مرحوم «کفاش خراسانی» قصیده معروفی دارد با این مطلع: «ز بی‌حسابیِ اوباش، یا امام‌رضا/ شد آنچه بود نهان، فاش، یا امام‌رضا...». ديروز، زادروز امام رضا(ع) بود.
ز بی‌حسابیِ اشرار، یا امام رضا
شده‌است زائرتان زار، یا امام رضا
ببین که دست به سینه، سلام کرد از دور
شبیه حرکتِ زوّار، یا امام رضا
ولی بیا و شما دست بر دلش مگذار
دلی که بد شده غم‌دار، یا امام رضا
در این زمانه کفتارخوی خوش‌رفتار
عجب شدیم گرفتار، یا امام رضا
برایتان چه بگویم؟ که خوب آگاهید
به دست‌تان رسد اخبار، یا امام رضا
چه حاجت است که «اخبار اقتصادی» را
برایتان کنم اظهار؟ یا امام رضا
که عده‌ای به دغل، دائما طلبکارند
و مردمی که بدهکار... یا امام رضا
یکی، مؤسسه با نامِ پاک‌تان زده است
برای گرمیِ بازار، یا امام رضا
یکی، مجوّزِ او، وارداتِ دارو بود
ولی فروخته سیگار، یا امام رضا
یکی، نشسته و خورده، هرآنچه را بُرده
به نیشخند و به نشخوار، یا امام رضا
یکی نوشت: «چه وضعی‌ست این؟» و شد احضار
و آن «یکی» نشد احضار، یا امام رضا
یکی که دید، کمی دست روی دست گذاشت
و دست بُرد در آمار، یا امام رضا
برایتان چه بگویم؟ که عالمید، ولی
شده‌است حرف تلمبار، یا امام رضا
چه حاجت است به «اخبار اجتماعی» هم
شود اشاره، به تکرار؟ یا امام رضا
که عده‌ای به دروغ و فریب، خو کردند
به‌رغمِ خوبیِ گفتار، یا امام رضا
(فلک به «آدم نادان» دهد زمام) اگر
مدیر او کند اصرار، یا امام رضا
برای هیچ‌کسی، ساده، کار جور نشد
مگر برای ریاکار، یا امام رضا
ولی بیا و مخوان «صفحه حوادث» را
پر از اذیت و آزار... یا امام رضا
یکی، نکرده ترحّم به خردسالان نیز
و بعد... رُوم به دیوار!... یا امام رضا
برایتان چه بگویم؟ که خوب می‌بینید
چه‌ها شده‌است پدیدار، یا امام رضا
چه حاجت است که در «حوزه سیاسی» هم
شوم مصدّعِ سرکار؟ یا امام رضا
«نه چپ، نه راست؛ طریقِ خدا، میانه‌روی‌ست»
به قولِ «حیدر کرّار»، یا امام رضا
ولی دریغ که نشنید گوشِ بعضی‌ها
که صرفه بود در این کار! یا امام رضا
بسا کسا که در این خاک، منفعت‌طلبند
ضرر زنند چه بسیار! یا امام رضا...
برایتان چه بگویم؟ که طنزمان تلخ است
و خنده هم شده دشوار، یا امام رضا
ولیکن از طرفِ زائران خسته، شما
بگو به حضرتِ دادار، یا امام رضا
که خاکِ «ایران» را، تا همیشه، تا ابد از
دروغ و جنگ، نگه‌دار... یا امام رضا