قرن‌هاي بي‌زمان
كتاب «قرن‌هاي بي‌زمان» نوشته مهدي محبتي اثر پژوهشي وسيعي است كه به‌طور اصلي به نقد و تحليل منظومه «مثنوي منطق‌الطير» عطار نيشابوري مي‌پردازد. اين كتاب در هفت فصل تنظيم شده و هر فصل بر جنبه‌اي از شعر و شخصيت عطار تمركز دارد تا در نهايت خواننده را به منظومه فكري كامل عطار هدايت كند. مولف تلاش كرده است با رويكردي تحليلي و معرفت‌شناختي، رابطه ميان شكل شعري و مباني معنوي و عرفاني آثار عطار را روشن كند. كتاب نه تنها به خود منظومه منطق‌الطير محدود نمي‌شود، بلكه به تقريبا همه آثار عطار و به ويژه منظومه‌ها و شخصيت خود عطار پرداخته و آنها را از ديد يكپارچه بررسي مي‌كند. يكي از پرسش‌هاي مهم كتاب اين است كه آيا عطار در سراسر اشعار و آثارش طرح و پيرنگ مركزي داشته است يا خير. محبتي براي اين پرسش پاسخي نو و مستند ارايه داده است. از مباحث مهم كتاب مي‌توان به بررسي سير تكوين و تدوين منازل عرفاني منطق‌الطير، تبيين رابطه انسان و خدا در اين اثر، تحليل مباني ساختاري و معنايي روايت‌هاي عطار و بررسي حالات رواني عطار در سرودن منطق‌الطير اشاره كرد. كتاب در حوزه عرفان ايراني و اسلامي و مطالعات عطارپژوهي معاصر يك اثر جامع و چالشي است كه برخي پيش‌فرض‌ها را به بازنگري مي‌كشاند و خواننده دغدغه‌مند را به طرح پرسش‌هاي جدي‌تر درباره عرفان و ادبيات عرفاني دعوت مي‌كند. اين كتاب براي علاقه‌مندان به عرفان اسلامي، ادب فارسي به ويژه منظومه‌هاي عطار و پژوهشگران حوزه مطالعات عرفاني و ادبيات كلاسيك منبعي مهم و پرحجم - ۹۵۶ صفحه- است كه توسط نشر هرمس منتشر شده است.