روح فوتبال را نكشيم

قديمي‌ها مي‌گفتند دروغ روي يك پا است، حقيقت روي دو پا؛ من اين اتفاق را تقبيح مي‌كنم. اينكه يك تيم بايد قهرمان شود و تيم‌هاي ديگر سهميه بگيرند يك اتفاق معمول است. چرا بايد اينقدر فضاي فوتبال براي هواداران تلخ بشود؟ روز آخر ليگ يك بعد از ظهري داشت كه همه مردم به نوعي با فوتبال درگير بودند و طعم واقعي هيجان را مي‌چشيدند وحس جاري زنده بودن فوتبال را مي‌ديدم. من به واقع براي اين وضعيت به وجود آمده ناراحتم. اينكه به اين راحتي حقيقت قرباني شود خيلي سخت است. ما بايد قبول كنيم كه ورزش و در راس آن فوتبال توزيع‌كننده كرامت انساني است. نبايد از آن براي مقاصد ديگر استفاده شود. بهترين تيم‌ها مي‌بازند، در خانه هم مي‌بازند مانند رئال مادريد كه با آن همه ستاره در خانه حذف شد مگر اتفاقي افتاد؟ اين ذات فوتبال است كه شما يك روز برنده هستيد و يك روز بازنده، اما دادن اطلاعات غلط به جمعيت داخل استاديوم و عوامل تيم، يك اشتباه بزرگ است. اين حركت در حالي است كه تكنولوژي امكان اين را مي‌داد كه افراد حاضر در ورزشگاه يادگار امام تبريز از آخرين تغييرات نتايج باخبر شوند. براي من سوال بزرگي است آن گروهي كه مسبب چنين اتفاقي بودند فكر نمي‌كردند كه حقيقت گوش به گوش نقل خواهد شد؟ چه اتفاق خاصي قرار بود رخ بدهد اگر تراكتور قهرمان مي‌شد؟ اين شرم‌آور است كه ما به شعور اين مردم علاقه‌مند توهين كنيم. اين حس مبارزه و تلاش براي پيروزي است كه فوتبال را براي همه شيرين كرده است. ما با قلب كردن اين مسائل روح فوتبال را مي‌كشيم. براي من هم باعث خوشحالي بود كه اين تيم قهرمان شود، باز هم مي‌گويم هر تصميم يا تدبيري پشت اين تفكر بود غلط است، اين باعث شد ناراحتي مردم دوچندان شود، اول اينكه قهرماني را از دست رفته ديدند و دوم اينكه فهميدند فريب داده شدند. اين اتفاقات تنها در فوتبال ايران رخ مي‌دهد، من نه در جايي ديده‌ام و نه شنيده‌ام. اگر ما بخواهيم با اين حربه‌ها به جنگ هيجان فوتبال برويم عمل ما مردود و مذموم است، از سوي ديگر باز هم ذات فوتبال خودش را به رخ كشيد تا تيمي كه كمترين شانس را براي قهرماني داشت به نتيجه دلخواه برسد، براي آقاي فركي خوشحالم و معتقدم ايشان نان قلب بزرگش را مي‌خورد وقهرماني‌اش براي دومين بار پياپي مباركش باشد. فوتبال يك قانون نانوشته دارد كه با هيچ تدبيري نمي‌توان جلويش را گرفت.