آقاي صفاري باتوجه به آنكه بعضا معتقدند احساس ناامني در جامعه از خود ناامني خطرناك‌تر است، آيا افزايش اين جلسات پيام ناامني را منتقل نمي‌كند؟
لزوما بحث ناامني نيست. مشكلات كشور زياد است و اين مساله را نمي‌توان انكار كرد. اين واقعيتي است كه به‌خصوص در حوزه اقتصادي مشكلات زيادي وجود دارد و دولت به‌تنهايي قادر به پاسخگويي به همه اين مشكلات نيست. بنابراين بايد فرمت‌هايي پيدا كرد تا با همكاري بين دولت و مجلس بتوان بر برخي از اين مشكلات فايق آمد. جلسات غيرعلني به اين دليل زياد شده كه به مسائل و مشكلات موجود در كشور پاسخ داده شود.
پس تعدد اين جلسات ريشه در واقعيت دارد؟
بله، همين‌طور است.
آقاي ادياني نماينده قائمشهر روز گذشته، انتقاد داشت كه مطالبي در جلسات غيرعلني مطرح مي‌شود كه محرمانه نيست و اين مطالب را بعضا در اخبار تلويزيون هم مي‌شنويم. چرا بر برگزاري جلسات غيرعلني تاكيد مي‌شود؟ و اينكه آيا باتوجه به آسيب‌هاي ضمني برگزاري اين جلسات، نبايد درآن به مسائل محرمانه بپردازيد؟
بالاخره اگر بپذيريم كه مجلس در راس امور است، بايد مسائلي را دنبال كند كه از حوزه‌هاي ديگر خارج شده و توان حل آن در بخش‌هاي ديگر وجود دارد. رسانه‌هاي اجتماعي و دستگاه‌هاي ارتباطي به‌قدري گسترش يافته كه مسائل همچون گذشته ناشناخته نمي‌ماند. اگر تفاوتي بين صحبت‌هاي مقامات و اطلاعات مردم كم شده به گسترش دستگاه‌هاي ارتباطي بازمي‌گردد. بحث اخير در مورد ارز هم چندان پشت‌پرده نبود. توسعه صنعت ارتباطات باعث آشنايي مردم با مسائل شده است. مشكل آب نيز يكي از اين موارد است. امروزه تفاوت عمده بين اطلاعات مسوول و مردم وجود ندارد.
ضرورت تعدد اين جلسات احساس مي‌شود؟
بيشتر در جهت همفكري و همكاري اين جلسات برگزار مي‌شود. اتفاقا يكي از دلائل اينكه جلسات غيرعلني برگزار مي‌شود، اين است كه اگر موضوعي تهديدآميز و نگران‌كننده وجود دارد، خيلي در سطح جامعه انعكاس پيدا نكند و مردم نگران نشوند.
آيا اين رويه در عمل تاثير معكوس ندارد؟ آيا وقتي مردم هيچ‌چيز ندانند، بيشتر نگران نمي‌شوند؟
اين‌طور نيست كه مردم هيچ‌چيز ندانند.
مردم فكر نمي‌كنند كه لابد اتفاقي افتاده كه درها را بسته‌اند؟
الان سطح اطلاعات عمومي مردم از مشكلات كم نيست. شايد ملاحظه‌اي كه رييس مجلس در علني يا غيرعلني بودن جلسات دارد، بيشتر مربوط به اين است كه اگر نگراني‌اي وجود دارد، آنقدر به جامعه منتقل نشود.
يكي از اعضاي كميسيون امنيت مي‌گفت بعد از حمله داعش، مسوولان اطلاعات سپاه و بقيه مسوولان امنيتي به‌جاي اينكه شرح ماوقع را بگويند، درمورد مسائل خاورميانه صحبت كردند. اين نماينده معتقد بود كه اين نگاه ناشي از آن است كه اعتماد چنداني به نمايندگان وجود ندارد و تصور مي‌كنند كه ممكن است اين مسائل به بيرون درز كند.
من تصور نمي‌كنم كه چنين باشد. اگر به نمايندگان مجلس اعتماد نكنند، به چه كسي بايد اعتماد كنند؟ اگر باور داريم كه مجلس در راس امور است، بنابراين بحث‌هاي اينچنيني جايگاهي ندارد.
در ادوار قبل، بولتن روزانه خبري در اختيار نمايندگان قرار مي‌گرفت؛ آيا اكنون هم اين بولتن‌ها در اختيارتان قرار مي‌گيرد.
الان قطع شده است. اما آنقدر اين كانال‌هاي خبري زياد شده‌اند كه ديگر نمايندگان نيازي پيدا نمي‌كنند.
اخبار در اين بولتن‌ها طبقه‌بندي شده بود. برخي نهادها هم همچنان اين بولتن‌ها را توليد مي‌كنند؛ چرا به دست شما نمي‌رسد؟
اتفاقا ما هم برخي اوقات بولتن‌هاي اين نهادها را مي‌بينيم اما اتفاقا حائز مطالب خاصي نيست و تفاوت چنداني با مطالب كانال‌هاي خبري ندارند و شايد بعضا جزييات بيشتري در فضاي مجازي به دست بيايد.