديگران، متعهد شده و ظرفيت از دست دادن تعلقات را در خود ايجاد كنند، به نظر مي‌رسد از سلامت روان بالاتري برخوردارند. به عبارتي ديگر، رشد، صرفا افزايشي و به دست آوردن نيست. بخشي از رشد، از دست دادن است و به نظر مي‌رسد تا زماني كه ظرفيت از دست دادن را كسب نكنيم، نمي‌توانيم لذت به دست آوردن را تجربه كنيم. در اين ايام بخصوص، شايد از نظر بعضي‌ها استفاده از اجناس قديمي يا لباس‌هاي قديمي يك ارزش و حتي صرفه جويي تلقي شود ولي از نظر سلامت روان، توصيه مي‌شود اجازه بدهيد گردش متعلقات، ولو با هزينه جزيي انجام بپذيرد تا تعلقات اجتماعي، نماد عملي پيدا كند. روانشناس