روند سليقه‌اي پخش تيزر در صدا و سيما
علي‌اكبر ثقفي٭
صدا و سيما بايد امكاناتي ايجاد كند كه تبليغ فيلم‌ها از تلويزيون پخش شود. اگر فضاي داخلي براي تبليغ فيلمي وجود داشته باشد چه نيازي به رسانه‌هاي خارج از كشور است. متوليان امر بايد با امكاناتي كه به تهيه‌كنندگان ارايه مي‌دهند آنها را به تبليغ در شبكه‌هاي داخلي ترغيب كنند. اما اغلب به دليل روند سليقه‌اي حاكم بر پخش يا عدم پخش تيزر تبليغاتي يك فيلم، شرايط، برخي از تهيه‌كنندگان را به سوي تبليغ فيلم در شبكه‌هاي خارجي سوق مي‌دهد. در مورد فيلم خود من با عنوان «همه‌چيز براي فروش» باوجود آنكه فيلم مورد تاييد بود و در جشنواره فجر هم جايزه گرفت اما صدا و سيما براي تبليغ آن هزينه بسيار سنگيني مي‌خواست و هيچ حمايتي نكرد. اين درحالي است كه برخي از فيلم‌ها دولتي هستند و حتي از بيلبورد تبليغاتي شهري با قيمت 300 ميليون توماني برخوردار مي‌شوند. اين امكان براي فيلم‌هايي كه با حمايت شهرداري يا ديگر سازمان‌هاي دولتي تهيه مي‌شوند وجود دارد اما براي من به عنوان يك تهيه‌كننده بخش خصوصي پرداخت چنين هزينه‌اي مقدور نيست. بنابراين بايد ببينيم وقتي سرمايه يك نفر از بين مي‌رود، چه راهي پيش روي دارد جز اينكه به شبكه‌هاي خارجي براي تبليغ فيلمش روي بياورد. وقتي من به عنوان تهيه‌كننده در بخش خصوصي مجبورم براي تبليغ محدود فيلمم 40 تا 50 ميليون تومان هزينه كنم و بازهم كارم آن گونه كه بايد ديده نشود، بي‌عدالتي است وقتي فيلم ديگري امكان تبليغ مجاني در حد يك ميليارد تومان هم دارد. البته شايد عده‌اي هم باشند كه زياده‌خواه هستند و براي ديده شدن بيشتر دست به اين كار بزنند. به هرحال اين موضوع گريزي است به اينكه چگونه فيلم‌ها را تبليغ كنيم تا تهيه‌كنندگان ما به سراغ كار غيرقانوني نروند. همچنين بايد مسوولان بينديشند چرا تمايل براي تبليغ در شبكه‌هاي فارسي‌زبان خارجي بيشتر است و به مسائلي مانند پخش بيشتر تبليغ و قيمت ارزان‌تر در آن شبكه‌ها توجه شود. *تهيه‌كننده و كارگردان