خاطرات سفر و حضر (96)

بين اتاق‌هاي نشيمن، پذيرايي و آشپزخانه منزل من يك «پاسيو» ساخته شده كه وظيفه نوررساني را 
به عهده دارد. طبعا سعي كرده‌ايم كه اين فضاي 
سه چهار مترمربعي زيبا و جذاب باشد. آن را با حوض كاشي و ماهي‌هاي قرمز تزيين كرده‌ايم. «تو ماهي و من ماهي اين بركه‌كاشي/ اندوه بزرگي است زماني كه نباشي» به ماهي‌ها بيش از حد رسيدگي كرديم و آنها چاق شدند، خيلي چاق به ‌طوري كه جلب‌توجه مي‌كردند. اين ماهي‌هاي قرمز، دست‌پرورده چيني‌ها هستند و نه طبيعت. آنها ماهي‌هاي قنات را كه داراي رگه‌هاي قرمز يا صورتي داشتند، گرفتند و آنها را وادار به توليدمثل كردند و اين رگه‌هاي قرمز را تقويت كردند و نهايتا ماهي قرمز كوچك را كه به آنها ماهي طلايي هم مي‌گويند توليد كردند. ما ايراني‌ها آنها را سر سفره هفت سين خود مي‌گذاريم و اغلب از ياد مي‌بريم كه آب آنها را عوض كنيم يا به آنها غذا بدهيم و همه‌شان بعد از دو هفته مي‌ميرند در حالي كه مي‌توانند تا 30 سال، بله 30 سال زندگي كنند! ولي ماهي‌هاي بركه كاشي منزل من، براي 6 سال زنده ماندند و هر روز بنده با آواز خواندن به آنها غذا مي‌دادم و آنان با آواز ناهنجار من در نقطه‌اي جمع مي‌شدند تا غذا دريافت كنند تا آنكه يك روز علي‌رغم تداوم آوازهاي من فقط چهار ماهي خود را نشان دادند! اثري از پنجمي نبود كه نبود! چند روز بعد دومي گم شد و بعد هم سومي... هيچ‌گونه اثري از ماهي‌هاي گمشده نبود كه نبود و همچنان مساله ناپديد شدن ماهي‌ها ما را گيج كرده بود تا آنكه آثاري از وجود موش در پاسيو پيدا شد، به آرشيو اطلاعاتم در مورد موش مراجعه كردم و ديدم كه به احتمال بسيار قوي كار، كار موش بوده. به اين حقايق توجه كنيد «موش مي‌تواند به مدت 3 روز بدون وقفه شنا كند. اگر موش را از ساختمان چهار طبقه به پايين پرتاب كنيم زنده مي‌ماند. دندان‌هاي موش در سال 14 سانتي‌متر رشد مي‌كنند»، موش همه ‌چيز خوار است مي‌تواند ظرف دو ماه بالغ شود و خود بچه بزايد و بالاخره اگر كره زمين بر اثر انفجار اتمي منهدم گردد، موش يكي از نادر جانوراني است كه زنده خواهد ماند. براي من شكي باقي نماند كه مجرم موش است. موش.