تجربه اماراتي ايرانيان درس نشد
نيوشا طبيبي
خبر خريد چند صد خانه در يك سال گذشته فقط در شهر ازمير از سوي ايرانيان خبري سخت تامل‌برانگيز و ناراحت كننده است. هموطنان لابد به اميد زندگي باكيفيت‌تر يا سرمايه‌گذاري مطمئن اين ميزان از سرمايه را از كشور خارج كرده‌اند. تركيه نه‌تنها به هيچ‌وجه آينده‌اي بهتر و درخشان‌تر از ايران ندارد بلكه در ادامه روند توسعه آن، ترديد‌هاي جدي وجود دارد.
تجربه خريد واحدهاي مسكوني در امارات متحده پيش روي هموطنان ما است. ميلياردها تومان از سرمايه ايرانيان در پروژه‌هاي دبي و عجمان و راس‌الخيمه دود شد و به هوا رفت. فقط در اميرنشين عجمان صدها واحد مسكوني پيش‌فروش شد و البته هرگز ساخته نشد و پول آن هم به خريداران بازپرداخت نشد.
متاسفانه بايد گفت كه واسطه‌هاي فروش املاك به ايرانيان در تركيه و گرجستان و امارات بيشتر خودي بوده و هستند. آنها با وعده‌هاي غيرواقعي و واهي پول مردم را در املاك بي‌ارزش بي‌آينده‌اي سرمايه‌گذاري مي‌كنند و سودي بي‌بركت به ازاي ضرر ميهن و هم‌ميهنان به دست مي‌آورند. به نظر مي‌رسد كه سناريوي از بين رفتن پول مردم در املاك خارج از كشور در چند كشور ديگر به ويژه گرجستان در حال
تكرار است.
كيفيت زندگي در كشورمان در مقايسه با ديگر كشورها اصلا بد نيست. فضاي تيره و سياهي را كه رسانه‌هاي معاند پيش چشم ما ساخته‌اند مانع از ديدن بسياري از خوبي‌ها شده. مقايسه كيفيت زندگي يك فرد از طبقه متوسط شهري در ايران و فرانسه، مي‌تواند نشان‌دهنده تفاوت آن باشد. فرد پاريسي قاعدتا در آپارتماني بسيار كوچك زندگي مي‌كند، در طول هفته سخت كار مي‌كند، غذاي مختصري مي‌خورد و آخر هفته اگر پولي پس‌انداز كرده باشد، با دوستانش به رستوران مي‌رود و مثلا «به خودش مي‌رسد». اما هم طبقه او در ايران، در خانه‌اي با بيش از ۸۰ متر مساحت زندگي مي‌كند، خودروي شخصي با بنزين بسيار بسيار ارزان قيمت در اختيار دارد، ماليات زيادي پرداخت نمي‌كند، زندگي خانوادگي و ارتباطات انساني فراواني دارد. بيشتر شب‌ها را در دورهمي‌هاي دوستانه در كافه‌ها و خانه‌ها مي‌گذراند و...
افراد بسياري را ديده‌ام كه از مهاجرت سخت پشيمان شده و ديگر روي بازگشت به ميهن نداشته‌اند، به چيزهاي كوچك و بي‌ارزشي دل خوش كرده‌اند تا بتوانند در آنجا بمانند و ادامه بدهند.
بيرون بردن پول از كشور به جست‌وجوي كيفيت بهتر براي زندگي غالبا به موفقيت نمي‌انجامد. مهاجرت و زندگي در كشورهاي غربي مشكلات فراواني دارد كه ناملايمات زندگي در داخل پيش آنها كوچك و كودكانه جلوه مي‌كنند. تنهايي و بي‌كسي، عدم پذيرش از سوي جامعه ميزبان و عدم تجانس فرهنگي بار مضاعفي است بر صدها مشكل ديگر.
آنها كه در بزرگسالي مهاجرت مي‌كنند و فرزندشان در جامعه ميزبان پا مي‌گيرد دچار تفاوت فرهنگي و عدم مفاهمه با فرزند خود مي‌شوند و دردهاي بي‌شماري را تجربه
مي‌كنند.
رسانه‌هاي دشمن ايران، «من و تو»، «بي‌بي‌سي»، «ايران اينترنشنال» كه تشت رسوايي‌شان از بام افتاده و معلوم شده مجريان طرح‌هاي ضد ايراني هستند و بابت اين دشمني پول مي‌گيرند، سعادت ما را نمي‌خواهند. آنها ايران را چندپاره و ضعيف و مردمانش را فقير و بي‌چيز و ماتم‌زده مي‌خواهند. حال كه مي‌بينند با وجود تمام دشمني‌ها ايران بر پاي خود ايستاده، در كار نااميد و بدبين كردن مردم هستند. ترديد نكنيد كه ميهن آينده‌اي درخشان دارد، اگر پاي آن بايستيم، فقط بدي‌ها را نبينيم و براي اعتلا و سرافرازي‌اش كاري بكنيم. براي خودمان، فرزندان‌مان و نسل‌هاي آينده با ايران مهربان باشيم.