واشنگتن: كما في السابق
از جمله طرح امانوئل مكرون، رييس‌جمهور فرانسه مرتبط دانست. تا جايي كه من اطلاع دارم، تلاش‌هاي دولت فرانسه، هر چند بسيار كند و آرام، ادامه دارد و متوقف نشده است. اقدامات امانوئل مكرون همچنان ادامه يافته است و شاهد بوديم كه در همين هفته جاري بعد از سفر ژان ايو لودريان، وزير خارجه فرانسه به واشنگتن، روساي جمهوري دو كشور هم با هم تلفني صحبت كردند و مساله برجام هم از جمله موضوعات مطروحه در آن گفت‌وگو بود. هر چند اطلاعات كافي در مورد پيشرفت تلاش‌هاي فرانسه وجود ندارد و انتقادهاي زيادي هم نسبت به ميزان كندي و محدوديت آن وجود دارد، نمي‌توان گفت كه اين تلاش‌ها به صفر رسيده است. قطعا اميد ناچيزي به تلاش‌هاي فرانسه و ديگر طرف‌هايي كه براي ميانجي‌گري و وساطت اظهار تمايل كرده‌اند، وجود دارد؛ اما نمي‌توان گفت كه تحولات جاري باعث توقف آنها شده‌است. در كنار همه تحولات داخلي ايران، برجام و ميانجي‌گري‌ها، بايد نيم‌نگاهي هم به وضعيت داخلي ايالات متحده آمريكا داشت. دونالد ترامپ، رييس‌جمهور آمريكا در وضعيت بسيار سختي قرار گرفته است. اگر با دقت تحولات را مرور كنيم، مي‌بينيم كه شخص ترامپ بيش از دو هفته است اظهار نظري در مورد ايران نكرده و در شبكه اجتماعي مورد علاقه‌اش چيزي در مورد ايران مطرح نكرده است. اگر هم اظهار نظري مطرح شده از سوي ديپلمات‌هاي دون پايه‌تري همچون برايان هوك و مورگان اورتاگوس، رييس كارگروه ايران و سخنگوي وزارت خارجه آمريكا يا شخص وزير خارجه اين كشور بوده است. اين موضوع نشان مي‌دهد كه ترامپ به شدت گرفتار پرونده استيضاح و مسائل و بحران‌هاي داخلي اين كشور است. نمي‌توان از هم‌اكنون پيش‌بيني كرد كه آيا استيضاح ترامپ منجر به بركناري او مي‌شود يا نه، اما به شكل قطع مي‌توان گفت كه چهره دونالد ترامپ و اطرافيانش در حال تخريب است. سمت و سوي پرونده استيضاح ترامپ هم در مورد رويكرد غلط سياست خارجي او و انتقاد از رفتارهاي او در سطح بين‌المللي است و صحبت‌هايي كه سفراي پيشين و كنوني اين كشور به صورت زنده و مستقيم در برابر نمايندگان كنگره آمريكا مطرح كردند، سياست خارجي و مديريت وزارت خارجه را به شدت زير انتقاد قرار داد. روندي كه دستگاه سياست خارجي آمريكا در برابر ايران در پيش گرفته است، بر اساس تجربه سه سال گذشته، غافلگير‌كننده و ناگهاني نيست، حتي عدم تمديد معافيت‌هاي همكاري‌هاي هسته‌اي مصرح در برجام هم قابل انتظار بود و پيش از اين زمزمه‌هايي در مورد اجراي آن به گوش رسيده بود. واشنگتن بر اساس رويه تبليغات براي فشار حداكثري خود، هر هفته تعدادي تحريم‌هاي جديد را اعلام مي‌كرد، ممكن است كه برخي مسائل داخلي ايران باعث شود كه سرعت چنين اقداماتي تغيير كند، اما حالا كه اوضاع در ايران به سمت آرامش مي‌رود، به تدريج آمريكايي‌ها هم متوجه مي‌شوند كه برداشت صحيحي از مسائل نداشته‌اند.