پاسخي براي روايت هوشنگ مرادي كرماني از كودكان كار
اين بچه‌ها چگونه معجزه مي‌سازند؟
محسن فرماني
كودكان كار در محيط كاري دچار مشكلات مختلف مي‌شوند، دور از كنترل والدين خود هستند و آموزش، بازي، شادي و سلامت جسمي و رواني آنها، در تهديد است. اين موارد باعث مي‌شود تا كودك كار به عنوان يك پديده اجتماعي نامطلوب شناخته شود و ميان آنچه در روستاها اتفاق مي‌افتد يا در چند دهه قبل در برخي شهرها اتفاق مي‌افتاد كه كودكان نزد پدر و مادر يا دوست خانوادگي و تحت كنترل مهربانانه شاگردي مي‌كردند يا به طرح كاد مي‌رفتند يا حتي امروز هم در هنرستان‌هاي مختلف به حرفه و هنرآموزي مشغول هستند، تفاوت‌هاي زيادي وجود دارد. تمام اين موارد بيشتر با هدف آموزش است تا امرارمعاش و با آنچه در خيابان‌ها در محيط پراسترس و پرخطر از روابط جنسي و شيوع بيماري‌هاي مختلف گرفته تا توهين‌ها و تحقيرهاي متعدد، يا آنچه در كارگاه‌هاي زيرزميني و كوره‌پز‌خانه‌ها در ساعت‌هاي طولاني و بدون كنترل از كودكان بهره‌كشي مي‌شود و فرصت هرگونه كودكي را از آنها مي‌گيرد. محصول اولي كودكاني مسووليت‌پذير و مستقل و آموزش‌ديده بوده و محصول فرايند دوم انسان‌هايي آسيب‌ديده و تحقير‌شده و رشد‌نيافته و آموزش نديده است كه حلقه معيوب آسيب را با تربيت كودكاني همچون خود تكرار كرده يا ناخودآگاه تاوان ستم روزگار را از جامعه مي‌گيرند. بسياري از مجرمان سابقه‌دار و بزهكاران، كودكي خود را در فرايند دوم گذرانده‌اند.
پي‌نوشت: در چهاردهمين روز مهر و در ستون عكس‌نوشت، هوشنگ مرادي كرماني از خوبي كار كردن بچه‌هاي محروم در روستايي در كرمان گفت و اينكه چقدر خوب است كه اين بچه‌ها با تمام محروميت‌ها در سنين پايين ياد مي‌گيرند مسووليت‌پذير باشند. حرف‌هايي كه باعث شد تا محسن فرماني، فعال حقوق كودك، توضيحاتي تازه درباره كودكان كار و مشكلات آنها براي «اعتماد» بنويسد.