سفير پيشين ايران در عراق:
بغداد به دنبال نوعي توازن در روابط با چين و ايالات متحده است
حسن دانايي‌فر در گفت‌وگو با سايت شوراي راهبردي روابط خارجي با اشاره به اظهارات وزير نفت عراق مبني بر اينكه شركت نفتي «بريتيش پتروليوم» بريتانيا در حال بررسي خروج از عراق است، گفت: خروج برخي شركت‌هاي نفتي از عراق از چند ماه پيش آغاز شده، كما اينكه بعد از سقوط صدام اكثر شركت‌هاي امريكايي كه به عراق آمدند، به‌جز يكي - دو شركت، عراق را به دلايل اقتصادي - امنيتي ترك كردند.
او به اظهارات وزير نفت عراق كه گفته بود محيط و فضاي سرمايه‌گذاري در اين كشور، براي حفظ سرمايه‌گذاران بزرگ نامناسب است و آنها يا در جست‌وجوي بازاري ديگر يا در پي شريك ديگري هستند، اشاره كرد و گفت: اين شركت‌ها به اين نتيجه رسيده‌اند كه حضور در اين ميدان‌ها براي آنها به‌صرفه نيست و بنابراين حاضر به واگذاري پروژه‌ها شده‌اند.
دانايي‌فر ضمن تأكيد بر اهميت راهبردي عراق براي چين با توجه به موقعيت ژئوپليتيك اين كشور ادامه داد: چيني‌ها از گذشته دور و در زمان صدام هم در بخش نفت، در قالب مجموعه‌هايي نسبتا اثرگذار در عراق حضور داشتند، اما اخيراً در راستاي سياست‌هاي مبتني بر افزايش حضور در منطقه غرب آسيا، تلاش مي‌كنند به‌طور مستقيم پروژه‌هايي را به دست بگيرند و در هفت سال گذشته موفق شده‌اند پروژه‌هايي را مستقيماً از دولت عراق در جنوب اين كشور بگيرند.
دانايي‌فر افزود: ازآنجاكه چين علاقه‌مند به توسعه اين پروژه‌ها است، طبيعتاً با خروج شركت‌هاي بزرگ غربي، جايگزين آنها خواهد شد.
وي مسائل اقتصادي و همچنين موضوعات سياسي - امنيتي را از مشكلات شركت‌هاي نفتي فعال در عراق دانست و در خصوص پيامدهاي حضور فعالانه‌تر چين در عراق گفت: عراقي‌ها نيز علاقه‌مند به داشتن رابطه خوب با چيني‌ها هستند.توسعه روابط با روسيه در زمان آقاي مالكي و افزايش مناسبات با چين در دوره آقاي عادل عبدالمهدي به‌طورجدي در دستور كار قرار گرفت و يادداشت تفاهم همكاري‌هاي بلندمدت امضا شد كه به‌موجب آن، عراق روزانه 100 هزار بشكه نفت به چين بفروشد و وجه آن در صندوقي مشترك نگهداري شود كه براي سرمايه‌گذاري‌هاي چين در عراق 500 ميليارد دلار تأمين اعتبار كند.
دانايي‌فر بابيان اينكه چيني‌ها با توجه به سياست‌هاي خاورميانه‌اي خود علاقه‌مند به كار با عراق هستند، گفت: بايد ديد با توجه به شرايط امنيتي اين كشور، چين چگونه خواهد توانست پروژه‌هاي اقتصادي خود را پيش ببرد. البته چين علاقه خود را براي توسعه حضور اقتصادي در سوريه هم نشان داده و تحليل‌هاي بسياري در خصوص تلاش براي بسط طرح «كمربند - جاده» مطرح شده است. به نظر مي‌رسد چين آگاهانه وارد عراق شده و عراق هم مي‌تواند امنيت پايدار خود را تأمين و حفظ كند. به‌علاوه فرصت و ظرفيت جديدي براي همكاري مشترك در اين حوزه بين ايران، چين و عراق ايجاد شده است.
وي درباره آثار حضور چين در پروژه‌هاي نفتي عراق بر اقتصاد و امنيت در اين كشور تأكيد كرد: بااينكه چين در بخش نيروگاهي و پروژه‌هاي نفتي عراق واردشده است، اما هنوز نتوانسته در بخش‌هاي انرژي و نفت اثرگذاري لازم را داشته باشد. درواقع در شرايط فعلي حجم سرمايه‌گذاري چين در عراق محدود است و براي اينكه بتواند درزمينه روابط دوجانبه و همچنين فضاي داخلي عراق، تغييري ايجاد كند اين حجم بايد بسيار بيشتر ازآنچه اكنون شاهد هستيم باشد.
سفير پيشين ايران در عراق درعين‌حال در خصوص تأثير حضور گسترده‌تر چين در عراق بر روابط بغداد - واشنگتن، گفت: به نظر مي‌رسد عراق به دنبال نوعي توازن در روابط با قدرت‌ها است. آنها با امريكا نيز رابطه راهبردي تعريف كرده‌اند.
دانايي‌فر ادامه داد: بااين‌حال عراق در سطح بين‌المللي علاقه‌مند است نوعي توازن در روابط با قدرت‌ها ايجاد كند و علاوه برچين و امريكا و اتحاديه اروپا، توازني با روسيه هم ايجاد كند. در روابط با قدرت‌هاي منطقه‌اي هم اين تلاش براي ايجاد توازن و تعادل در رفتار عراق ديده مي‌شود.