• 1404 پنج‌شنبه 27 آذر
روزنامه در یک نگاه
امکانات
روزنامه در یک نگاه دریافت همه صفحات
تبلیغات
بانک سپه fhk; whnvhj ایرانول بانک ملی بیمه ملت

30 شماره آخر

  • شماره 3199 -
  • 1393 يکشنبه 17 اسفند

رييس سازمان سينمايي عنوان كرد

تصميم‌گيران هنر بايد پاي تصميم خود بايستند

وزير فرهنگ و ارشاد اسلامي در مراسم افتتاحيه جشنواره فيلم فجر سال 93 را براي سينماي ايران سال صبر، سكوت و متانت اعلام كرد و چندي بعد رييس سازمان سينمايي حجت‌الله ايوبي  بيان كرد كه اميدوار است سال 94 سال وحدت براي سينماي ايران باشد، البته با پيشه كردن صبر. حجت‌الله ايوبي در طول بيش از يك سال مديريتش بنا را بر مدارا و گفت‌وگو گذاشته است و با وجود همه تنش‌ها و مجادلات و حتي شايعات خويشتنداري خود را حفظ كرد و تلاش كرد تا در كشتي فرهنگ علي جنتي سينما عرشه‌اي آرام باشد كه به افق‌هايي بلند و دور نظر داشته باشد. روز گذشته خبرگزاري ايلنا گفت‌وگويي با رييس سازمان سينمايي را بر خروجي‌اش قرار داد كه در اين گفت‌وگو از برنامه‌هايش گفت و اينكه با وجود تمام موانع او قصد ندارد از ايده‌ها و برنامه‌هايش براي سينماي ايران عقب بنشيند.
ايوبي در ابتداي صحبتش تاكيد كرد كه با گذشت نزديك به 40 سال از انقلاب، هنوز عده‌اي دوست دارند دامنه تصميم‌گيري‌ها را به كف خيابان‌ها و اعتراضات خياباني بكشانند. اين موضوع به‌خصوص در حوزه هنر و فرهنگ كاملا مشهود است. وقتي قرار است تصميمي در خيابان گرفته شود يا بناي سياستگذاري را در خيابان گذاشت، نتيجه اين مي‌شود كه قانون اعتبار و كاركرد خود را از دست مي‌دهد. بعداز خودمان مي‌پرسيم  چرا عرصه فرهنگ و هنر هنوز از قاعده اوايل انقلاب خارج نشده، مي‌گويد: پاسخ به اين سوال، اين است كه در فرآيند تصميم‌گيري، تصميم‌سازان حتما بايد اين مسائل را درنظر بگيرند و بايد حافظه تاريخي و اجتماعي داشته باشند. سيستم تصميم‌گيري مانند يك جعبه سياه است و بايد همه اطلاعات در آن باشد و اگر تصميمي گرفته مي‌شود، همه ويژگي‌ها در آن ديده شود و مشخص شود كه گروه‌هاي اجتماعي چه واكنشي در قبال اين تصميم دارند و بازخوردها چه خواهد بود؟ يك سيستم تصميم‌گيري بايد به عنوان يك سيستم هوشمند بازخوردها را ببيند.
مساله دوم اين است كه وقتي تصميمي گرفته شد، به‌صورت طبيعي درمقابل اين تصميم عده‌اي واكنش نشان مي‌دهند. اين عده مي‌توانند هر گروهي با هر رنگ سياسي و اجتماعي و هر ذايقه‌اي باشند. حال سوال دوم به وجود مي‌آيد كه آيا بعداز تصميم‌گيري در يك نظام و سيستم مي‌توان اجراي اين تصميم‌ها را مبتني بر عكس‌العمل‌هايي كه در كشور رخ مي‌دهد. دانست؟ يا اينكه حكومت موظف است تصميم‌ها را اجرا كند و البته پس از اجرا، بايد بازتاب‌هايش را بررسي دقيق و علمي كند زيرا متاسفانه در ايران و همه جاي دنيا برخي هستند كه از افراد و گروه‌هاي فشار استفاده ابزاري مي‌كنند. تصميم‌گيران عرصه هنر بايد در تصميم‌گيري‌هاي خود عاقلانه عمل كنند و همه مسائل را ببينند و اما وقتي تصميم گرفتند بايد پاي تصميم خود بايستند اينكه يك عده‌اي بيايند و به عنوان گروه فشار بخواهند نظرات خود را تحميل كنند به هيچ‌وجه نبايد باعث شود كه در تصميم‌ سياست‌سازان و كساني كه تصميم‌گير هستند، تغيير ايجاد شود. البته گروه‌هاي فشار، منتقدان و حتي مخالفان حق‌شان است كه حرف بزنند و بايد هم حرف بزنند اما همين‌كه گروهي مخالفت كنند. تصميم‌گيران نبايد تصميمات‌شان را عوض كنند زيرا اين‌كار هرج و مرج سياسي به وجود مي‌آورد. زيرا گروهي كه امروز مخالف هستند، فردا مدير مي‌شوند و مديران امروز، فردا مخالف مي‌شوند. كمااينكه در دولت قبل اين اتفاق افتاد.
دستور كار كميسيون فرهنگي ضرورت‌ها تعيين كند،  نه بولتن‌سازان
رييس سازمان سينمايي معتقد است كه مجلس در نظام جمهوري اسلامي جايگاه ويژه‌اي دارد و درپاسخ به اين سوال كه آيا نماينده مجلس نبايد تفهيم شود كه كارش قانونگذاري است نه دخالت در سياست‌هاي مجموعه‌هاي دولتي توضيح مي‌دهد: مجلس در نظام جمهوري اسلامي جايگاه ويژه‌اي دارد و به‌نوعي نظام ما يك نظام مبتني بر پارلمان است و مجلس در آن از اختيارات خود استفاده مي‌كند. از ما سوال مي‌كند و ما هم به آنها پاسخ مي‌دهيم. اين گفت‌وگو هم براي مجلس و هم براي ما لازم است. اگر گفت‌وگوها بين طرفين باشد، پيام بهتر منتقل مي‌شود. كميسيون فرهنگي مجلس امروز به سينما ورود پيدا كرده و در بعضي موارد نيز انتظار مي‌رود كه ورود پيدا كند زيرا جامعه سينمايي انتظار دارد كه اگر سينما براي فرهنگ و براي كشور مهم است و اگر كميسيون فرهنگي به سينما اهميت مي‌دهد و دولت را نقد مي‌كند، بايد به اين مسائل نيز توجه كند كه چرا بودجه سازمان سينمايي كم است. ما اميدواريم كه وقت و انرژي كميسيون فرهنگي صرف حاشيه‌هاي بي‌ارزش نشود. دوست داريم كه دستور كار كميسيون فرهنگي را ضرروت‌ها تعيين كند نه بولتن‌سازان. واقعا كميسيون فرهنگي بنايش بر كمك و خدمت به فرهنگ است. اما متاسفانه بولتن‌سازان نگذاشتند مسائل مهم در دستور كار كميسيون قرار گيرد. ما انتظار داريم از ما سوال شود كه چرا بعداز 40 سال از جمهوري اسلامي ايران همچنان تعداد سالن‌هاي ما كم است؟ چرا بخش خصوصي تاكنون وارد عرصه سينما نشده؟ چرا براي ايجاد امنيت سينماگران كار زيادي نشده؟ چرا وضعيت بيمه سينماگران و هنرمندان خوب نيست؟ چرا هنوز مشكل خانواده‌هايي كه در سر صحنه سال گذشته از دنيا رفته‌اند، حل نشده؟ و چراهاي مهم ديگري كه مي‌دانم دغدغه كميسيون محترم هم هست اگر بولتن‌نويسان بگذارند. يكي از مشكلات سينما، نبود امنيت مديريتي است. اگر از دوره سيدمحمد بهشتي به نيكي ياد مي‌شود، ناشي از آن است كه او آنقدر فرصت داشت تا نتايج تصميم‌سازي‌هاي خود را ببيند. اما ديگر مديران سينما چنين فرصتي را نداشته‌اند و حجت‌الله ايوبي هم اين را قبول دارد و معتقد است: «هيچ ضمانتي وجود ندارد. در دنيا كارهاي مختلفي مي‌شود تا كارها در مديريت اداري وابسته به اشخاص نشود. يكي از تجربه‌هاي خوب مديريت پيشرفته جداسازي پيكره مديريت اداري از مديريت سياسي كشور است. فن‌سالاران و مديران حرفه‌اي با جابه‌جايي قدرت سياسي دچار تحولات اساسي نمي‌شوند. عرصه فرهنگ و هنر را هم از سياست جدا كرده‌اند. در كشورهايي كه وزراي فرهنگ و هنر 10 الي 15 سال حضور داشته‌اند، منشأ تحولات عظيمي بوده‌اند. تنها راه اين است كه فرهنگ و هنر از سياست‌زدگي خلاص شود و رقباي سياسي دعواهاي خود را بيرون از فرهنگ ببرند. مادام كه اين عرصه محل دعواهاي سياسي است، وضعيت ادامه دارد و فرهنگ رشد نمي‌كند.»ايوبي در بخشي از صحبت‌هايش به آخرين وضعيت اكران فيلم عصباني نيستم و خانه پدري قصه‌ها اشاره مي‌كند و مي‌گويد: ‌درباره فيلم خانه پدري اعلام و معذرت‌خواهي كردم. در موقعيتي قرار گرفتم كه ناچار شدم فيلم اكران نشود. درباره قصه‌ها هيچ مشكلي براي اكران نداريم حتي به خانم بني‌اعتماد هم اعلام كرديم. فيلم عصباني نيستم اكنون در دستور كار نيست و بايد كمك كنيم آقاي درميشيان كه كارگردان توانا و خوش‌آينده‌اي است بيش از اين آسيب نبيند و فيلم بعدي‌اش را شروع كند. فيلم جعفر پناهي چندي پيش در جشنواره برلين جايزه دريافت كرد و ايوبي همان زمان نامه‌اي در اين باره نوشت. او درباره اين موضوع نيز توضيح داد بدبيني‌اي را كه درباره جشنواره‌هاي خارجي ايجاد مي‌كنند هيچ‌ وقت قبول نداشتم و هنوز هم ندارم. ايوبي در گفته‌هايش تاكيد كرده كه با نمايش فيلم پناهي فضاي بسيار بدي عليه سينماي ايران ايجاد و تصوير سياهي از ايران مطرح شد كه انگار در كشور، هيچ فيلمساز مستقلي وجود ندارد. او همچنين يادآور شد كه پناهي آمادگي دارد در چارچوب قانون فعاليت كند. بايد ديد با نگاه مهربانه و بلندنظري كه در قوه قضاييه وجود دارد؛ چه راه‌حلي متصور است.  او همچنين در پايان حرف‌هايش درباره اكران هم حرف زد و اين نويد را داد كه امسال فروش خوبي خواهيم   داشت.

 

ارسال دیدگاه شما

ورود به حساب کاربری
ایجاد حساب کاربری
عنوان صفحه‌ها
کارتون
کارتون