«تعداد بمب‌گذاران انتحاري بيشتر از جليقه‌هاي انفجاري است»

براي اولين بار يك ابزار حقوقي براي تاييد اعدام فراقضايي كه توسط نيروهاي امنيتي صورت مي‌گرفت ارايه شد. اين ديدگاه خاطرنشان مي‌كرد كه نويسندگان آن كارشان را به بهترين نحو انجام داده‌اند تا «توازني ميان حق يك فرد براي زندگي و وظيفه مقامات امنيتي براي محافظت از شهروندان دولت» بيابند. براي فينكلشتاين، لحظه سختي بود. يك مرد مذهبي كه آيات عهد را به خوبي بلد بود و دردآورانه مي‌دانست كه خداوند به اين خاطر مانع ساخت هيكل توسط شاه داود شده بود كه بسياري از دشمنان را به نيابت از قوم اسراييل كشته بود. فينكلشتاين در حيرت بود كه آيا او روزي تنبيه خواهد شد. او گفت، «من ديدگاه را با دستان لرزان تسليم كردم. معلوم بود كه اين يك موضوع تئوريك نبود و اينكه آنها از آن استفاده خواهند كرد.» ديدگاه، اساسا روابط حقوقي ميان اسراييل و فلسطين را بازتنظيم كرد. ديگر نبرد موضوع اعمال قانون، بازداشت مظنونان از سوي پليس به‌طوري كه آنها را بتوان به دادگاه برد، نبود. بلكه در عوض انتفاضه «يك نبرد مسلحانه جنگي كوتاه بود» كه بر آن قوانين جنگ به كار مي‌رفت. آن قوانين اجازه مي‌داد كه به دشمن در هر صورت مي‌شود ضربه زد تا آنكه ميان مبارزان و شهروندان بشود يك خط تمايز كشيده شود. در جنگ‌هاي كلاسيك، اين تمايز نسبتا آسان بود: اعضاي نيروهاي مسلح دشمن، تا زماني كه در خدمت هستند، اهداف مشروع محسوب مي‌شوند. در تقابل ميان اسراييل و فلسطيني‌ها به سختي مي‌شد اين تمايز را قايل شد. چه كسي دشمن است؟ چه زماني او از دشمن بودن دست مي‌كشد؟ ديدگاه، يك نوع تازه از مشاركت در نبرد مسلحانه را ارايه كرد: «مبارزان غيرقانوني» كه در عمليات مسلحانه شركت مي‌كنند چيزي نيستند جز يك سرباز به مفهوم كامل كلمه. اين واژه هر فردي را كه در سازمان‌هاي تروريستي فعال بود پوشش مي‌داد حتي اگر فعاليت او حاشيه‌اي مي‌بود. تا زماني كه او در سازمان يك عضو فعال است مي‌توان او را يك مبارز قلمداد كرد- حتي اگر در رختخواب خوابيده باشد- درست برخلاف سربازي كه در مرخصي، يونيفورمش را درمي‌آورد.

توضيح: استفاده از واژه تروريست‌هاي فلسطيني براي حفظ امانت در ترجمه است
نه اعتقاد مترجم و روزنامه