آژاكس با تنوع تاكتيكي، لندن را نيز فتح كرد

بزرگ‌ترين سورپرايز اين فصل فوتبال براي عاشقانش همين تيم آژاكسي است كه سه‌شنبه شب ديدارش مقابل تاتنهام را شاهد بوديم؛ تيمي كه شايد طرفدار آن نباشيم اما چنان نمايش دلبرانه‌اي در زمين اجرا مي‌كند كه نمي‌شود مهرش را به دل راه نداد. مهم‌ترين مساله‌اي كه در مورد اين آژاكس خودنمايي مي‌كند، برنامه ويژه تن‌هاخ و كادر فني اين تيم براي هر بازي است. بازي رفت مقابل يوونتوس با بازي برگشت آن ديدار تفاوت بسيار داشت و در همين بازي با تاتنهام هم آژاكس تيم بازي برگشت مقابل توريني‌ها نبود.

برنامه آژاكس براي حمله در بازي مقابل يوونتوس (بازي برگشت) ايجاد تراكم در يكي از جناحين و تلاش براي افزايش پرس يوونتوس و ايجاد فضا در جناح مقابل و در نهايت حمله از گوش مقابل بود. در ديدار مقابل تاتنهام اما برنامه به طور كامل تفاوت داشت. محوري‌ترين نقش در برنامه آژاكس در حمله را «دني فن دِ بيك» و «دوشان تاديچ» ايفا مي‌كردند. تاديچ در فاز حمله به وينگر صاحب توپ نزديك مي‌شد تا به همراه وينگر صاحب توپ و دفاع كناري اضافه شده برتري عددي ايجاد كنند و دِ بيك در يك سوييچ ديدني به تارگت و هدف تيم تبديل مي‌شد و وينگر سمت مقابل به پشت محوطه جريمه شيفت مي‌كرد تا نقش بازي‌ساز را ايفا كند. مثال بارز اين برنامه در حمله را روي گل آژاكس مي‌توانستيم ببينيم كه با نفوذ نرس از سمت چپ آغاز شد و توپ پشت محوطه به لاسه شون رسيد و او زياش را صاحب توپ كرد، وينگر مراكشي آژاكس با يك پاس توي عمق د بيك را كه جاي تاديچ را گرفته بود، صاحب توپ كرد تا تك گل اين بازي به ثمر برسد.

از طرفي آژاكس براي زماني كه توپ را در دست نداشت در هر نيمه يك برنامه داشت. نوع پرس اين تيم در دو نيمه كاملا متفاوت بود. در نيمه اول با توجه به اينكه تيم آژاكس استراحت بيشتري قبل از اين بازي داشت به راحتي هرچه تمام‌تر و در طول ۴۵ دقيقه به صورت گگن‌پرسينگ، كانتر پرس را اجرا مي‌كرد؛ به اين صورت كه به محض از دست دادن توپ در يك‌سوم دفاعي تاتنهام سه بازيكن شامل يك وينگر، تاديچ و فن د بيك بازيكن صاحب توپ را تحت فشار مي‌گذاشتند و علاوه بر جلوگيري از بازي‌سازي از دفاع چندين بار در زمين تاتنهام توپ‌گيري كرده و خطرهاي جدي روي دروازه تاتنهام آفريدند. مي‌توان ادعا كرد كه هنوز در فوتبال كلمه‌اي نداريم كه بتواند نقش د بيك در اين بازي را به صورت كامل تشريح كند. سوييچ تاديچ و د بيك در فاز حمله براي زماني كه توپ را در اختيار نداشتند هم بسيار كارا بود. بدين صورت كه در نيمه دوم كه برنامه پرس آژاكس تغيير كرد با توجه به سن و سال تاديچ فشار كمتري روي او آمد. فن د بيك به عنوان نفري كه بازيكن صاحب توپ را تحت فشار مي‌گذارد، عمل كرد و ساير بازيكنان پرس بر مبناي مسير پاس را انجام مي‌دادند به اين صورت كه هر بازيكن يكي از مسيرهاي پاس را پوشش مي‌داد تا در صورت انتخاب آن مسير بتواند توپ‌گيري انجام دهد. با همين برنامه آژاكس توانست در نيمه دوم انرژي كمتري ذخيره كند و با كمي احتياط با برد به آمستردام برگردد.

هرچند كه تاتنهام در بازي برگشت با سون بسيار متفاوت از ديدار رفت ظاهر خواهد شد، اما انعطاف‌پذيري آژاكس تا بدين جاي تورنمنت نشان از آن دارد كه مي‌توانيم به تماشاي يك ديدار زيباي ديگر اميدوار و مطمئن باشيم كه آژاكس گامي عقب نخواهد گذاشت.