ميراث ترامپ، مانع از اصلاح قوانين مهاجرتي امريكا
فريد ذكريا
جو بايدن، رييس‌جمهور ايالات متحده امريكا تنها چند ساعت پس از مراسم تحليف شروع به لغو بدترين سياست‌هاي مهاجرتي دونالد ترامپ از جمله قانون منع ورود مسلمانان به امريكا كرد. بايدن اين قانون را لكه ننگي بر وجدان ملي امريكا ناميد. او 6 فرمان اجرايي تصويب كرد كه همگي هدف‌شان رسيدن به يك سياست انساني‌تر و سخاوتمندانه‌تر بود و پيشنهادي جاه‌طلبانه را براي اصلاحات جامع مهاجرتي مطرح كرد كه شامل تسهيل اعطاي شهروندي امريكا به بيش از 10 ميليون مهاجر غيرقانوني ساكن و شاغل در امريكا مي‌شد.
دولت بايدن لغو صدها قانون، مقررات و تعرفه ديگركه ترامپ وضع كرده بود را آغاز كرده است. همگي اين قوانين با اين هدف وضع شده بودند كه ورود به امريكا يا ماندن در آن براي خارجي‌ها در هر مرحله‌اي از فرآيند- از گردشگر تا مهاجر- دشوارتر شود.
اتخاذ برخي تصميمات دارد بحران مهاجرتي تازه‌اي را در مرزهاي جنوبي امريكا به وجود مي‌آورد و اين مساله متاسفانه مي‌تواند همه اين تلاش‌هاي حياتي بايدن را بي‌اثر كند.
در سال‌هاي گذشته صدها هزار شهروند امريكاي مركزي تلاش كرده‌اند براي اخذ پناهندگي وارد امريكا شوند. دولت ترامپ ابتدا از تاكتيك‌هاي بي‌رحمانه‌اي چون جداسازي كودكان از والدين و قرار دادن آنها در قفس استفاده كرد اما در نهايت به يك سياست عملي رسيد. دولت او پذيرفتن پناهجويان در مرزهاي جنوبي را متوقف و در عوض آنها را وادار كرد تا زمان رسيدگي به پرونده‌شان در مكزيك بمانند. دولت ترامپ همچنين موافقتنامه‌هايي امضا كرد كه به امريكا اجازه مي‌داد پناهجويان را به امريكاي مركزي برگرداند تا در يكي از كشورهاي همسايه پناهنده شوند.
اكنون بايدن اين سياست‌ها را لغو كرده و اين مساله به اضافه انتظاري كه از او براي اتخاذ يك رويكرد سخاوتمندانه‌تر در قبال مهاجران مي‌رود، باعث افزايش شديد تعداد متقاضيان مهاجرت شده است.
در سال جاري ميلادي نزديك به 180 هزار نفر به مرزهاي جنوبي رسيده‌اند يا تلاش كرده‌اند به شكل غيرقانوني وارد خاك امريكا شوند. اين رقم بيش از دو برابر تعدادي است كه در دو ماه نخست سال 2020 شاهد بوديم. اين اعداد با گرم‌تر شدن هوا افزايش مي‌يابد. مقامات مرزي تا همين جاي كار نيز از دست مهاجران كلافه شده‌اند. موج عظيمي از كودكان بي‌سرپرست نيز در ميان اين پناهجويان وجود دارد كه احتمالا نتيجه تصميم بايدن مبني بر استثنا قائل شدن براي اين كودكان در قانون مصوب ترامپ است. مقامات فدرال تلاش مي‌كنند براي اسكان 3500 كودك كه هنوز در ايستگاه‌هاي گشت مرزي به سر مي‌برند، جاي مناسب پيدا كنند و حتي به پايگاه هوايي و نظامي نيز راضي شده‌اند.
واقعيت اين است كه نظام پناهندگي در امريكا از كنترل خارج شده است. مفهوم پناهندگي به سال‌هاي پس از جنگ جهاني دوم بازمي‌گردد، زماني كه امريكا براي كساني كه از ترس مجازات به دلايل مذهبي، قومي يا سياسي مي‌خواستند وارد خاك امريكا شوند مسير مجزايي را به وجود آورد؛ اين ايده ناب در سايه امتناع امريكا از پذيرفتن يهوديان در دهه 1930 ميلادي به وجود آمده بود. چندين دهه به صورت گزينشي به اين روش عمل شد و تنها كساني پذيرفته شدند كه مورد تبعيض بسيار شديد قرار گرفته بودند. اما اكثريت مردمي كه از مرزهاي جنوبي وارد مي‌شوند واقعا مهاجر سنتي هستند كه از فقر و خشونت مي‌گريزند. اين وضعيت ناراحت‌كننده است اما اين توجيهي نيست براي اينكه آنها اولويتي بر ديگر مردم جهان داشته باشند كه به همان دلايل مي‌خواهند وارد امريكا شوند، اما صبورانه فرآيند عادي مهاجرت را طي مي‌كنند.
ترامپ مي‌دانست كه مي‌تواند از اين فرصت به نفع خود استفاده كند. او كه در سال 2016 عمدتا با ترساندن راي‌دهندگان از مهاجران غيرقانوني توانسته بود پيروز انتخابات شود، همچنان به اين بهانه به بايدن حمله مي‌كند. ماه گذشته اين مساله محور اصلي سخنراني او دركنفرانس اقدام سياسي محافظه‌كاران بود. در اين سخنراني، ترامپ بايدن را متهم كرد كه باعث سرازير شدن سيل عظيمي از مهاجران غيرقانوني به خاك امريكا شده است؛ مهاجراني كه نظيرشان را تاكنون نديده بوديم. هفته گذشته نيز او بيانيه ديگري را صادر كرد و مدعي شد بسياري از اين مهاجران، مجرم و حامل ويروس كرونا هستند.
تراژدي اين است كه اين بحران مرزي و عوام‌فريبي ترامپ درخصوص آن مي‌تواند تلاش‌هاي بايدن براي دستيابي به اصلاحات جامع دركل نظام مهاجرتي را تحت‌الشعاع قرار دهد. پناهجويان اقليت كوچكي از مهاجران را تشكيل مي‌دهند. اما گروه بزرگ‌تري وجود دارد كه شامل افراد ماهر و مورد نياز امريكاست همچنين كساني كه مي‌خواهند براي ديدار با اعضاي خانواده‌شان وارد امريكا شوند. به لطف سياست‌هاي امريكا اين مهاجران و مهاجراني شبيه به آنها با خصمانه‌ترين محيط تاريخ از زمان پايان سهميه‌بندي‌ها در سال 1965 روبه‌رو مي‌شوند.
مي‌توانيد اين مساله را در آمار و ارقام ببينيد. با اعمال محدوديت‌هاي كرونا، مهاجرت به امريكا به پايين‌ترين رقم 4 دهه اخير رسيده است. برخي از بهترين و آينده‌دارترين انسان‌هاي جهان مجبورند كشورهاي مهمان‌دوست‌تري مثل كانادا و استراليا را انتخاب كنند. سرشماري‌ها نشان مي‌دهد بدون مهاجران، امريكا با آينده‌اي اسف‌بار از نظر جمعيتي روبه‌رو خواهد شد. اين به معني انسان‌هاي كمتر به ويژه جوانان كمتر و در نتيجه آن رشد، پويايي و فرصت‌هاي كمتر براي همه است. بحران مهاجرتي واقعي اين است نه آن چيزي كه در مرزهاي جنوبي مشاهده مي‌كنيم.
مترجم: هديه عابدي
منبع: واشنگتن پست